Alai

Po ponad czterech dekadach służenia jako ekonomiczna większość narodu, amerykańska klasa średnia jest teraz dopasowana pod względem liczby przez tych w ekonomicznych szczeblach powyżej i poniżej niej. Na początku 2015 roku 120,8 mln dorosłych znajdowało się w gospodarstwach domowych o średnich dochodach, w porównaniu z 121,3 mln w gospodarstwach domowych o niższych i wyższych dochodach łącznie, zmiana demograficzna, która może sygnalizować punkt zwrotny, według nowej analizy Pew Research Center z danych rządowych.1

W przynajmniej jednym sensie, zmiana reprezentuje postęp gospodarczy: Podczas gdy udział dorosłych Amerykanów żyjących w gospodarstwach domowych o wyższych i niższych dochodach wzrósł wraz z malejącym udziałem gospodarstw o średnich dochodach w latach 1971-2015, udział gospodarstw o wyższych dochodach wzrósł bardziej.

W tym samym okresie, jednakże, łączny dochód gospodarstw domowych w kraju znacznie przesunął się od gospodarstw o średnich dochodach do gospodarstw o wyższych dochodach, napędzany przez rosnący rozmiar warstwy o wyższych dochodach i szybszy wzrost dochodów na szczycie. W 2014 roku 49% zagregowanego dochodu Stanów Zjednoczonych trafiło do gospodarstw domowych o najwyższych dochodach, w porównaniu z 29% w 1970 roku. Udział gospodarstw domowych o średnim dochodzie wynosił 43% w 2014 roku, co oznacza znaczny spadek z 62% w 1970 roku.2

A Amerykanie o średnim dochodzie w nowym stuleciu zostali jeszcze bardziej zapóźnieni finansowo. W 2014 roku mediana dochodu tych gospodarstw domowych była o 4% niższa niż w 2000 roku. Co więcej, z powodu kryzysu na rynku mieszkaniowym i Wielkiej Recesji z lat 2007-09, ich mediana bogactwa (aktywa minus długi) spadła o 28% od 2001 do 2013 roku.

W międzyczasie, dalekie krawędzie spektrum dochodów wykazały największy wzrost. W 2015 roku, 20% dorosłych Amerykanów należało do grupy o najniższych dochodach, w porównaniu do 16% w 1971 roku. Po przeciwnej stronie, 9% znajduje się w grupie o najwyższych dochodach, ponad dwukrotnie więcej niż 4% w 1971 roku. W tym samym czasie, udziały dorosłych w przedziałach o niższych i średnich dochodach pozostały prawie niezmienione.

Te wnioski wypływają z nowej analizy Pew Research Center na podstawie danych z U.S. Census Bureau i Federal Reserve Board of Governors. W tym badaniu, które analizuje zmieniający się rozmiar, skład demograficzny i ekonomiczne losy amerykańskiej klasy średniej, Amerykanie „o średnich dochodach” są definiowani jako dorośli, których roczny dochód gospodarstwa domowego wynosi od dwóch trzecich do podwojenia krajowej mediany, czyli około 42 000 dolarów do 126 000 dolarów rocznie w 2014 roku w dolarach dla trzyosobowego gospodarstwa domowego.3 Zgodnie z tą definicją klasa średnia stanowiła 50% dorosłej populacji Stanów Zjednoczonych w 2015 roku, w porównaniu z 61% w 1971 roku.

Stan amerykańskiej klasy średniej jest w centrum platform ekonomicznych wielu kandydatów na prezydenta przed wyborami w 2016 roku. Politycy są zaangażowani w debaty o potrzebie podniesienia poziomu płac i o tym, jak najlepiej ograniczyć rosnącą nierówność dochodów. W międzyczasie prezydent Barack Obama używa terminu „ekonomia klasy średniej”, by opisać swój program gospodarczy.4 A nowe badania wskazują na potencjał liczniejszej klasy średniej w zapewnieniu bodźca ekonomicznego, którego poszukuje wiele rozwiniętych gospodarek.5

Wiadomości dotyczące amerykańskiej klasy średniej nie są wcale złe. Chociaż klasa średnia nie dotrzymuje kroku gospodarstwom domowym o wyższych dochodach, jej mediana dochodu, skorygowana o wielkość gospodarstwa domowego, wzrosła w długim okresie, zwiększając się o 34% od 1970 roku. Nie jest to tak silny wzrost, jak 47-procentowy wzrost dochodu gospodarstw domowych o wyższych dochodach, choć jest on większy niż 28-procentowy wzrost wśród gospodarstw domowych o niższych dochodach.6

Co więcej, niektóre grupy demograficzne radziły sobie lepiej niż inne w przesuwaniu się w górę szczebli dochodów, podczas gdy niektóre grupy zsunęły się w dół drabiny. Do grup, które poczyniły znaczące postępy, należą starsi Amerykanie, małżeństwa i osoby czarnoskóre. Pomimo tego postępu, starsi Amerykanie i osoby czarnoskóre są bardziej skłonne do osiągania niższych dochodów i mniej skłonne do osiągania wyższych dochodów niż ogół dorosłych. Ci Amerykanie bez wykształcenia wyższego wyróżniają się jako doświadczający znacznej utraty statusu ekonomicznego.

Oprócz zmian w wielkości i pozycji ekonomicznej amerykańskiej klasy średniej, jej profil demograficzny zmienił się znacząco w ostatnich dziesięcioleciach. Niektóre z tych zmian odzwierciedlają długoterminowe trendy demograficzne w Stanach Zjednoczonych, ponieważ klasa średnia jest pod wieloma względami lustrem szerszej populacji. Na przykład, starzenie się kraju, rosnąca różnorodność rasowa i etniczna, spadek liczby małżeństw i ogólny wzrost poziomu wykształcenia znajdują odzwierciedlenie w zmieniającym się składzie klasy średniej.

Kto jest średniozamożny?

W niniejszym raporcie gospodarstwa domowe o „średnim dochodzie” definiuje się jako te, których dochód wynosi od 67% do 200% (dwie trzecie do dwukrotności) ogólnej mediany dochodu gospodarstwa domowego, po tym jak dochody zostały skorygowane o wielkość gospodarstwa.7 Gospodarstwa domowe o niższych dochodach mają dochody mniejsze niż 67% mediany, a gospodarstwa domowe o wyższych dochodach mają dochody ponad dwukrotnie wyższe od mediany.

Dochód potrzebny do uzyskania średniego dochodu różni się w zależności od wielkości gospodarstwa domowego, przy czym mniejsze gospodarstwa domowe wymagają mniej, aby utrzymać ten sam styl życia, co większe gospodarstwa domowe. Dla trzyosobowego gospodarstwa domowego, zakres średniego dochodu wynosił około 42 000 dolarów do 126 000 dolarów rocznie w 2014 roku. Natomiast jednoosobowe gospodarstwo domowe potrzebowało tylko około 24 000 dolarów do 73 000 dolarów, aby osiągnąć średni dochód. Aby pięcioosobowe gospodarstwo domowe można było uznać za średnio-dochodowe, jego dochód w 2014 roku musiał wynosić od 54 000 do 162 000 dolarów.8

Dodatkowo grupa o niższych dochodach dzieli się na gospodarstwa domowe o najniższych dochodach (z dochodami poniżej połowy ogólnej mediany) oraz gospodarstwa domowe o niższych średnich dochodach (z dochodami od połowy do mniej niż dwóch trzecich ogólnej mediany). W 2014 r. gospodarstwo domowe o najniższych dochodach z trzema osobami żyło za około 31 000 USD lub mniej, a gospodarstwo domowe o niższych średnich dochodach żyło za około 31 000 USD do 42 000 USD.9

Podobnie, gospodarstwa domowe o wyższych dochodach dzielą się na gospodarstwa domowe o wyższych średnich dochodach (z dochodami ponad dwukrotnie wyższymi od ogólnej mediany i do trzykrotności mediany) oraz gospodarstwa domowe o najwyższych dochodach (z dochodami ponad trzykrotnie wyższymi od ogólnej mediany). W 2014 roku gospodarstwo domowe o górnym-średnim dochodzie z trzema osobami żyło na około 126 000 do 188 000 dolarów, a gospodarstwo domowe o najwyższym dochodzie żyło na ponad 188 000 dolarów.

Klasa średnia się kurczy

Drążenie amerykańskiej klasy średniej postępuje nieprzerwanie od ponad czterech dekad. Od 1971 roku każda dekada kończyła się mniejszym udziałem dorosłych żyjących w gospodarstwach domowych o średnich dochodach niż na początku dekady, a żadna pojedyncza dekada nie wyróżnia się jako ta, która zapoczątkowała lub przyspieszyła upadek klasy średniej.

W oparciu o definicję stosowaną w tym raporcie, udział dorosłych Amerykanów żyjących w gospodarstwach domowych o średnich dochodach spadł z 61% w 1971 roku do 50% w 2015 roku. W tym samym okresie udział osób żyjących w górnym przedziale dochodowym wzrósł z 14% do 21%. Tymczasem udział osób o niższych dochodach wzrósł z 25% do 29%. Co znamienne, wzrost udziału na szczycie o 7 punktów procentowych jest niemal dwukrotnie większy niż wzrost o 4 punkty procentowe na dole.

Rosnący udział dorosłych w warstwach o niższych i wyższych dochodach znajduje się w najdalszych punktach rozkładu dochodów, oddalonych od sąsiedztwa środka. Udział dorosłych Amerykanów w przedziale o najniższych dochodach wzrósł z 16% w 1971 roku do 20% w 2015 roku. W tym samym okresie udział dorosłych Amerykanów w gospodarstwach domowych o niższym-średnim dochodzie nie zmienił się, utrzymując się na poziomie 9%.

Podobnie skrzywiony jest wzrost na górze. Udział dorosłych w gospodarstwach domowych o najwyższych dochodach wzrósł ponad dwukrotnie, z 4% w 1971 roku do 9% w 2015 roku. Ale wzrost udziału w gospodarstwach domowych o średnim i wyższym dochodzie był skromny, wzrastając z 10% do 12%. Tak więc, bliższe spojrzenie na przesunięcie poza środek ujawnia, że w amerykańskiej gospodarce trwa głębsza polaryzacja.

Klasa średnia pozostaje dalej w tyle za gospodarstwami domowymi o wyższych dochodach pod względem finansowym

Przepaści w dochodach i bogactwie między gospodarstwami domowymi o średnich i wyższych dochodach znacznie się poszerzyły w ciągu ostatnich trzech do czterech dekad. Jak zauważono, jednym z rezultatów jest to, że udział zagregowanego dochodu gospodarstw domowych w USA w posiadaniu gospodarstw o najwyższych dochodach gwałtownie wzrósł z 29% w 1970 r. do 49% w 2014 r.10 Ostatnio rodziny o najwyższych dochodach, które w 1983 r. posiadały trzy razy więcej majątku niż rodziny o średnich dochodach, ponad dwukrotnie zwiększyły różnicę w bogactwie; do 2013 r. posiadały one siedem razy więcej majątku niż rodziny o średnich dochodach.

Trendy w dochodach

Gospodarstwa domowe we wszystkich szczeblach dochodów doświadczyły wzrostu dochodów w latach 1970-2014. Jednak zyski gospodarstw domowych o średnich i niższych dochodach pozostały w tyle za zyskami gospodarstw domowych o wyższych dochodach.

Mediana dochodu gospodarstw domowych o wyższych dochodach wzrosła z 118 617 dolarów w 1970 roku do 174 625 dolarów w 2014 roku, czyli o 47%. Było to znacznie więcej niż 34% wzrost dla gospodarstw domowych o średnich dochodach, których mediana dochodu wzrosła z 54 682 USD do 73 392 USD. Gospodarstwa domowe o niższych dochodach pozostały w tyle jeszcze bardziej, ponieważ ich mediana dochodu wzrosła w tym okresie tylko o 28%.

Ale chociaż dochody w 2014 roku są ogólnie wyższe niż w 1970 roku, wszystkie gospodarstwa domowe doświadczyły długiego okresu spadku w XXI wieku dzięki recesji z 2001 roku i Wielkiej Recesji z lat 2007-09. Największe straty odczuły gospodarstwa domowe o niższych dochodach, których mediana dochodów spadła o 9% od 2000 do 2014 roku, a następnie 4% straty dla gospodarstw o średnich dochodach i 3% straty dla gospodarstw o wyższych dochodach.

Trendy w bogactwie

Wielka Recesja z lat 2007-09, która spowodowała ostatni spadek dochodów, miała jeszcze większy wpływ na bogactwo (aktywa minus długi) rodzin. Straty były tak duże, że w ciągu 30 lat od 1983 do 2013 roku (okres, dla którego dostępne są dane dotyczące bogactwa) tylko rodziny o wyższych dochodach odnotowały znaczące zyski w bogactwie.11

Przed nadejściem Wielkiej Recesji mediana bogactwa rodzin o średnich dochodach wzrosła z 95 879 dolarów w 1983 roku do 161 050 dolarów w 2007 roku, co stanowiło wzrost o 68%. Ale spowolnienie gospodarcze wyeliminowało ten zysk niemal całkowicie. Do 2010 r. mediana bogactwa rodzin o średnich dochodach spadła do około 98 000 USD, gdzie nadal stała w 2013 r.

Rodziny o wyższych dochodach ponad dwukrotnie zwiększyły swój majątek od 1983 r. do 2007 r., ponieważ wzrósł on z 323 402 USD do 729 980 USD. Pomimo strat podczas recesji, rodziny te odzyskały nieco od 2010 roku i miały medianę bogactwa 650 074 USD w 2013 roku, około dwukrotnie więcej niż ich bogactwo w 1983 roku.

Różne trendy w bogactwie rodzin o średnich i wyższych dochodach wynikają z faktu, że mieszkalnictwo przyjmuje większą rolę w portfelach rodzin o średnich dochodach. Krach na rynku mieszkaniowym, który poprzedził Wielką Recesję był poważniejszy i trwał dłużej niż zawirowania na rynku akcji. Dlatego też, portfele rodzin o wyższych dochodach miały lepsze wyniki niż portfele rodzin o średnich dochodach w latach 2007-2013. Kiedy wszystko zostało powiedziane i zrobione, rodziny o wyższych dochodach, które miały trzy razy więcej majątku niż rodziny o średnich dochodach w 1983 roku, miały siedem razy więcej w 2013 roku.

Demograficzni zwycięzcy i przegrani

Ponieważ środek się wydrążył, niektóre grupy demograficzne częściej awansowały w górę szczebli dochodów (zwycięzcy), podczas gdy inne częściej cofały się w dół drabiny ekonomicznej (przegrani).

W skali kraju, udział dorosłych w warstwie o wyższych dochodach wzrósł z 14% w 1971 r. do 21% w 2015 r., co stanowi przyrost o 7 punktów procentowych. W tym samym czasie wzrósł również udział dorosłych w grupie o niższych dochodach, z 25% do 29%, co oznacza wzrost o 4 punkty procentowe. Różnica – 3 punkty procentowe – stanowi zysk netto dla dorosłych Amerykanów. Według tej samej miary, zysk netto w statusie ekonomicznym różnił się w różnych grupach demograficznych.12

Największymi zwycięzcami od 1971 roku są osoby w wieku 65 lat i starsze. Ta grupa wiekowa była jedyną, która miała mniejszy udział w warstwie o niższych dochodach w 2015 roku niż w 1971 roku. Nieprzypadkowo wskaźnik ubóstwa wśród osób 65 i starszych spadł z 24,6% w 1970 roku do 10% w 2014 roku.13 Dowody wskazują, że rosnące świadczenia Social Security odegrały kluczową rolę w poprawie statusu ekonomicznego starszych dorosłych.14 Najmłodsi dorośli, w wieku od 18 do 29 lat, są wśród zauważalnych przegranych ze znacznym wzrostem ich udziału w warstwach o niższych dochodach.

Status ekonomiczny dorosłych z tytułem licencjata zmienił się niewiele od 1971 do 2015 roku, co oznacza, że podobne udziały tych dorosłych miały niższe, średnie lub wyższe dochody w tych dwóch latach. Osoby nieposiadające tytułu licencjata spadły jednak w dół w hierarchii dochodów. Wśród różnych badanych grup demograficznych, dorośli z nie więcej niż dyplomem ukończenia szkoły średniej stracili najwięcej gruntu pod względem ekonomicznym.

Zwycięzcy obejmują również dorosłych pozostających w związkach małżeńskich, zwłaszcza pary, w których oboje pracują. Na odwrót, bycie niezamężnym jest związane z ekonomiczną stratą. Zbiega się to z okresem, w którym małżeństwo ogólnie spada, ale jest coraz bardziej związane z wyższym poziomem wykształcenia.

Zyski dla kobiet przewyższają zyski dla mężczyzn, co jest odzwierciedleniem ich liczniejszego napływu do siły roboczej w ciągu ostatnich czterech dekad, ich poziomu wykształcenia rosnącego szybciej niż wśród mężczyzn oraz zmniejszania się różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn.15

Wśród grup rasowych i etnicznych, czarni i biali okazali się zwycięzcami, ale Latynosi spadli w dół drabiny. Chociaż czarni awansowali pod względem statusu dochodowego, nadal istnieje większe prawdopodobieństwo, że będą mieli niższe dochody i mniejsze prawdopodobieństwo, że będą mieli wyższe dochody niż biali lub dorośli ogółem. W przypadku Latynosów ogólny spadek statusu dochodowego odzwierciedla rosnący udział imigrantów o niższych dochodach w populacji dorosłych – z 29% w 1970 r. do 49% w 2015 r. Rozpatrywani osobno, zarówno urodzeni w USA, jak i urodzeni za granicą Latynosi awansowali w hierarchii ekonomicznej.

Mapa drogowa do raportu

W niniejszym raporcie gospodarstwa domowe podzielono na trzy warstwy dochodowe – o niższym dochodzie, średnim dochodzie i wyższym dochodzie – w zależności od tego, jak ich dochód wypada w porównaniu z ogólną medianą dochodu gospodarstwa domowego. Analiza koncentruje się na zmianach w wielkości i składzie demograficznym tych trzech poziomów dochodów oraz na trendach w ich dobrobycie ekonomicznym. O ile nie zaznaczono inaczej, dochody są skorygowane o wielkość gospodarstwa domowego i przeskalowane, aby odzwierciedlić wielkość gospodarstwa domowego wynoszącą trzy osoby.

Gospodarstwa domowe, które znajdują się na niższym, średnim lub wyższym poziomie dochodów w jednym roku są porównywane z gospodarstwami domowymi, które znajdują się na jednym z tych poziomów w innym roku. Analiza nie podąża za tymi samymi gospodarstwami domowymi w czasie i niektóre gospodarstwa domowe, które były średnio-dochodowe w jednym roku, powiedzmy, mogły przenieść się do innego poziomu w późniejszym roku. Skład demograficzny każdego poziomu dochodów mógł również ulec zmianie z roku na rok.

Następna część raportu opisuje wielkość dorosłej populacji Stanów Zjednoczonych w każdym poziomie dochodów i analizuje, jak zmieniała się ona od 1971 do 2015 roku. Warstwy o niższych i wyższych dochodach są również podzielone na dwie warstwy każda w celu dokładniejszego zbadania rozproszenia populacji dorosłych: najniższy dochód, niższy-średni dochód, wyższy-średni dochód i najwyższy dochód.

Raport przechodzi następnie do analizy demograficznej trzech głównych warstw dochodów. Po pierwsze, w raporcie zbadano, w jaki sposób zmiany w wielkości warstw o niższych, średnich i wyższych dochodach przebiegały w różny sposób w różnych grupach demograficznych. Kluczowe podziały demograficzne obejmują wiek, stan cywilny, płeć, rasę i pochodzenie etniczne, narodowość, wykształcenie, zawód i branżę. Następnie w raporcie krótko przeanalizowano skład demograficzny populacji o średnich dochodach i jego porównanie z populacją dorosłych ogółem oraz dorosłych w warstwach o niższych i wyższych dochodach.

Ostatnie dwie sekcje raportu koncentrują się na dobrobycie ekonomicznym gospodarstw domowych o średnich dochodach, w tym na tym, jak zmieniał się on w czasie i jak wypada w porównaniu z dobrobytem gospodarstw domowych o niższych i wyższych dochodach. Pierwsza z tych dwóch sekcji analizuje trendy w dochodach gospodarstw domowych, a druga skupia się na majątku rodzinnym, aktywach i długach.

.