Alai

Od 1939 do 1945 roku świat był zaangażowany w wojnę, która zmieniła historię. Można śmiało powiedzieć, że II wojna światowa była jedną z najbardziej znaczących wojen w historii. Wzięło w niej udział wiele potężnych państw świata. Alianci walczyli razem, aby pokonać złego dyktatora. Do „Wielkiej Trójki” należały Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Związek Radziecki. Zaangażowane były również inne kraje, ale to właśnie tym trzem krajom przypisuje się wyzwolenie Żydów. Niemcy nie były potężnym krajem, gdy Hitler postanowił przejąć nad nimi kontrolę. Naziści twierdzili, że uratowali kraj przed pogrążeniem się w absolutnym chaosie. Alianci, do których należała Wielka Trójka, oraz Mocarstwa Osi, do których należały Niemcy, Włochy i Japonia, walczyły głównie w Europie Wschodniej. Imponujące jest to, że tak niewielki kraj był w stanie zaanektować wiele części Europy. Po sześciu zdradzieckich latach Niemcy zostały w końcu pokonane. Podczas II wojny światowej Niemcy były pod kontrolą Adolfa Hitlera.

Adolf Hitler urodził się w 1889 roku, w Austrii i przejął władzę w Niemczech w 1933 roku. Rzucił szkołę, aby zostać artystą, ale szybko zorientował się, że to nie jest odpowiednia kariera, co ostatecznie doprowadziło go do rządzenia Niemcami. Miał specyficzną wizję przyszłości Niemiec i nie uwzględniał w niej Żydów. Wierzył, że Aryjczycy są czystą rasą i nie powinni integrować się z innymi rasami. Był nie tylko antysemitą, ale również nienawidził homoseksualistów, czarnych, upośledzonych i Cyganów. Jego wizją było zniszczenie pasożytów Niemiec poprzez ich eksterminację. Hitler był wielkim przywódcą, ponieważ oszukał światowych przywódców, wykorzystał aryjską młodzież na swoją korzyść i przejął absolutną kontrolę nad mass mediami.

Mówi się, że II wojna światowa mogłaby być całkowicie uniknięta, gdyby alianci nie udobruchali Hitlera. „Neville Chamberlin, który został mianowany premierem Wielkiej Brytanii, czuł, że ustępstwa są pilną koniecznością i realizował tę politykę z determinacją, której nie miał żaden z jego poprzedników” (Wistrich, 98). Wczesnym rankiem 30 września podpisano porozumienie, na mocy którego Niemcy mieli zająć Sudety między 1 a 10 października. Wielka Brytania uważała, że pieniądze nie powinny być wydawane na wojnę, ale na programy socjalne przynoszące korzyści krajowi. Ponieważ premier Wielkiej Brytanii uważał, że należy się uspokoić i uniknąć konfrontacji, inne kraje poszły w jego ślady. „Chociaż Chamberlain uważał, że Stany Zjednoczone są izolacjonistami i nie lubił Związku Radzieckiego, czuł, że będą go wspierać w decyzjach, które podejmował w stosunku do Niemiec i Włoch” (Buchanan, 65). Hitler nie zdobyłby takiej władzy, gdyby kraje stawiały mu czoła, kiedy miały ku temu okazję. Chamberlain czuł, że „Hitler i Mussolini byli w głębi duszy równie praktycznymi ludźmi, z którymi można było negocjować w dobrej wierze” (Granatstein, 234). Hitler wykorzystał niewiedzę premiera. Chamberlain i reszta świata wkrótce odkryli stopień niemoralności, jaki posiadali Mussolini i Hitler.

Świat został zaskoczony odkryciem, że Hitler prześladował Żydów w Niemczech. Jest oczywiste, że przywódcy na całym świecie wiedzieli o cierpieniach w Niemczech, ale nie do pewnego stopnia, który później odkryli. „Fotografie masowych grobów i masowych mordów, przemycane w najbardziej niebezpiecznych okolicznościach, również zostały sklasyfikowane jako tajne.” (Darity) Czy to możliwe, że alianci byli nieświadomi? Niewiedza jest wymówką, której będą używać zawsze. Fakt, że Hitler utrzymywał cierpienia swojego kraju w tajemnicy był częścią jego głównego planu. Nawet Benito Mussolini, który był przywódcą Włoch i bardzo blisko współpracował z Niemcami, nie rozumiał, w jakim stopniu Hitler wziął na siebie Holocaust. Alianci byli zbyt zajęci prowadzeniem wojny, aby pamiętać, że mniejszości w Niemczech cierpiały z powodu swojej odmienności. Masowe mordy około sześciu milionów Żydów zostały przeoczone przez sześć lat.

Stany Zjednoczone były tak nieświadome sytuacji w Niemczech, że nawet amerykańskie korporacje pracowały z mocarstwami Osi. Amerykańska firma o nazwie International Business Machines lub IBM została założona w 1911 roku. Kiedy Hitler postanowił rozpocząć prześladowanie Żydów, potrzebował natychmiastowego sposobu na ich zorganizowanie. „Potężne i złożone zadanie, które Hitler chciał wykonać, polegało na tym, że Żydzi mogli być przeznaczeni do skutecznej konfiskaty majątku, gettoizacji, deportacji, pracy niewolniczej, a ostatecznie do unicestwienia” (Black, 117). Ponieważ w tamtych czasach nie istniały jeszcze komputery, Hitler używał technologii kart perforowanych Hollerith firmy IBM. Nie ma pewności, czy gdyby korporacje były w pełni świadome sytuacji w Niemczech, to czy nadal świadczyłyby swoje usługi na rzecz mocarstw Osi. Gdyby jednak wiedziały, że od ich kart dziurkowanych zależą masowe mordy milionów ludzi, to mniej prawdopodobne byłoby, że będą robić interesy z Niemcami. Niemniej jednak prawdą jest, że gdyby IBM nie dostarczył nazistom swojej technologii kart perforowanych Hollerith, potencjalnie ocaliłby setki tysięcy istnień ludzkich. Technologia ta zasadniczo przyspieszała rejestrowanie i organizowanie Żydów. Gdyby naziści mieli rejestrować i organizować Żydów ręcznie, proces eksterminacji trwałby dłużej, co oznaczałoby, że ocalono by więcej istnień ludzkich. Hitler odkrył, że staje się bardzo proste do manipulowania światem, jak również jego własny kraj.

Łatwo wpływ dzieci były coś Hitler był zdeterminowany, aby skorzystać. Pomysł wykorzystania dzieci w polityce był inteligentnym planem. Jego motywem wykorzystania dzieci były zarówno względy kulturowe, jak i polityczne. Pod względem kulturowym wykorzystanie dzieci było bardziej efektywne, ponieważ miały one już wpojony rasizm i mogły uczyć swoje dzieci przez kolejne pokolenia. Dzieci są o wiele bardziej skłonne do podążania za wskazówkami i bez trudu poddają się praniu mózgu. Hitler powiedział: „Twoje dziecko należy już do nas, w krótkim czasie nie będzie znało nic innego poza tą krótką wspólnotą” (Duke). Wybierając dzieci w bardzo młodym wieku, można było zauważyć, jak łatwą taktykę manipulacji zastosowali naziści. Dzieci łatwo ulegają wpływom i robią to, co im się każe. Hitler zawsze podkreślał, że dziecko należy do kraju i nie należy już do rodziców. Chciał, aby nowe pokolenie podążało za jego ideałami idealnego świata.

Najbardziej użyteczną strategią, jaką stosował Hitler, były szkoły Adolfa Hitlera. Szkoły te zapewniały aryjskim dzieciom możliwość nauki bez żadnych zewnętrznych zakłóceń. Po ukończeniu aryjskiej szkoły średniej dzieci udawały się do kolegium zwanego Ordensburgen. „Głównym celem tych szkół było skupienie się na wychowaniu fizycznym i politycznym” (Mazower, 113). Wychowanie fizyczne było ważne, ponieważ wkrótce mieli wstąpić do armii. Edukacja polityczna była po to, aby dzieci dowiedziały się o swoich wrogach. Zdobywanie wiedzy o wrogach pozwalało Aryjczykom stopniowo pogardzać aliantami i Żydami. Hitler nie tylko rozdzielił Aryjczyków do różnych szkół, ale także zmienił program nauczania. „Szkoły uczyły przedmiotów takich jak historia Niemiec, ale poświęcały więcej czasu na wpajanie idei nacjonalizmu i militaryzmu” (Vincent, 345). Szkoły kładły również większy nacisk na role płciowe i naukę o rasie. Powodem tego było zaszczepienie w głowach dzieci rasistowskich idei, zmuszając je do nienawiści wobec innych ras. Rasa aryjska stała się elitą i była zobowiązana do zniszczenia każdej innej rasy. Hitler poinformował Aryjczyków, że są rasą uprzywilejowaną, pozwalając im polegać na nim w potrzebie.

Jedynym sposobem, w jaki Hitler mógł posiąść kontrolę było zdobycie zaufania Niemców. Niemcy znajdowały się w środku depresji. To była idealna okazja dla Hitlera, aby wykorzystać naród. „Naziści twierdzili, że uratowali Niemcy przed depresją, zwłaszcza zmniejszając stopę bezrobocia” (Wright). Kiedy naziści mówili narodowi, że uwolnili kraj od większego bólu z powodu depresji i wstydu, Niemcami łatwiej było manipulować. Ponieważ Niemcy przegrały pierwszą wojnę światową, zostały zmuszone do podpisania traktatu wersalskiego i zapłacenia absurdalnych sum pieniędzy za odszkodowania. Kraj był bardzo pozbawiony środków do życia z powodu długów, a także światowej depresji. Hitler wykorzystał depresję i cierpienie Niemców, aby ci uwierzyli w jego rasistowskie idee. Kiedy już uwierzyli, Hitler był w stanie sprawić, że kraj był mu posłuszny bez pytania. Potrzebował ujścia, aby wyrazić swoje ksenofobiczne poglądy.

Najskuteczniejszym sposobem kontrolowania narodu jest kontrolowanie środków masowego przekazu. Dwiema najważniejszymi formami propagandy były radio i prasa. Obie były z powodzeniem kontrolowane przez nazistów. „Kiedy naziści po raz pierwszy doszli do władzy, jednym z ich pierwszych obowiązków było zastąpienie wszystkich pracowników radia i prasy tymi, którzy wyznawali ideologię nazistowską” (Duke). Ta ważna decyzja została podjęta po to, aby Niemcy zrozumieli przesłanie. Oczywistym przesłaniem Hitlera był konformizm. Wierzył, że Aryjczycy są czystą rasą i powinni myśleć bardzo podobnie. Problemem dla konformizmu byli Żydzi. Ponieważ Hitler ich nie znosił, potrzebował natychmiastowego sposobu na ich eksterminację. Hitler użył wielu strategii, aby obarczyć ich odpowiedzialnością za sytuację finansową Niemiec. Poprzez wymianę wielu pracowników mediów Hitler pokazał znaczenie ideologii nazistowskiej i konsekwencje jej nieprzestrzegania. „Jednym z najmocniejszych punktów ideologii nazistowskiej było to, że byli oni całkowicie przeciwni społecznej i ekonomicznej równości wobec kobiet”. (Darity) Pracownicy mediów i feministki, którzy mieli inne zdanie na temat tego, jak powinno być zarządzane państwo, nie mieli już głosu. Ponieważ media były teraz bardzo jednostronne, doprowadziło to do zamieszania między Żydami i Aryjczykami. Sukces nazistów kontrolujących media był istotnym składnikiem cierpienia, jakiego doświadczyli Żydzi podczas Holokaustu.

Rozrastające się plakaty propagandowe i reklamy radiowe zmieniły niemiecki punkt widzenia na Żydów. Raz postrzegane jako przyczyniających się członków społeczeństwa, zamienił się we wrogów Niemiec. Hitler zmusił Niemców do obejrzenia jego antysemickiej filozofii. Używał Żydów jako kozła ofiarnego, jako powodu, dla którego Niemcy były w niebezpieczeństwie. Za pomocą propagandy szkalował Żydów i sprawiał, że Niemcy wierzyli, że Żydzi są winni wszystkich stresujących problemów, z którymi się borykali. „Chociaż antysemickie poglądy istniały w przeszłości, Hitler wykorzystał nacjonalizm jako inspirację do zdrady Żydów” (Cook). Naziści nie tylko posługiwali się propagandą, ale także wykorzystywali dzieła sztuki, literaturę, muzykę i kino. Dyktując, które dzieła sztuki mogą być wystawiane na widok publiczny, Hitler rozumiał, że obywatele zwracają uwagę na każdą formę mediów i będą pod wpływem dyskryminującej sztuki. Poza kontrolą mediów naziści kontrolowali również kulturę. Podczas „palenia książek” zakazali ponad 20.000 książek, aby promować niemieckie wartości. „Cała 'zdegenerowana’ sztuka została zniszczona. Książki, które niszczono, zawierały elementy liberalne, lewicowe, pacyfistyczne lub żydowskie” (Todd, 210). Aryjczycy były coraz bardzo przyzwyczajeni do bycia uprzywilejowanym few.

Hitler’s panowanie okazało się bardzo udane, gdy był u władzy, ponieważ jego wiele osiągnięć. Techniki stosowane przez Hitlera, które obejmowały manipulację światowych przywódców i kontrolowanie młodzieży i mediów były dowodem na to, że był on znaczącym przywódcą. Patrząc na to, jak zdobył władzę i utrzymał ją przez wiele lat, można zauważyć, że wyraźnie zaszczepił strach w swoim kraju. Choć jego działania mogły być nieetyczne, Hitler zmienił spojrzenie na całą rasę. Zdobył zaufanie całego narodu, który był gotów poświęcić swoje niewinne dzieci i zdradzić sąsiadów. Umiejętnie przekonał swój kraj, aby ślepo poszedł za nim na wojnę. Chociaż Niemcy przegrały II wojnę światową, a miliony ofiar śmiertelnych zostały udokumentowane ze wszystkich krajów zaangażowanych w wojnę, Hitler zostanie zapisany w historii nie tylko za swoje niemoralne działania, ale także za swoją zdolność do zdobycia i utrzymania władzy, podczas gdy jego ludzie podążali za nim adoracyjnie.