Nieprawidłowe stosowanie antybiotyków jako profilaktyki i leczenia w ostrym zapaleniu trzustki jest powszechne, podkreślając potrzebę zarządzania antybiotykami i edukacji, aby sprostać wyzwaniu rosnącej oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe, zgodnie z badaniem opublikowanym w Pancreatology.
Ostre zapalenie trzustki jest częstą przyczyną zarówno medycznych, jak i chirurgicznych przyjęć do szpitala na całym świecie. Częstość występowania choroby stale wzrasta, co dodatkowo zwiększa jej obciążenie dla służby zdrowia. Chociaż u większości pacjentów przebieg choroby jest łagodny, umiarkowane lub ciężkie zapalenie trzustki z martwicą i/lub niewydolnością (wielonarządową) rozwija się u około 20% pacjentów. W zależności od tego, czy martwica jest jałowa czy zakaźna, śmiertelność waha się od 13% do 33%.
Zakażenie wtórne do martwicy trzustki, uważane za występujące z powodu translokacji bakterii z jelita, jest jednym z najbardziej śmiertelnych powikłań ostrego zapalenia trzustki. W wielu badaniach nie udało się wykazać zmniejszenia częstości zakażeń martwicy trzustki dzięki profilaktycznemu stosowaniu antybiotyków. Dlatego też w międzynarodowych wytycznych postępowania w ostrym zapaleniu trzustki stwierdza się, że antybiotyki powinny być stosowane jedynie w leczeniu powikłań infekcyjnych, a profilaktyka antybiotykowa nie jest zalecana. Celem tego badania była analiza stosowania antybiotyków i ich celowości na podstawie krajowego przeglądu ostrego zapalenia trzustki.
Dane zostały zebrane z badania The National Confidential Enquiry into Patient Outcome and Death (NCEPOD) dotyczącego postępowania w ostrym zapaleniu trzustki. Włączono dorosłych pacjentów przyjętych do szpitali w Anglii i Walii w okresie od stycznia do czerwca 2014 r. z zakodowanym rozpoznaniem ostrego zapalenia trzustki. Kwestionariusze kliniczne i organizacyjne zostały wykorzystane do zebrania danych pacjentów oraz danych dotyczących stosowania antybiotyków, w tym wskazań i czasu trwania. W sumie zwrócono 712 kompletnych kwestionariuszy klinicystów, które włączono do ostatecznej analizy. Mediana wieku uczestników wyniosła 61 lat (zakres 17-99), a 54% pacjentów stanowili mężczyźni. Najczęstszymi przyczynami ostrego zapalenia trzustki u osób wybranych do badania były kamica żółciowa (45%) i alkohol (21%).
Continue Reading
Wyniki wykazały, że 62% pacjentów z ostrym zapaleniem trzustki otrzymywało antybiotyki w trakcie opieki, z 891 oddzielnymi receptami i 23 wskazaniami klinicznymi. Przepisywano maksymalnie 3 kursy antybiotyków, z czego 41% pacjentów otrzymało drugi kurs, a 24% trzeci kurs. Trzema najczęstszymi powodami, dla których podawano dodatkowy kurs antybiotyków, były terminy „nieokreślony”, „zapalenie trzustki” i „sepsa”, odpowiednio od pierwszego do trzeciego kursu. Osoby, które otrzymały pierwszy kurs antybiotyków, otrzymały jeden z 26 różnych środków przeciwdrobnoustrojowych (34% recept dotyczyło piperacyliny/tazobaktamu), a 27 różnych środków – najczęściej meropenem – zostało przepisanych na drugi kurs. W 19,38% przypadków wskazanie zostało uznane za niewłaściwe przez klinicystów, a w 18,3% przypadków wskazanie zostało uznane za niewłaściwe przez recenzentów. Wyniki te wskazują, że nadużywanie antybiotyków w ostrym zapaleniu trzustki, zarówno jako profilaktyki, jak i leczenia, jest powszechne, występując w około jednej piątej przypadków według tego badania.
Ogółem autorzy badania stwierdzili, że „Świadczeniodawcy powinni zapewnić, że polityka antybiotykowa jest częścią procesu zarządzania antybiotykami. Powinny one obejmować szczegółowe wytyczne dotyczące ich stosowania, a zasady te muszą być dostępne, ich przestrzeganie musi być kontrolowane i często przeglądane.”
.