Alai

Para leer este hoja informativa en español, presione aquí.
इस फैक्ट शीट को हिंदी में पढ़ने के लिए, यहां क्लिक करें।

Table of Contents

• How HIV Spreads
• Methods przenoszenia
• Unikanie przenoszenia

Jak rozprzestrzenia się HIV

Przekazywaniu HIV można zapobiec! Istnieją sposoby, aby uniknąć lub przynajmniej ograniczyć kontakt z płynami ustrojowymi, które przenoszą HIV. Ta karta informacyjna wyjaśnia, w jaki sposób.

Wiele osób nadal nie rozumie, w jaki sposób HIV jest przekazywany, lub przenoszony, z jednej osoby na drugą. Znajomość podstaw pomoże Ci uniknąć zarażenia się wirusem HIV. Jeśli żyjesz z HIV, te podstawy pomogą ci uniknąć przenoszenia HIV na kogoś innego.

HIV jest przenoszony, lub rozprzestrzeniany, poprzez kontakt z następującymi płynami ustrojowymi:

• Krew (w tym krew menstruacyjna i każda krew w ślinie, moczu, i kał)
• Sen („cum”) i inne męskie płyny płciowe („pre-cum”)
• Płyny pochwowe
• Mleko matki

Gdy osoba żyjąca z HIV przyjmuje leki przeciw HIV i jej wiremia osiągnęła niewykrywalny poziom (nie ma wystarczającej ilości HIV w krwiobiegu, aby test mógł ją zmierzyć), osoba ta nie może przenosić HIV na partnera drogą płciową. Nazywa się to leczeniem jako profilaktyką i jest często przedstawiane w społeczności HIV za pomocą prostego wyrażenia „niewykrywalny równa się nieprzekazywalny,” lub „U=U.” Aby uzyskać więcej informacji na temat tego rozwoju, zobacz nasz arkusz informacyjny Undetectable Equals Untransmittable: Building Hope and Ending HIV Stigma.

HIV rozprzestrzenia się również poprzez kontakt z płynami ustrojowymi znajdującymi się poniżej. Jednak zazwyczaj tylko pracownicy służby zdrowia mają kontakt z tymi płynami. Płyny te to:

• Płyn mózgowo-rdzeniowy wokół mózgu i rdzenia kręgowego
• Płyn maziowy wokół stawów
• Płyn owodniowy wokół rozwijającego się płodu (lub dziecka w łonie matki)

HIV nie rozprzestrzenia się przez kontakt z tymi płynami ustrojowymi:

• Pot
• Łzy
• Ślina (plwocina)
• Kał (kupa)
• Mocz (sik)

Innymi słowy, nie można zarazić się HIV poprzez dotykanie lub przytulanie kogoś, kto żyje z HIV, całując kogoś żyjącego z HIV, pijąc lub jedząc z tych samych kubków lub naczyń co osoba żyjąca z HIV, lub korzystając z toalety używanej również przez osobę żyjącą z HIV.

Metody przenoszenia

Dzisiaj najczęstsze sposoby przenoszenia HIV z jednej osoby na drugą to:

• Używanie i dzielenie się igłami lub innym sprzętem do wstrzykiwania narkotyków (w tym sterydów lub hormonów)
• Niezabezpieczony/niebezpieczny seks, co oznacza:
  • seks bez użycia prezerwatyw lub innych barier, takich jak tampony dentystyczne
  • leczenie jako profilaktyka
  • seks, gdy partner HIV-ujemny nie przyjmuje profilaktyki przedekspozycyjnej (PrEP)
  • seks, gdy partner żyjący z HIV nie przyjmuje leków przeciw HIV i/lub ma wykrywalną wiremię, i żadne z powyższych narzędzi prewencyjnych nie jest stosowane
• Perinatalne lub od matki do dziecka (podczas ciąży, porodu lub karmienia piersią)

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leków przeciwko HIV i transmisji HIV, proszę zapoznać się z naszym arkuszem informacyjnym na temat leczenia HIV jako prewencji.

Wykorzystywanie i dzielenie się igłami

• Wstrzykiwanie narkotyków (w tym sterydów lub hormonów): Wiele osób zaraża się wirusem HIV, gdy dzieli się sprzętem używanym do wstrzykiwania heroiny, metamfetaminy, sterydów, hormonów lub innych substancji. Wielokrotne używanie strzykawek, igieł, wody, łyżek, „gotowców” lub „cottons” może rozprzestrzeniać HIV. Upewnij się, że używasz nowych strzykawek i igieł tylko z wiarygodnych źródeł, takich jak programy wymiany igieł lub apteki. Wiele miast oferuje bezpłatne programy wymiany igieł i strzykawek. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz nasz arkusz informacyjny na temat czyszczenia sprzętu do wstrzykiwania narkotyków.
• Tatuaże lub przekłuwanie ciała: Tatuaże lub przekłuwanie ciała powinny być zawsze wykonywane przez licencjonowanego specjalistę, którego sprzęt, w tym tusz, jest sterylny. US Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zaleca, aby narzędzia były używane tylko raz, a następnie wyrzucane. Narzędzia wielokrotnego użytku muszą być sterylizowane pomiędzy kolejnymi użyciami. Używanie alkoholu do czyszczenia narzędzi nie jest wystarczające. Prawidłowa sterylizacja oznacza, że narzędzia są poddawane działaniu pary wodnej lub autoklawowane.

Seks bez zabezpieczenia/niebezpieczny

Niebezpieczny seks to seks bez prezerwatyw lub innych barier oraz bez stosowania metod leczenia HIV jako profilaktyki. Niebezpieczny seks może narazić ciebie i/lub twojego partnera na ryzyko zakażenia HIV lub innych infekcji lub chorób przenoszonych drogą płciową (STI lub STD). Bezpieczny seks (seks z użyciem prezerwatyw, innych barier, i/lub metod leczenia jako profilaktyki konsekwentnie i prawidłowo) jest najskuteczniejszym sposobem ochrony siebie i swojego partnera.

Przyjmowanie leków przeciwko HIV może być częścią bezpieczniejszego seksu. Dla osób żyjących z HIV, biorąc leki HIV zmniejsza ryzyko przenoszenia HIV do innych. Leki na HIV mogą zmniejszyć ich wiremię do niewykrywalnego poziomu. To sprawia, że niemożliwe jest, aby ich krew, płyny pochwowe i nasienie (sperma) przekazywały HIV innym.

Dla osób, które są HIV-negatywne, przyjmowanie leków na HIV jako profilaktyki przedekspozycyjnej (PrEP) może zmniejszyć ryzyko nabycia HIV, jeśli są one narażone na kontakt z wirusem. Więcej informacji można znaleźć w naszym arkuszu informacyjnym na temat PrEP dla kobiet.

Metody te są częścią tego, co jest znane jako leczenie HIV jako profilaktyka (TasP). TasP nie zapobiega przenoszeniu innych STI lub STD.

Barierki, takie jak prezerwatywy (męskie i żeńskie), tamy dentystyczne (cienkie kwadraty z lateksu) oraz rękawiczki lateksowe lub nitrylowe, również znacznie zmniejszają ryzyko przeniesienia HIV (lub innych STI) poprzez seks (oralny, analny lub waginalny).

Które z powszechnych czynności seksualnych są najbardziej narażone na przeniesienie HIV, jeśli nie stosuje się bezpieczniejszego seksu? Wymienione od najbardziej do najmniej ryzykownych:

1. Seks analny („bottoming”): Wprowadzenie penisa przez odbyt i do odbytnicy pozostaje najbardziej ryzykowną czynnością. Jest tak dlatego, że małe łzy w odbytnicy są prawdopodobne; te łzy pozwalają nasienia („cum”) do bezpośredniego kontaktu z krwiobiegiem.
2. Receptywny stosunek pochwowy: Odnosi się to do wzięcia penisa do swojej pochwy. HIV jest przenoszony z mężczyzn na kobiety znacznie łatwiej niż z kobiet na mężczyzn.
3. Insertive anal sex („topping”): Włożenie penisa do czyjegoś odbytu i odbytnicy może narazić cię na zakażenie HIV
4. Stosunek analny dopochwowy: Wkładanie penisa do pochwy, zwłaszcza gdy kobieta miesiączkuje, może narazić cię na zakażenie HIV
5. Uprawianie seksu oralnego: Używanie ust do lizania, ssania lub gryzienia narządów płciowych innej osoby (penisa, pochwy lub odbytu) może narazić cię na zakażenie wirusem HIV. Połykanie nasienia („cum”), zlizywanie krwi menstruacyjnej, krwawiące dziąsła, wrzody w jamie ustnej lub choroby dziąseł zwiększą ryzyko zakażenia HIV.
6. Przyjmowanie seksu oralnego: Lizanie, ssanie lub gryzienie genitaliów jest mniej ryzykowne niż uprawianie seksu oralnego. Jednakże, możesz zarazić się HIV od swojego partnera, zwłaszcza jeśli twój partner ma krwawiące dziąsła, wrzody w jamie ustnej lub chorobę dziąseł.
7. Dzielenie się zabawkami seksualnymi bez ich sterylizacji lub użycia nowej prezerwatywy: Może to pozwolić na przeniesienie HIV z pierwszego partnera na następnego, który używa zabawki
8. Wzajemna masturbacja (robótki ręczne), fingering, i fisting (używanie ręki do penetracji odbytu lub pochwy): Są one obarczone wyjątkowo niskim ryzykiem, o ile twoja ręka nie ma otwartych skaleczeń lub owrzodzeń

Atak seksualny lub gwałt (w tym przez partnera intymnego) może skutkować transmisją, jeśli napastnik żyje z HIV. Ryzyko wzrasta, gdy gwałt obejmuje penetrację analną, użycie siły i/lub wielu napastników. Niektóre wymuszone akty seksualne powodujące rany mogą narażać ofiarę na bardzo wysokie ryzyko.

Osoby, które przeżyły napaść na tle seksualnym lub gwałt, a które nie żyją jeszcze z HIV, powinny mieć rutynowo oferowane PEP (profilaktyka poekspozycyjna; zwana również PEP pozazawodowym lub nPEP) w izbach przyjęć. To 28-dniowe leczenie lekami przeciwko HIV znacznie zmniejsza szanse na zakażenie się HIV. PEP jest inną formą TasP.

Aby PEP było skuteczne, musi być rozpoczęte w ciągu pierwszych 72 godzin od ekspozycji. Im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym większa będzie jego skuteczność. Jeśli PEP nie jest oferowane na izbie przyjęć lub w klinice po gwałcie lub napaści seksualnej, nie bój się o nie poprosić.

PrEP, inna forma TasP omówiona powyżej, jest metodą zapobiegania, która może być stosowana bez świadomości partnera. Dla kobiet, które nie mogą poprosić partnera o użycie prezerwatywy z powodu zagrożenia przemocą ze strony partnera, PrEP może pozwolić kobiecie chronić się przed przeniesieniem wirusa HIV bez wiedzy partnera.

Ważne: Jeśli czujesz się teraz zagrożona, zadzwoń pod numer 911 w USA lub pod numer krajowej infolinii ds. przemocy domowej w USA 800-799-SAFE . Możesz również poszukać bezpiecznej przestrzeni online w Domestic Shelters.

Perinatal Transmission

Kobiety żyjące z HIV mogą przekazać wirusa swoim dzieciom w czasie ciąży, podczas porodu lub przez karmienie piersią. Nazywa się to transmisją okołoporodową lub wertykalną i jest również znane jako transmisja matka-dziecko. Opieka medyczna i leki przeciw HIV podawane w czasie ciąży mogą praktycznie wyeliminować ryzyko zakażenia dziecka wirusem HIV od matki.

W krajach bogatych w zasoby, takich jak USA, Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, aby matki żyjące z HIV nie karmiły swoich dzieci piersią. W innych krajach, gdzie preparaty do żywienia niemowląt są niedostępne lub źródła czystej wody są zawodne, Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, aby matki karmiły swoje dzieci wyłącznie piersią (bez karmienia mieszanego, np. trochę mleka matki i trochę wody z cytryny lub cukru). Ważne jest również, aby nie podawać dziecku pokarmu, który został przeżuty przez osobę żyjącą z HIV (wstępnie zmiksowany). Może to spowodować przeniesienie wirusa HIV na dziecko. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz naszą broszurę Czy mogę karmić piersią żyjąc z HIV? An Overview of Infant Feeding Options.

Other Types of Transmission

W przeszłości HIV był rozprzestrzeniany przez transfuzję produktów krwiopochodnych, takich jak krew pełna lub „czynnik” używany przez hemofilików. Wiele osób nabyło HIV w ten sposób. Obecnie w większości krajów zaopatrzenie w krew jest znacznie bardziej rygorystycznie badane i kontrolowane. W krajach takich jak USA, Wielka Brytania i Kanada prawdopodobieństwo zarażenia się wirusem HIV w wyniku otrzymania krwi lub czynnika krwiopochodnego jest niezwykle niskie. Na przykład, statystyki z USA pokazują, że prawdopodobieństwo śmierci w wyniku uderzenia pioruna jest większe niż prawdopodobieństwo zarażenia się wirusem HIV w wyniku transfuzji krwi. Jednakże, nie każdy kraj sprawdza wszystkie donacje krwi na obecność wirusa HIV.

Możliwe jest również zarażenie się wirusem HIV poprzez przeszczepy skóry lub przeszczepione organy pobrane od osób żyjących z wirusem HIV. Ponownie, ryzyko jest uważane za bardzo niskie, ponieważ te „produkty ciała” muszą być ściśle testowane w taki sam sposób, jak produkty krwiopochodne. Nasienie pobrane przez banki spermy w celu sztucznego zapłodnienia jest również uważane za „produkty ciała” i rygorystycznie testowane w krajach o wysokich zasobach. Prywatne próbki nasienia, które nie są przetwarzane przez banki spermy lub podobne organizacje, mogły nie zostać przebadane. Ważne jest, aby każdy, kto otrzymuje spermę prywatnego dawcy w celu sztucznego zapłodnienia, poddał dawcę badaniu na obecność wirusa HIV.

Niektórzy ludzie, głównie pracownicy służby zdrowia, zarażają się wirusem HIV przez przypadkowe ukłucie się igłą z zakażoną krwią lub przez inne wypadki medyczne. Jest to bardzo mały odsetek wszystkich serokonwersji. Według amerykańskiego Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC), tylko trzy na każde 1000 ekspozycji na krew zakażoną HIV w miejscu pracy, jeśli nie będą leczone, doprowadzą do nabycia wirusa HIV przez pracownika. W przypadku narażenia na kontakt z płynem lub produktami ciała, które mogą być nosicielami wirusa HIV podczas wykonywania pracy, pracownikom służby zdrowia należy niezwłocznie zaproponować zawodową profilaktykę poekspozycyjną (oPEP).

Jeśli otrzymujesz mleko matki z banku mleka, ważne jest, aby zapytać, czy bank bada mleko na obecność wirusa HIV. Ponadto, jeśli Twoje dziecko otrzymuje mleko od pielęgniarki, ważne jest, aby upewnić się, że jej testy na HIV są negatywne przed podaniem mleka Twojemu dziecku.

Unikanie przenoszenia

HIV nie może być przenoszony z wyjątkiem wymiany pewnych płynów ustrojowych. Możesz znacznie zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa przez:

• Znanie swojego statusu HIV, abyś mógł podjąć kroki w celu uniknięcia przeniesienia wirusa HIV, jeśli żyjesz z wirusem; aby uzyskać więcej informacji, zobacz nasz arkusz informacyjny dotyczący testowania w kierunku HIV
• Przestrzeganie schematu leczenia HIV, jeśli żyjesz z wirusem HIV. Posiadanie niewykrywalnej wiremii zapobiega przenoszeniu wirusa HIV na partnerów seksualnych
• Praktykowanie bezpieczniejszego seksu, w tym przyjmowanie PrEP
• Nieuprawianie seksu
• Niestrzykiwanie narkotyków
• Używanie nowych lub czystych igieł i innego sprzętu do wszelkich iniekcji

Nie musisz obawiać się zarażenia lub przeniesienia wirusa HIV przez przypadkowy kontakt. Pamiętaj, HIV nie jest przenoszony przez:

• Przytulanie się
• Taniec
• Wspólne spożywanie posiłków lub napojów
• Korzystanie z toalety, prysznica, wanny lub łóżka
• Pocałunek
• Wspólne korzystanie ze sprzętu do ćwiczeń
• Ukąszenia pluskiew

.