Wymóg niezawodnych wektorów bicistronowych lub multicistronowych w systemach dostarczania genów jest w czołówce technologii bio/biomedycznych. Metoda, która zapewnia wydajną koekspresję wielu heterologicznych białek byłaby cenna dla wielu zastosowań, szczególnie w medycynie do leczenia różnych typów chorób. W tym badaniu zaprojektowaliśmy i skonstruowaliśmy bicystronowy wektor ekspresyjny wykorzystujący samo-rozszczepiający się peptyd 2A pochodzący z wirusa owada Thosea asigna (T2A). Wykazał on najbardziej wydajne rozszczepianie sekwencji 2A. Dwie wersje wektora opartego na T2A zostały skonstruowane poprzez zamianę sekwencji DNA kodujących interesujące nas białka, białko N-myristoylowane i białko przylegające do jądra, odpowiednio przed i za linkerem 2A. Nasze wyniki wykazały, że stwierdzono podobny poziom ekspresji mRNA i 100% wydajność rozszczepiania T2A. Niemniej jednak, przedstawiliśmy również jasne dowody na to, że N-myristoylowane białko nie może być umieszczone poniżej sekwencji 2A. Ponieważ produkt białkowy nie ulega translokacji do błony plazmatycznej z powodu zmienionego procesu mirystoilacji, pozycja genu wektora opartego na T2A ma znaczenie dla subkomórkowej lokalizacji N-myristoylowanego białka. Dlatego obserwacja ta została oznaczona jako środek ostrożności przy stosowaniu peptydu 2A. Aby przyjąć technologię peptydu 2A do generowania ekspresji bicistronicznej lub multicistronicznej, należy dokładnie rozważyć projekt wektora pod kątem pozycji transgenu, sekwencji sygnałowych i modyfikacji potranslacyjnych każdego pojedynczego białka.
By adminLeave a Comment on Upośledzenie białka skierowanego na błonę, tłumaczonego z genu downstream „samonapędzającego się” koniunkcji peptydu T2A