Alai

Zbadano problem występowania kamieni moczowych w powiązaniu z zakażeniem dróg moczowych (UTI). Pięćdziesięciu dwóch (7%) spośród 796 pacjentów zgłaszających się do poradni leczenia kamicy miało UTI, które uznano za patogenetyczne dla powstawania kamieni. Najczęstszym drobnoustrojem był Proteus. Zaburzenia metaboliczne stwierdzono u jednej trzeciej, a anatomiczne i czynnościowe u dwóch trzecich pacjentów. Zakażeni pacjenci mieli niższe wydalanie wapnia z moczem i wyższe stężenie kreatyniny w surowicy niż pacjenci z kamicą idiopatyczną oraz częściej wykonywali operacje kamicy. Częstość występowania kamicy zatorowej jako przyczyny bezmoczu była niska (1,5% z 481 pacjentów dializowanych). Przebadano ośmiu takich pacjentów, z których sześciu miało zaburzenia metaboliczne i anatomiczne. Czas potrzebny do rozwoju mocznicy wynosił 7,4 +/- 2,0 (SD) lat. U 535 pacjentów leczonych chirurgicznie z powodu kamicy nerkowej, około jedna trzecia miała dodatni posiew moczu w czasie operacji, a najczęstszym szczepem bakteryjnym była E. coli (35%). U 28% pacjentów stwierdzono obecność Proteus i to właśnie ci pacjenci mieli największą częstość epizodów UTI, z których większość wystąpiła przed hospitalizacją. Pacjenci zakażeni E. coli mieli większą częstość kamicy zawierającej fosforany niż pacjenci niezakażeni, u których stwierdzono największą częstość kamicy szczawianowo-wapniowej. Nowa cefalosporyna o szerokim spektrum działania, ceftazydym, była stosowana jako profilaktyka okołooperacyjna u 15 pacjentów operowanych z powodu kamicy nerkowej i UTI. U dziesięciu z nich stwierdzono wzrost bakterii w miedniczce nerkowej, a wszystkie szczepy zostały wyeliminowane. Wzrost bakterii stwierdzono w dwóch z sześciu wyhodowanych kamieni od pacjentów, u których stwierdzono wzrost bakterii w miedniczkach nerkowych. Badano farmakokinetykę leku, a zmniejszenie stężenia ceftazydymu w surowicy i tkance nerkowej wydawało się być równoległe. Badano wiązanie bakterii izolowanych z moczu do cząsteczek hydroksyapatytu (HAP). Dwa szczepy E. coli (A5089 i E7704) oraz jeden szczep Proteus mirabilis (A5076), wszystkie uzyskane od pacjentów z kamicą, porównano z dwoma szczepami E. coli (2683 i M7810) o dobrze zdefiniowanych właściwościach powierzchni komórkowej. Wykonano testy hemaglutynacji oraz określono hydrofobowość powierzchni komórek za pomocą testu agregacji soli. Szczepy hodowane w temperaturze 37 stopni C w celu promowania tworzenia fimbrii hemaglutynują erytrocyty, wykazują hydrofobowe właściwości powierzchni komórki i wykazują większą zdolność do wiązania się z HAP niż szczepy hodowane w temperaturze 18 stopni C w celu zahamowania tworzenia fimbrii, kiedy to wykazują prawie całkowity brak hemaglutynacji i niską hydrofobowość powierzchni komórki. Właściwości powierzchni komórek bakteryjnych wydają się wpływać na wiązanie się uropatogenów z cząsteczkami HAP.