Alai

Raport końcowy: Synthesis and Characterization of a Novel Solid Acid Catalyst for Improved Use of Waste Oil Feedstock for Biodiesel Production

EPA Grant Number: SU833513
Tytuł: Synthesis and Characterization of a Novel Solid Acid Catalyst for Improved Use of Waste Oil Feedstock for Biodiesel Production
Investigators: Webster, H. Francis , Bean, Bryan B. , Fuhrer, Timothy J. , Estes, Christopher
Instytucja: Radford University
EPA Project Officer: Page, Angela
Phase: I
Okres realizacji projektu: August 1, 2008 do July 31, 2010
Project Amount: $9,996
RFA: P3 Awards: A National Student Design Competition for Sustainability Focusing on People, Prosperity and the Planet (2007) Tekst RFA | Lista odbiorców
Kategoria badawcza: Pollution Prevention/Sustainable Development , P3 Challenge Area – Chemical Safety , P3 Awards , Sustainable and Healthy Communities

Cel:

Agencja Ochrony Środowiska i Amerykańskie Towarzystwo Chemiczne mają wspólną wizję promowania i wdrażania praktyk chemicznych i inżynieryjnych, które są bezpieczne dla środowiska. Koncepcja zielonej chemii rozpoczęła się na początku lat 90. wraz z uchwaleniem Ustawy o zapobieganiu zanieczyszczeniom jako próba ograniczenia niebezpiecznych procesów chemicznych. Ruch zielonej chemii stał się sławny w 1998 roku, kiedy Paul Anastas i John Warner opublikowali Green Chemistry: Theory and Practice, w której przedstawili 12 zasad, które każdy chemik, inżynier i firma powinni rozważyć, czy to na stanowisku laboratoryjnym, czy w przemyśle. Ogólną ideą tych zasad, choć szczegółową i unikalną, jest to, że zapobieganie jest lepsze niż leczenie. Szczególnie istotna dla naszego projektu P3 jest piąta zasada, która zachęca do stosowania katalizatorów chemicznych, które minimalizują odpady poprzez ich użycie w małych ilościach i ich zdolność do przeprowadzania jednej reakcji wiele razy2.

Równolegle z ruchem zielonej chemii rośnie niepokój o zdolność Ameryki do zaspokojenia jej potrzeb energetycznych. To skłoniło naukowców do badań i rozwoju paliw alternatywnych, a biodiesel, nietoksyczne i neutralne węglowo paliwo, reprezentuje jeden z tych alternatywnych paliw. Biodiesel jest produkowany poprzez transestryfikację, reakcję, w której trójglicerydy (tłuszcz zwierzęcy lub olej roślinny) są łączone z alkoholami w obecności katalizatora. Powszechnie biodiesel jest wytwarzany z nowego oleju roślinnego, zazwyczaj z soi lub rzepaku, ale stosowanie olejów z pierwszego tłoczenia stanowi wyzwanie dla zrównoważonego rozwoju, ponieważ wykorzystujemy te zasoby żywności do celów energetycznych. Ten etyczny dylemat można uniknąć poprzez bardziej efektywne wykorzystanie oleju odpadowego jako surowca i może stanowić jeden z elementów w zróżnicowanym portfelu paliw alternatywnych potrzebnych do zaspokojenia naszych przyszłych potrzeb energetycznych.

Jedną z przeszkód w wykorzystaniu oleju odpadowego do produkcji biodiesla jest wysoka zawartość wolnych kwasów tłuszczowych (FFA) często występujących w oleju odpadowym. To może prowadzić do tworzenia się mydła podczas typowych reakcji katalizowanych przez bazę. Dlatego też FFA muszą być usunięte z oleju odpadowego przed jego przetworzeniem, co prowadzi do szeregu dodatkowych etapów przetwarzania w celu efektywnego wykorzystania tego materiału odpadowego. Najpowszechniej stosowana metoda usuwania wykorzystuje kwas siarkowy jako katalizator do usuwania tych kwasów poprzez estryfikację, ale ten korozyjny homogeniczny (niestały) katalizator musi być następnie usunięty poprzez neutralizację, co generuje szereg etapów przetwarzania i strumieni odpadów. Lepszą metodą byłoby opracowanie heterogenicznego lub stałego katalizatora do produkcji biodiesla, który mógłby zostać usunięty z mieszaniny reakcyjnej i ponownie wykorzystany. Znaczenie rozwoju nowych katalizatorów heterogenicznych zostało podkreślone podczas ostatnich warsztatów sponsorowanych przez National Science Foundation3. Eksperci w dziedzinie katalizy zebrali się, aby omówić stan technologii katalizy związanej z wykorzystaniem bioodnawialnych źródeł energii. Aby osiągnąć pożądany cel, jakim jest wykorzystanie surowców pochodzenia biologicznego jako surowców do produkcji chemicznej, jednym z oczywistych wyzwań jest potrzeba zwiększenia wysiłków badawczych w dziedzinie rozwoju katalizatorów stałych. W przypadku biodiesla, rozwój katalizatorów heterogenicznych do produkcji biodiesla został specjalnie wyodrębniony w celu zapewnienia opłacalności ekonomicznej produkcji tego paliwa.

Jak określono we wniosku dotyczącym fazy I P3, naszym celem było opracowanie stałego katalizatora kwasowego w celu poprawy wykorzystania oleju odpadowego jako surowca do produkcji biodiesla poprzez usunięcie wolnych kwasów tłuszczowych w procesie estryfikacji. Podczas gdy kilka komercyjnie produkowanych stałych katalizatorów kwasowych jest łatwo dostępnych do użycia w reakcjach estryfikacji (np. Amberlyst i Nafion), są one bardzo drogimi syntetycznymi produktami ropopochodnymi. Nasz katalizator został opracowany z odnawialnego źródła cukru, jest tani, prosty w produkcji i oczekuje się, że znajdzie zastosowanie w syntezie wielu ważnych przemysłowo reakcji, w tym estryfikacji, hydrolizy i eteryfikacji. Zalety te mogą pozwolić na przyjęcie technologii nie tylko przez zainteresowane przedsiębiorstwa, ale także osoby prywatne w rosnącej społeczności biodiesla zarówno w krajach rozwiniętych, jak i rozwijających się.

Podsumowanie/Wyniki (Outputs/Outcomes):

Synteza Katalizatora Węglowego – Sacharoza była traktowana bezpośrednio z nadmiarem kwasu siarkowego kwasu siarkowego (9:1 mol/mol, 25°C). Natychmiast utworzyła się pianka węglowa (prawie 20-krotny wzrost objętości nasypowej). Następnie pianę przemyto do momentu, gdy nie wykryto siarczanów, wysuszono i przesiano do różnej wielkości cząstek. Węgiel wyprodukowany w temperaturze pokojowej oznaczono jako SCRT. Obróbkę termiczną węgla przeprowadzono dla niektórych próbek pod azotem w temperaturach 155°C, 205°C i 255°C i oznaczono jako SC155, SC205, i SC255.

Rysunek 1. Granulowany węglowy stały katalizator kwasowy.

Charakterystyka katalizatora
Skaningowa mikroskopia elektronowa (SEM) – Próbki analizowano za pomocą SEM w celu scharakteryzowania topologii powierzchni. Rysunek 2 przedstawia mikrograf SEM powierzchni węgla przy małym powiększeniu, ilustrujący stosunkowo gładką strukturę powierzchni. Wstawka obrazu jest przy znacznie większym powiększeniu i wyraźnie pokazuje obecność gąbczastej struktury powierzchni. Ponieważ transport reaktantów i produktów do i z katalizatora jest kluczowy dla jego aktywności, precyzyjne dostrojenie struktury porów jest niezwykle ważne. Analiza powierzchni została przeprowadzona i wykazała bardzo niską powierzchnię poniżej 1 m2 /gram.

Rysunek 2. Mikrograf SEM węgla w małym (5000x) i dużym (wstawka; 500,000x) powiększeniu.

Określenie miejsc silnych i słabych kwasów – Aby ciało stałe było obiecującym kandydatem do zastąpienia kwasu siarkowego w estryfikacji wolnych kwasów tłuszczowych, musi mieć znaczną liczbę miejsc katalitycznych silnego kwasu (grupy kwasu sulfonowego). Interesująca jest również ilość słabych kwasów, które mogą zmieniać środowisko chemiczne w pobliżu miejsc na powierzchni aktywnej, co mogłoby poprawić aktywność katalityczną w obecności wody. Liczba miejsc silnych kwasów w naszym katalizatorze węglowym została oceniona poprzez oznaczenie pojemności jonowymiennej (IEC) mierząc ilość H+ wymienionego z Na+. Próbki węglowe równoważono w 2.0 M NaCl przez noc, a następnie miareczkowano 0.01 M NaOH. W celu określenia obecności miejsc silnie i słabo kwasowych, próbki traktowano roztworem silnej zasady, aby przereagować ze wszystkimi miejscami, a następnie ponownie miareczkowano standardowym 0,1 M roztworem HCl. Stwierdzono dużą liczbę miejsc słabego kwasu w zakresie od 6-7 mmol/g. Liczba miejsc silnego kwasu mieściła się w zakresie 0,8-1,2 mmol/g, co jest korzystne w porównaniu z komercyjnymi katalizatorami stałokwasowymi.

X-Ray Photoelectron Spectroscopy – Aby określić strukturę chemiczną silnych i słabych powierzchniowych miejsc kwasowych, próbki analizowano za pomocą rentgenowskiej spektroskopii fotoelektronowej (XPS). XPS jest techniką wysokopróżniową, w której powierzchnia jest bombardowana promieniami rentgenowskimi powodującymi wyrzucanie elektronów z powierzchni (Rysunek 3). Energia elektronów jest następnie analizowana i odnoszona do składu atomowego powierzchni.

Rysunek 3. Rentgenowska spektroskopia fotoelektronów

Wyniki wskazują na obecność grup kwasu sulfonowego, na co wskazuje fotopak siarki przy 168 eV (Rysunek 4). Inne grupy funkcyjne na powierzchni, w tym grupy kwasów karboksylowych, zostały również wykryte poprzez badanie fotopaku węgla. Analiza ujawniła wysokie stężenia powierzchniowe grup kwasów karboksylowych (słabe kwasy) i bardzo niskie stężenia grup kwasów sulfonowych (silne kwasy), co jest zgodne z analizą IEC.

Rysunek 4. Typowa analiza XPS pokazująca grupy funkcyjne węgla i siarki na powierzchni.

Rysunek 5. Typowe wyniki TGA pokazujące procentową utratę masy w zależności od temperatury (lewa oś) i szybkość utraty masy (prawa oś).

Stabilność termiczna – Dla maksymalnej skuteczności, katalizatory powinny mieć zdolność do pracy w szerokim zakresie warunków temperaturowych. Amberlyst, komercyjnie stosowany stały katalizator kwasowy, oraz inne katalizatory na bazie polimerów generalnie nie mogą być stosowane w podwyższonych temperaturach (>120°C) z powodu degradacji. Analiza termograwimetryczna (TGA) została więc użyta do oceny stabilności termicznej naszego katalizatora węglowego. Jak widać na Rysunku 5, początek degradacji nastąpił w temperaturze przekraczającej 250°C, co wskazuje na potencjał naszego katalizatora do pracy w znacznie wyższych temperaturach niż te, które występują w przypadku wielu innych katalizatorów na bazie polimerów. Wyniki IEC, XPS i TGA dla wszystkich próbek węgla są podsumowane w Tabeli 1 poniżej:

1Results reported as meq/g 2Mbaraka et al. J. Catal. (219) 2003 329

Chemia obliczeniowa – Obecnie, znalezienie najlepszej wydajności dla materiału katalitycznego wymaga czasochłonnej praktyki badania dużej liczby materiałów kandydujących. Dzięki narzędziom obliczeniowym dostępnym obecnie dla chemików, przewidywanie aktywności katalitycznej poprzez modelowanie reakcji katalitycznej może zmniejszyć straty czasu i materiału oraz jest kluczowym elementem w dążeniu do zrównoważonej chemii. W celu lepszego zrozumienia struktury i funkcji katalizatora, podgrupa teoretyczna naszego zespołu P3 rozpoczęła pracę nad modelowaniem struktury naszego katalizatora węglowego. Zostało to wykonane poprzez optymalizację hipotetycznej geometrii przy użyciu pakietów oprogramowania Gaussian 03 i GaussView03. Struktura węgla została wymodelowana na podstawie geometrii węgla znalezionej w literaturze z dodanymi grupami SO3H, które służą jako katalitycznie funkcjonalna grupa.4, 5 Funkcjonalność kwasu karboksylowego została również uwzględniona, jak sugeruje analiza wyników XPS. Chociaż wciąż na wstępnym etapie rozwoju, wygenerowane teoretyczne widma w podczerwieni pozwoliły nam lepiej zrozumieć częstotliwości absorpcji oczekiwane dla tego materiału.

Rysunek 6. Sugerowana struktura katalizatora węglowego

Ocena katalizatora pod kątem aktywności chemicznej – Aktywność katalizatora oceniono na przykładzie estryfikacji kwasu oleinowego metanolem. Schemat reakcji przedstawiono na rysunku 7.

Rysunek 7. Reakcja estryfikacji kwasu oleinowego metanolem w obecności katalizatora w celu otrzymania estru metylowego (biodiesla) i wody.

Mikroreaktor wielokanałowy zbudowano wykorzystując wykonany na zamówienie blok grzejny zamontowany do poziomej wytrząsarki orbitalnej. Fiolki wypełniono metanolem i kwasem oleinowym (stosunek molowy 10:1, całkowita objętość 4 mL) i pozostawiono do wyrównania w temperaturze 65°C przed zainicjowaniem reakcji przez dodanie 0,1g katalizatora węglowego. Próbki (25 μL) pobierano z fiolek w różnych odstępach czasu przez 24 godziny. Następnie próbki oczyszczono azotem (65°C) w celu usunięcia pozostałości metanolu z próbki. Próbki (5 μL) badano pod kątem zawartości kwasu oleinowego i estrów metylowych za pomocą spektroskopii w podczerwieni z całkowitym odbiciem światła (ATR). Ta nowatorska technika wymaga bardzo małej ilości próbki do analizy, a czyszczenie pomiędzy próbkami jest minimalne. Czas analizy wynosi około jednej minuty i jest znacznie szybszy niż tradycyjne metody chromatografii gazowej.

Rysunek 8. Dziewięciokanałowy mikroreaktor

Dwa pasma absorbancji (1710 cm-1 i 1742 cm-1) wykorzystano do monitorowania postępu reakcji estryfikacji, a typowe wyniki ATR przedstawiono na Rysunku 9. Pik przy 1710 cm-1 reprezentuje częstotliwość rozciągania karbonylu dla kwasu oleinowego, a pik przy 1742 cm-1 jest spowodowany częstotliwością rozciągania dla estru metylowego kwasu tłuszczowego. Rys. 9 przedstawia wyniki ATR dla wczesnego, średniego i późnego czasu reakcji i pokazuje przejście od kwasu do estru metylowego. Wyniki pokazały, że technika ta była bardzo skuteczna do monitorowania kinetyki reakcji.

Rysunek 9. Wyniki ATR pokazujące konwersję estru metylowego kwasu tłuszczowego do kwasu tłuszczowego.

Katalizatory węglowe zostały ocenione i porównane z komercyjnymi katalizatorami na bazie polimerów (Amberlyst i Nafion), a wyniki przedstawiono na Rysunku 10. Węgiel poddany obróbce w 155°C okazał się lepszy od wszystkich innych metod i wyraźnie przewyższał Amberlyst i Nafion. Stwierdzono, że węgiel poddany obróbce w temperaturze 255°C ma znacznie niższą aktywność katalityczną niż inne badane próbki węgla, prawdopodobnie z powodu degradacji, co jest zgodne z wynikami TGA w tych temperaturach.

Rysunek 10. Procent konwersji w funkcji czasu dla badań kinetycznych katalizatorów węglowych i komercyjnych stałych katalizatorów kwasowych.

Dane dopasowano do pseudohomogenicznego modelu kinetycznego, który jest często stosowany w reakcjach estryfikacji katalizowanych przez katalizatory polimerowe. Początkowa szybkość reakcji została określona i przedstawiona na Rys. 10.

Usuwanie kwasów tłuszczowych przy użyciu modelowego systemu olejów odpadowych – Głównym celem projektu w fazie I było zbadanie zastosowania naszego stałego katalizatora węglowego do wydajności w reakcjach estryfikacji, a w szczególności do usuwania wolnych kwasów tłuszczowych (FFA) z odpadowego oleju roślinnego. Zaprojektowano symulowaną instalację wykorzystującą olej roślinny na bazie soi (ADM) i kwas oleinowy (15 % mas.). Testy przeprowadzono przy użyciu nadmiaru metanolu w temperaturze 65°C przy obciążeniu węglem 12% (155-SC), a całkowita objętość reakcji wynosiła 2 – 4 mililitry. Do analizy, próbki były oczyszczane azotem w celu usunięcia metanolu i miareczkowane przy użyciu standardowych metod w celu określenia zawartości kwasów tłuszczowych. Eksperyment został powtórzony przy użyciu Amberlystu i Nafionu. Rysunek 11 przedstawia wykres zawartości wolnych kwasów tłuszczowych w funkcji czasu zarówno dla katalizatorów węglowych jak i komercyjnych. Wyniki pokazują, że katalizator węglowy jest bardzo wydajny w usuwaniu wolnych kwasów tłuszczowych poprzez estryfikację, a usuwanie to może zachodzić w umiarkowanych temperaturach i pod ciśnieniem otoczenia. Wyniki pokazują również, że katalizator węglowy jest bardziej efektywny niż powszechnie stosowane katalizatory komercyjne oparte na ropie naftowej (Amberlyst i Nafion). Jest to dość imponujące, biorąc pod uwagę niższy koszt i bardziej zrównoważoną metodę produkcji katalizatora wykonanego z całkowicie odnawialnego zasobu.

Rysunek 11. Procent usuniętego kwasu tłuszczowego porównanie katalizatora węglowego z komercyjnymi katalizatorami opartymi na polimerach.

Integracja koncepcji P3 jako narzędzia edukacyjnego

Upowszechnianie – Kluczowym elementem wysiłków naszego zespołu było rozpowszechnianie naszych ustaleń dotyczących zrównoważonego rozwoju katalizatora wśród szerszej społeczności naukowej. Dzięki dopasowanemu wewnętrznemu grantowi z Uniwersytetu Radforda (RU) studenci mogli rozpocząć badania P3 wiosną 2007 roku. Wczesny sukces projektu zaowocował czterema prezentacjami na krajowych spotkaniach związanych z tą pracą:

S.R. Hash, C.S. Estes i H. F. Webster „Synteza i charakterystyka nowego stałego katalizatora kwasowego do ulepszonego wykorzystania odpadów olejowych do produkcji biodiesla”, 11. konferencja inżynierska Green Chemistry &, Washington D.C., June 2007 (poster)

S.R. Hash, C.S. Estes and H. F. Webster „Synthesis and Characterization of a Novel Solid Acid Catalyst for Biodiesel Production”, 11th Green Chemistry & Engineering Conference, Washington D.C., June 2007 (poster; zwycięzca $1500 travel grant for best poster)

S.R. Hash, C.S. Estes and H. F. Webster „Esterification of Fatty Acids using a Novel Solid Acid Carbon Catalyst”, 11th Green Chemistry & Engineering Conference, Washington D.C., Czerwiec 2007 (ustnie)

S.R. Hash, C.S. Estes i H. F. Webster „Synteza i charakterystyka nowego stałego katalizatora kwasowego do ulepszonej produkcji biodiesla”, 234th National ACS Meeting, Boston, sierpień, 2007 (ustnie)

Oprócz rozpowszechniania naszych badań do społeczności naukowej, opowiadaliśmy się za zasadami zielonej chemii i zrównoważonego rozwoju zarówno w społeczności lokalnej, jak i w klasie. Badania te, w połączeniu z Centrum Badań nad Środowiskiem przy RU, zostały przedstawione na Szczycie Czystej Doliny w Roanoke, Virginia, 2 listopada 2007. Krótka prezentacja została przedstawiona uczniom szkół średnich na temat znaczenia wykorzystania odpowiedzialnego ekologicznie naukowego podejścia do dzisiejszych potrzeb energetycznych. Również jesienią 2007 r. grupa dzieci (w wieku 10-13 lat) została zaproszona do RU na warsztaty biopaliwowe, aby dowiedzieć się o znaczeniu paliw alternatywnych i otrzymać krótki przegląd tego, czym jest biodiesel i jak jest produkowany. Następnie w laboratorium z pomocą zespołu P3 wyprodukowali biodiesel. Po zakończeniu, wlali swój produkt bezpośrednio do baku samochodu z silnikiem diesla.

Rysunek 12. Zintegrowane Laboratorium – W ramach programu studiów na kierunku chemia, nasz Wydział wymaga od studentów ukończenia zintegrowanego kursu laboratoryjnego (CHEM403:404), który łączy aspekty tradycyjnych dyscyplin chemii (organicznej, analitycznej, fizycznej i nieorganicznej) w środowisku zbliżonym do badawczego. Jesienią 2007 roku, dwa projekty uwzględniające zasady zielonej chemii, a w szczególności wyniki projektu P3, zostały włączone do kursu. W pierwszym projekcie studenci badali możliwość wykorzystania katalizatora węglowego zsyntetyzowanego w tym badaniu do usuwania miedzi z roztworu. W drugim projekcie studenci badali zastosowanie katalizatorów heterogenicznych, w tym naszego węgla, do transestryfikacji octanu metylu z butanolem w celu otrzymania octanu butylu, ważnego rozpuszczalnika przemysłowego. Podczas gdy badanie rzeczywistych problemów badawczych jest ważną częścią tego kursu, studenci zostali również wprowadzeni w koncepcje katalizy heterogenicznej i homogenicznej, zielonej chemii oraz roli chemii w rozwiązywaniu wielu barier dla zrównoważonego rozwoju.

Wnioski:

Cel zrównoważenia elementów ludzi, dobrobytu i planety był najważniejszy w czasie trwania fazy I badań. Niedrogi katalizator węglowy do estryfikacji kwasów tłuszczowych został łatwo przygotowany z materiału bioodnawialnego i wykazano, że jest bardziej skuteczny w usuwaniu kwasów tłuszczowych z oleju odpadowego niż syntetyczne katalizatory oparte na ropie naftowej. Chociaż kwas siarkowy, który jest często używany jako katalizator homogeniczny, był początkowo potrzebny do przygotowania katalizatora, możliwość ponownego użycia stałego katalizatora ostatecznie zmniejsza ilość tego żrącego materiału. Jest to o tyle istotne, że umożliwia usprawnienie procesu produkcji biodiesla, przy jednoczesnej redukcji kosztów i ilości odpadów. Koszty produkcji są również niskie, ponieważ materiał wyjściowy (cukier) jest łatwo dostępny i bardzo tani. Produkcja katalizatora z odnawialnego surowca jest zgodna z dążeniem do zrównoważonego rozwoju, ponieważ odchodzimy od opartych na ropie naftowej katalizatorów polimerowych stosowanych obecnie w przemyśle.

Choć projekt zakończył się sukcesem, a zespół wyraźnie pokazał potencjał katalizatora węglowego, potrzeba dalszych badań i rozwoju jest niezbędna, aby w pełni ocenić węgiel jako potencjalne zastępstwo dla obecnej technologii. Kilka kluczowych obszarów badań zostało zidentyfikowanych jako potrzebne i zostały przedstawione poniżej:

• Należy zakończyć szeroko zakrojone badania nad możliwością ponownego wykorzystania katalizatora.
• Potrzebny jest bardziej zaawansowany reaktor w celu zbadania optymalnych warunków działania i zbadania możliwości wykorzystania tego katalizatora do bezpośredniej produkcji biodiesla poprzez połączenie estryfikacji i transestryfikacji.
• Promocyjni kandydaci na katalizatory muszą zostać ocenieni przy użyciu reaktora o większej skali i uruchomieni w rzeczywistych warunkach zawierających małe ilości wody.
• Potrzebne są dalsze prace obliczeniowe w celu zrozumienia struktury chemicznej katalizatora i dynamiki reakcji.
• Potrzebne są badania potencjału katalitycznego naszego węgla do zastosowania w innych reakcjach o znaczeniu komercyjnym.
• Potencjał przedłużenia cyklu życia katalizatora węglowego poprzez wykorzystanie „zużytego” węgla jako adsorbentu podobnego do węgla aktywnego wymaga zbadania.

Pomimo, że projekt koncentrował się głównie na chemii porównawczej, zaangażowanie Zielonego Zespołu w RU utrzymywało grupę skupioną na roli, jaką chemia musi odegrać w osiągnięciu zrównoważonego rozwoju. Tematy „zielonej” chemii i zrównoważonego rozwoju zostały po raz pierwszy włączone do kursów chemii w RU, a także zorganizowano warsztaty w celu zaangażowania społeczności w dyskusję na temat biopaliw i alternatywnych źródeł energii. Umożliwiło to zespołowi rozpoczęcie prac w semestrze wiosennym 2007 roku, zanim dotarły fundusze fazy I P3. Chociaż na tym wczesnym etapie rozwoju nie zidentyfikowano jeszcze żadnych partnerów zewnętrznych, lepsze parametry naszego katalizatora w porównaniu z obecną technologią komercyjną oraz niski koszt produkcji w oparciu o odnawialne biomateriały powinny okazać się atrakcyjną alternatywą dla produktów opartych na ropie naftowej.

1. http://www.biofuelsjournal.com/articles/Axens_Selected_for_100_000_Tons_Per_Year_Biodiesel_Plant_in_Malaysia-48479.html Wyjście
2. https://www.epa.gov/green-chemistry
3. http://www.chem.uiowa.edu/research/sustainability/report.html Exit

Supplemental Keywords:

RFA, Scientific Discipline, Sustainable Industry/Business, POLLUTION PREVENTION, Environmental Chemistry, Sustainable Environment, Energy, Technology for Sustainable Environment, Environmental Engineering, sustainable development, environmental sustainability, alternative materials, biomass, energy efficiency, energy technology, alternative fuel, biodiesel fuel, alternative energy source

Progress and Final Reports:

Original Abstract
.