Alai

1. Autor i czas napisania

W całej księdze nie znajdujemy żadnej wzmianki, że Jozue jest jej autorem. A jednak Żydzi od dawna uważali Jozuego za autora. Talmud mówi, że Jozue napisał całą księgę z wyjątkiem kilku ostatnich wersetów (Joz 24:29-33), które Phinehas powinien był dodać.

W Joz 24:26 czytamy: „A Jozue napisał te słowa w księdze prawa Bożego”, czyli napisał dokument, który dodał do księgi prawa, którą Mojżesz dał ludowi. Ta wskazówka, jak również fakt, że wiele wydarzeń jest opatrzonych opisem naocznego świadka, podkreśla autorstwo Jozuego (porównaj rozdział 6:25 i 15:63).

Jozue (jego imię oznacza „Jehowa jest zbawieniem”) miał odpowiednie kwalifikacje, by zostać następcą Mojżesza w ziemi Kanaan. Jeszcze jako młodzieniec Jozue stał u boku Mojżesza, walczył z Amalekiem (Wj 17:9), wszedł z Mojżeszem na górę Horeb (Wj 24:13), udał się do Kanaanu jako jeden z dwunastu szpiegów (Liczb 13) i w końcu został powołany na następcę Mojżesza z Boskiej nominacji (Liczb 27:18 i następne; Pwt 31:1-8).

Księga Jozuego opisuje czas od wejścia do Kanaanu (około 1406 r. p.n.e.) do śmierci Jozuego około dziesięć lat później.

2. Cel napisania

Księga Jozuego opisuje przejście przez Jordan, podbój Kananejczyków i podział kraju między dwanaście plemion. Izrael otrzymał ziemię obiecaną zgodnie z Bożą obietnicą daną Abrahamowi (Rdz 13,14-17; Rdz 15,7; Rdz 15,16). Ale ludzie potrzebowali do tego posłuszeństwa i energii wiary.

W tej historii widzimy w sposób obrazowy, jak wierzący przywłaszczają sobie Boże błogosławieństwa mocą Ducha Świętego. W rzece Jordan widzimy nie tylko obraz śmierci i zmartwychwstania Chrystusa dla świętych (tak jak w Morzu Czerwonym), ale także podniesienie wierzącego razem z Chrystusem (Efezjan 2:6; Kolosan 3:1). Kanaan jest obrazem duchowych błogosławieństw w niebiosach (Efezjan 1:3). Dlatego walki Izraela z pogańskimi Kananejczykami są obrazem walki chrześcijanina z duchowymi mocami zła w niebiosach (Efezjan 6:12).

Wynika z tego jasno, że Księga Jozuego odpowiada Listowi do Efezjan w Nowym Testamencie.

3. Osobliwości

a) Eksterminacja Kananejczyków

Dla wielu czytelników Biblii ogólny rozkaz Jehowy dla Izraela, by wytępić wszystkich Kananejczyków, sprawia prawdziwe trudności, gdyż wydaje się okrutny i niezrozumiały.

Już w Księdze Rodzaju 15:16 Bóg powiedział do Abrahama: „Bo nieprawość Amorytów nie jest jeszcze pełna”. Amoryci byli jednym z głównych narodów Kanaanu. Bałwochwalstwo Kananejczyków z ich bożkami Baal („Pan”), Moloch („Król”) i Astaroth („Małżonka”) było połączone ze strasznymi ekscesami moralnymi, takimi jak składanie ofiar z dzieci i prostytucja. A jednak Bóg okazywał łaskę tym narodom przez ponad 400 lat. Ale kiedy Izrael zamieszkał w Kanaanie, eksterminacja tych bałwochwalczych narodów była koniecznym zadaniem duchowym. Z jednej strony Bóg użył Izraela, aby ukarać bezbożność tych narodów. Z drugiej strony był to jedyny sposób, aby uchronić lud Boży od splugawienia i przejęcia tych grzesznych zwyczajów. Izrael stał się narzędziem Bożym, że tak powiem, do wypełnienia Jego moralnych celów (Sodoma i Gomora również zostały wytępione przez Boga z tego samego powodu – ale bez ludzkiej interwencji). Nieposłuszeństwo Izraela w tym względzie sprawiło, że wśród ludu Bożego wkradło się bałwochwalstwo.

Chrześcijanin również jest powołany do wytępienia wszelkiego zła ze swego życia (1 Kor 5:7; 2 Kor 7:1; Kol 3:5; 2 Tm 2:21).

Długi dzień w Księdze Jozuego 10:7-14

Podczas bitwy z Amorytami Jehowa sprawił, że na prośbę Jozuego słońce i księżyc stały nieruchomo przez jeden dzień, dopóki nie pokonał on wrogów. Przy the ten sam czas wielki gradowy kamień spadać od niebo. Różny wyjaśnienie dla te cud dać:

• Niektóre expitors błędnie myśleć ono być tylko pozorny prolongata dzień na che the Izraelczyk (kto miewać żadny zegar lub zegarek) osiągać przedstawienie dla che potrzebować dużo długi pod normalny okoliczność. Wtedy cud miałby tylko charakter psychologiczny, a burza gradowa tylko by im pomogła.

• Znajdujemy starożytne relacje z Chin, Indii i Egiptu, w których wspomina się o bardzo długim dniu. A w legendach Indian z Ameryki Południowej znajdujemy relacje o bardzo długiej nocy. Jeżeli the gradowy kamień składać się z prawdziwy kamień jeden móc jeden kosmiczny katastrofa che the obracanie the ziemia spowalniać lub zmieniać w rozkaz który tam być dzień na che the słońce świecić dla długi czas niż zazwyczaj (podczas gdy ono być noc na the strona przeciwna the glob).

Jeśli my wierzyć the całkowity Słowo Bóg być natchniony tam być żadny wątpliwość czy Bóg zrobić ten cud lub nie. Niewiarą jest sądzić, że Stwórca i Trwały wszystkich rzeczy nie jest w stanie spełnić takiego cudu. „Cokolwiek spodobało się Panu, to uczynił na niebie i na ziemi, na morzach i we wszystkich głębinach”. (Psalmy 135:6)

b.) Gilgal

Jedną z niezwykłych cech księgi Jozuego jest ciągły powrót ludu do Gilgal miejsca obrzezania. Przy obrzezaniu w Kanaanie obrzydliwość Egiptu została odsunięta od Izraela. Filipian 3:3 i Kolosan 3:5-11 wyjaśniają duchowe znaczenie obrzezania dla chrześcijanina w Nowym Testamencie.

Powrót do Gilgal oznacza codziennie na nowo praktyczne uświadomienie sobie faktu, że grzeszne ciało wierzącego (który został wzbudzony z Chrystusem) nie ma już prawa istnieć. Porównaj Joz 5:1-10; Joz 9:6; Joz 10:6-7; Joz 10:9; Joz 10:15; Joz 10:43; Joz 14:6.

4. Przegląd treści

1. Jozue 1-12 : Podbój ziemi Kanaan

.

.

.

.

.

.

.

Rozdziały	1-5:	Przejście Jordanu
Rozdział	1	Jozue, nowy przywódca Izraela
Rozdział	2	Rahab i dwaj szpiedzy
Rozdział	3	Przejście Jordanu
Rozdział	Rozdział	4	Ustawienie kamieni pamiątkowych
Rozdział	5	Obrzezanie w Gilgal i świętowanie Paschy
Rozdziały	6-.12:	Podbój ziemi Kanaan
Rozdział	6	Zajęcie Jerycha
Rozdział	7	Grzech Achana i jego następstwa
Rozdział	8	Ai zostaje Wzięte; Ołtarz na górze Ebal
Rozdział	9	Podstęp Gibeonitów
Rozdział	10	Pokonanie królów na południu Kanaanu
Rozdział	11	Pokonanie królów na północy Kanaanu
Rozdział	12	Wyliczenie pokonanych królów po obu stronach Jordanu

2. Joshua 13-22 : Podział kraju między Dwanaście Plemion

.

.

.

Rozdział	13	Komisja Boża i dwa plemiona i pół
Rozdział	14	Kaleb otrzymuje Hebron w spadku
Rozdział	15	Dziedzictwo Plemienia Judy
Rozdział	16-.17	Dziedzictwo synów Józefa (Efraima i Manasesa)
Rozdział	18	Przybytek zostaje ustawiony w Sziloh; Dziedzictwo plemienia Beniamina
Rozdział	19	Dziedzictwo plemienia Symeona, Zebulona, Issachara, Aszera, Neftalego i Dana
Rozdział	20	Sześć miast schronienia dla pogromcy
Rozdział	21	48 miast dla Lewitów
Rozdział	22	Powrót dwóch plemion i pół; Ołtarz po drugiej stronie Jordanu

3. Księga Jozuego 23-24 : Koniec życia Jozuego

Rozdział	23	Napomnienie Jozuego do starszych, Naczelników i Sędziów
Rozdział	24	Przymierze Joszuy z ludem w Szechem i jego śmierć

Arend Remmers

.