Alai

Jak działa ten lek? Co mi pomoże?

Salbutamol należy do klasy leków zwanych lekami rozszerzającymi oskrzela, a dokładniej agonistami β2-adrenergicznymi. Lek ten jest stosowany w leczeniu i zapobieganiu skurczowi oskrzeli związanemu z astmą, przewlekłym zapaleniem oskrzeli i innymi zaburzeniami oddychania.

Salbutamol w postaci wziewnej jest również stosowany w zapobieganiu napadom astmy spowodowanym wysiłkiem fizycznym. Działa on poprzez rozluźnienie mięśni w ścianach małych dróg oddechowych w płucach. Pomaga to otworzyć drogi oddechowe i ułatwić oddychanie.

Ten lek może być dostępny pod wieloma nazwami handlowymi i (lub) w kilku różnych postaciach. Każda konkretna nazwa handlowa tego leku może nie być dostępna we wszystkich formach lub zatwierdzona dla wszystkich omawianych tu warunków. Jak również, niektóre formy tego leku nie mogą być stosowane do wszystkich warunków omówionych tutaj.

Twój lekarz mógł zasugerować ten lek dla warunków innych niż te wymienione w tych artykułach informacji o leku. Jeśli nie omówiłeś tego ze swoim lekarzem lub nie jesteś pewien, dlaczego stosujesz ten lek, porozmawiaj z lekarzem. Nie należy przerywać stosowania tego leku bez konsultacji z lekarzem.

Nie należy podawać tego leku innym osobom, nawet jeśli mają takie same objawy jak ty. Stosowanie tego leku może być szkodliwe dla osób, którym lekarz go nie przepisał.

W jakiej postaci (postaciach) występuje ten lek?

Roztwór fizjologiczny

Każdy ml roztworu izotonicznego zawiera siarczan salbutamolu, co odpowiada 5 mg podstawy salbutamolu. Składniki niemedyczne: chlorek benzalkoniowy 0,01% w/v, rozcieńczony kwas siarkowy i woda do wstrzykiwań. Dostosowany do pH 3,4 do 4,4.

Nebulki P.F.

1 mg/mL
Każda dawka jednostkowa jałowego, izotonicznego roztworu zawiera siarczan salbutamolu równoważny bazie salbutamolu 2,5 mg w 2,5 mL. Składniki niemedyczne: rozcieńczony kwas siarkowy, chlorek sodu i woda do wstrzykiwań. Dostosowany do pH 3,5 do 4,5.

2 mg/ml
Każda dawka jednostkowa jałowego, izotonicznego roztworu zawiera salbutamolu siarczan w ilości równoważnej bazie salbutamolu 5 mg w 2,5 mL. Składniki niemedyczne: rozcieńczony kwas siarkowy, chlorek sodu i woda do wstrzykiwań. Dostosowany do pH 3,5 do 4,5.

Diskus

Każdy blister zawiera salbutamol 200 µg (w postaci siarczanu). Składniki niemedyczne: laktoza (cukier mleczny), w tym białko mleka, które pełni rolę nośnika.

Inhalator

Każdy aerozol inhalacyjny zawiera mikrokrystaliczną zawiesinę siarczanu salbutamolu w propelencie HFA-134a (1,1,1,2-tetrafluoroetan). Każdy aerozol inhalacyjny jest ciśnieniowym inhalatorem ciśnieniowym (MDI) składającym się z aluminiowego pojemnika wyposażonego w zawór dozujący. Każdy pojemnik jest umieszczony w dostarczonym niebieskim plastikowym siłowniku. Gdy urządzenie nie jest używane, na ustnik urządzenia uruchamiającego zakłada się niebieską nasadkę z paskiem. Każde naciśnięcie zaworu powoduje dostarczenie 100 µg salbutamolu (w postaci siarczanu). Składniki niemedyczne: brak. Nie zawiera chlorofluorowęglowodorów.

Jak stosować ten lek?

Inhalator aerozolowy: Zazwyczaj stosowana dawka w celu złagodzenia objawów astmy to 1 do 2 inhalacji (zwanych również „pufami”) dla osób w wieku 12 lat i starszych oraz 1 puf dla dzieci w wieku od 6 do 11 lat. W celu złagodzenia objawów podczas cięższego ataku może być konieczne zastosowanie większej liczby inhalacji.

Zazwyczaj stosowana dawka w długotrwałym leczeniu astmy to 1 do 2 inhalacji (lub 1 inhalacja u dzieci w wieku 4 lat i starszych) 4 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 8 pufów dla dorosłych i 4 pufy dla dzieci.

W celu zapobiegania astmie wywołanej wysiłkiem fizycznym, zazwyczaj stosowana dawka to 2 pufy przed wysiłkiem fizycznym dla dorosłych i 1 puf przed wysiłkiem fizycznym dla dzieci.

Roztwór do nebulizacji: Dla osób w wieku powyżej 12 lat zwykle stosowana dawka wynosi od 2,5 mg do 5,0 mg do 4 razy na dobę. Dla dzieci w wieku od 5 do 12 lat zazwyczaj stosowana dawka to 2,5 mg do 4 razy na dobę.

Diskus: Zazwyczaj stosowana dawka w celu złagodzenia objawów astmy u dorosłych i dzieci w wieku 4 lat i starszych to 1 inhalacja w razie potrzeby. Zazwyczaj stosowana dawka w długotrwałym leczeniu astmy to 1 inhalacja 3 do 4 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 4 inhalacje na dobę. W celu zapobiegania astmie wysiłkowej, zazwyczaj stosowana dawka to 1 inhalacja 15 minut przed wysiłkiem.

Wiele czynników może wpływać na dawkę leku, której potrzebuje dana osoba, takich jak masa ciała, inne schorzenia i inne leki. Jeśli lekarz zalecił dawkę inną niż wymienione tutaj, nie należy zmieniać sposobu stosowania leku bez konsultacji z lekarzem.

Aby zapewnić podanie właściwej dawki tego leku, należy upewnić się, że pacjent został poinstruowany przez lekarza, farmaceutę lub innego pracownika służby zdrowia w zakresie prawidłowego stosowania inhalatora, leku Diskus lub systemu nebulizatora.

Stosowanie tych systemów inhalacyjnych przez dzieci zależy od zdolności danego dziecka do nauczenia się prawidłowego stosowania urządzeń. Podczas inhalacji dzieci powinny być wspomagane lub nadzorowane przez osobę dorosłą, która wie, jak prawidłowo używać tych urządzeń. W przypadku inhalatorów lekarz może zalecić urządzenie dystansowe, które pomoże zapewnić prawidłowe stosowanie leku.

Bardzo ważne jest, aby nie przekraczać przepisanej dawki. Jeśli efekty działania tego leku utrzymują się krócej niż 3 godziny lub jeśli zauważysz nagłe pogorszenie oddychania, natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Jeśli konieczne jest stosowanie tego leku częściej niż zwykle, należy skontaktować się z lekarzem.

Zawsze należy mieć przy sobie inhalator salbutamolu, aby użyć go natychmiast w przypadku napadu astmy.

Ważne jest, aby stosować ten lek dokładnie tak, jak zalecił lekarz. Jeśli pacjent stosuje salbutamol wziewny zgodnie z harmonogramem i pominie dawkę, należy ją zastosować tak szybko, jak to możliwe i kontynuować regularne stosowanie leku. Jeśli zbliża się pora przyjęcia następnej dawki, należy pominąć pominiętą dawkę i kontynuować regularne dawkowanie. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Jeśli pacjent nie jest pewien, co zrobić po pominięciu dawki, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą w celu uzyskania porady.

Ten lek należy przechowywać w temperaturze pokojowej i przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci. Zawartość pojemnika inhalatora znajduje się pod ciśnieniem i może eksplodować w przypadku podgrzania. Nie należy umieszczać go w gorącej wodzie, w pobliżu kaloryferów, pieców lub innych źródeł ciepła. Lek Diskus należy przechowywać w suchym miejscu, w temperaturze nie wyższej niż 30°C. Roztwór do respiratora i nebulki należy chronić przed światłem. Roztwór do respiratora, który nie został zużyty w ciągu 1 miesiąca od otwarcia pojemnika, należy odpowiednio wyrzucić.

Nie należy wyrzucać leków do ścieków (np. do zlewu lub do toalety) ani do śmieci domowych. Należy zapytać farmaceutę, w jaki sposób należy pozbyć się leków, które nie są już potrzebne lub których termin ważności upłynął.

Kto NIE powinien przyjmować tego leku?

Nie należy stosować salbutamolu w postaci wziewnej, jeśli pacjent:

• jest uczulony na salbutamol lub którykolwiek składnik leku
• jest uczulony na laktozę, białko mleka lub mleko (tylko w przypadku leku Diskus)

Jakie działania niepożądane mogą wystąpić po zastosowaniu tego leku?

Wiele leków może powodować działania niepożądane. Działanie niepożądane jest niepożądaną reakcją na lek, gdy jest on stosowany w normalnych dawkach. Działania niepożądane mogą być łagodne lub ciężkie, tymczasowe lub stałe.

Niżej wymienione działania niepożądane nie występują u każdego, kto przyjmuje ten lek. Jeśli obawiasz się działań niepożądanych, omów ryzyko i korzyści wynikające ze stosowania tego leku ze swoim lekarzem.

Następujące działania niepożądane zostały zgłoszone przez co najmniej 1% osób stosujących ten lek. Wiele z tych działań niepożądanych można opanować, a niektóre mogą ustąpić samoistnie z czasem.

Należy skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta wystąpią te działania niepożądane i są one ciężkie lub uciążliwe. Farmaceuta może być w stanie doradzić pacjentowi, jak radzić sobie z działaniami niepożądanymi.

• lęki
• kaszel
• trudności z zasypianiem
• zawroty głowy
• senność
• suche lub podrażnione gardło
• szybsze bicie serca (zwykle tymczasowe)
• zmęczenie
• płukanie
• ból głowy

.

• nadpobudliwość (dzieci)
• irytualność
• nudności
• nerwowość
• dudniące bicie serca
• niepokój
• tremor (drżenie)
• nietypowy smak w ustach
• wirusowe zakażenia nosa i gardła (gorączka, ból gardła, katar)
• osłabienie

Mimo że większość wymienionych poniżej działań niepożądanych nie występuje często, mogą one prowadzić do poważnych problemów, jeśli pacjent nie skonsultuje się z lekarzem lub nie zwróci się o pomoc medyczną.

Należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którekolwiek z poniższych działań niepożądanych:

• trudności w oddawaniu moczu
• halucynacje (dzieci)
• zwiększenie ciśnienia krwi
• skurcze lub ból mięśni
• uczucie wirowania
• objawy zmniejszenia stężenia potasu we krwi (np.g., nieregularne lub przyspieszone bicie serca, uporczywe skurcze mięśni, ból lub osłabienie mięśni)
• wymioty

Należy przerwać przyjmowanie leku i niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną w przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych objawów:

• ból w klatce piersiowej lub dyskomfort
• silne zawroty głowy
• nagłe pogorszenie problemów z oddychaniem po zastosowaniu leku
• objawy ciężkiej reakcji alergicznej (np.g., pokrzywka; obrzęk warg, twarzy, języka lub gardła; trudności w oddychaniu; omdlenia; nasilenie świszczącego oddechu lub ucisku w klatce piersiowej)

U niektórych osób mogą wystąpić działania niepożądane inne niż wymienione. Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli podczas stosowania tego leku wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy.

Czy istnieją inne środki ostrożności lub ostrzeżenia dotyczące tego leku?

Przed rozpoczęciem stosowania leku należy poinformować lekarza o wszelkich występujących u pacjenta schorzeniach lub alergiach, przyjmowanych lekach, ciąży lub karmieniu piersią oraz innych istotnych faktach dotyczących stanu zdrowia pacjenta. Czynniki te mogą mieć wpływ na sposób stosowania tego leku.

Kontrola astmy: Jeśli Twoja zwykła dawka tego leku nie działa już tak dobrze lub jeśli używasz więcej niż zwykle, Twoja astma może się pogarszać. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli tak się stanie.

Cukrzyca: Salbutamol podawany przez nebulizator może zwiększyć poziom cukru we krwi i spowodować utratę kontroli glukozy we krwi. Jeśli masz cukrzycę, omówić z lekarzem, jak ten lek może wpływać na stan zdrowia, jak stan zdrowia może wpływać na dawkowanie i skuteczność tego leku, i czy jakiekolwiek specjalne monitorowanie jest potrzebne.

Trudne oddychanie: Dla niektórych osób, ten lek i inne leki wziewne mogą powodować trudności w oddychaniu i zwiększone świszczący oddech. Jeśli tak się stanie, należy przerwać stosowanie tego leku i uzyskać natychmiastową pomoc medyczną.

Stany serca: Salbutamol może powodować powikłania sercowe, gdy jest stosowany przez osoby z chorobami serca, takimi jak choroby serca, nieprawidłowy rytm serca, i wysokie ciśnienie krwi.

Jeśli masz którykolwiek z tych warunków, omówić z lekarzem, jak ten lek może wpływać na stan zdrowia, jak stan zdrowia może wpływać na dawkowanie i skuteczność tego leku, i czy jakiekolwiek specjalne monitorowanie jest potrzebne.

Niski poziom potasu we krwi: Salbutamol może powodować niski poziom potasu we krwi. Jeśli wystąpi osłabienie, zmęczenie, skurcze mięśni, nudności lub wymioty podczas otrzymywania tego leku, poinformuj o tym lekarza. Lekarz będzie monitorować poziom potasu z badań krwi w razie potrzeby.

Seizures: Salbutamol może zwiększyć ryzyko wystąpienia drgawek, zwłaszcza u osób z zaburzeniami drgawkowymi w wywiadzie. Jeśli masz zaburzenia napadowe, omówić z lekarzem, jak ten lek może wpływać na stan zdrowia, jak stan zdrowia może mieć wpływ na dawkowanie i skuteczność tego leku, i czy jakiekolwiek specjalne monitorowanie jest needed.

Choroba tarczycy: Salbutamol może zwiększyć aktywność gruczołu tarczycy. Może to stanowić problem dla osób, które mają nadczynność tarczycy.

Jeśli masz nadczynność tarczycy (stan, w którym tarczyca jest nadczynna), należy omówić z lekarzem, jak ten lek może wpływać na stan medyczny, jak stan medyczny może wpływać na dawkowanie i skuteczność tego leku oraz czy konieczne jest jakiekolwiek specjalne monitorowanie.

Stosowanie środków przeciwzapalnych: Zgodnie z aktualnymi wytycznymi dotyczącymi praktyki leczenia astmy, leki przeciwzapalne (np. kortykosteroidy, takie jak wziewny beklometazon, budezonid lub flutikazon) powinny być również stosowane, jeśli pacjent stosuje więcej niż 3 dawki salbutamolu tygodniowo (nie uwzględniając jego stosowania przed wysiłkiem fizycznym). Jeśli astma ulegnie pogorszeniu (konieczne będzie częstsze stosowanie salbutamolu lub przestanie on działać), należy skontaktować się z lekarzem.

Ciąża: Chociaż salbutamol jest często stosowany w czasie ciąży, nie ma dobrze kontrolowanych badań wskazujących na bezpieczeństwo jego stosowania. Lek ten nie powinien być stosowany w czasie ciąży, chyba że korzyści przewyższają ryzyko. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas stosowania tego leku, należy skontaktować się z lekarzem.

Karmienie piersią: Nie wiadomo, czy salbutamol przenika do mleka matki. Jeśli jesteś matką karmiącą piersią i stosujesz ten lek, może on mieć wpływ na Twoje dziecko. Należy porozmawiać z lekarzem o tym, czy należy kontynuować karmienie piersią.

Dzieci: Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania inhalacyjnej postaci salbutamolu nie zostały ustalone u dzieci w wieku poniżej 4 lat. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania roztworu do nebulizacji nie zostały ustalone u dzieci w wieku poniżej 5 lat. Wszystkie dzieci powinny być nadzorowane przez osobę dorosłą podczas stosowania tego leku.

Bardzo rzadko, lek ten może powodować nadpobudliwość, problemy ze snem i zmiany zachowania u dzieci. Jeśli to wystąpi, należy skontaktować się z lekarzem dziecka.

Seniorzy: Osoby starsze mogą być bardziej narażone na wystąpienie niskiego poziomu potasu we krwi lub problemów z sercem podczas stosowania salbutamolu. Lekarz może zasugerować mniejszą dawkę, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia tych problemów.

Jakie inne leki mogą wchodzić w interakcje z tym lekiem?

Mogą wystąpić interakcje pomiędzy salbutamolem a którymkolwiek z następujących leków:

• amiodaron
• amfetaminy (np. dekstroamfetamina, lisdexamfetamina)
• atomoksetyna
• antypsychotyki (np, chlorpromazyna, klozapina, haloperidol, olanzapina, kwetiapina, risperidon)
• beta-blokery (np, karwedilol, propranolol, labetolol, nadolol, sotalol)
• betahistyna
• kofeina
• konopie indyjskie
• niektóre leki moczopędne (np., hydrochlorotiazyd, furosemid)
• chlorochina
• dekoncentrujące leki na przeziębienie (np., fenylefryna, pseudoefedryna)
• dekoncentrujące krople do oczu i aerozole do nosa (np, nafazolina, oksymetazolina, ksylometazolina)
• degareliks
• digoksyna
• dipifryna
• dizopiramid
• dofetylid

.

• domperidon
• dronedaron
• efawirenz
• epinefryna
• szybko działające leki rozszerzające oskrzela (np.g., salbutamol, terbutalina)
• flecainid
• linezolid
• długo działające leki rozszerzające oskrzela (np. formoterol, salmeterol)
• antybiotyki makrolidowe (np, klarytromycyna, erytromycyna)
• metadon
• metylofenidat
• mifepriston
• inhibitory monoaminooksydazy (np, fenelzyna, tranylcypromina, moklobemid, selegilina)
• nabilon
• primaquine
• procainamid
• inhibitory kinazy białkowej (np, lapatinib, pazopanib, sunitinib)
• chinidyna
• chinina
• antybiotyki chinolonowe (np, ciprofloksacyna, ofloksacyna,)
• rilpiwiryna
• sachinawir
• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI; np, citalopram, fluoksetyna, sertralina)
• antagoniści serotoniny (leki przeciwwymiotne; np. dolasetron, granisetron, ondansetron)
• tetrabenazyna
• teofiliny (np, aminofilina, oxtrifilina, teofilina)
• trazodon
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. amitryptylina, desipramina, nortryptylina)

Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z tych leków, należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą. W zależności od konkretnych okoliczności, lekarz może zalecić:

• zaprzestanie przyjmowania jednego z leków,
• zmianę jednego z leków na inny,
• zmianę sposobu przyjmowania jednego lub obu leków lub
• pozostawienie wszystkiego bez zmian.

Interakcja pomiędzy dwoma lekami nie zawsze oznacza, że należy zaprzestać przyjmowania jednego z nich. Porozmawiaj z lekarzem o tym, jak wszelkie interakcje lekowe są zarządzane lub powinny być zarządzane.

Leki inne niż wymienione powyżej mogą wchodzić w interakcje z tym lekiem. Poinformuj swojego lekarza lub lekarza przepisującego leki o wszystkich lekach wydawanych na receptę, bez recepty i lekach ziołowych, które przyjmujesz. Należy również powiedzieć o wszelkich przyjmowanych suplementach. Ponieważ kofeina, alkohol, nikotyna z papierosów lub narkotyki uliczne mogą wpływać na działanie wielu leków, należy poinformować lekarza prowadzącego, jeśli je stosujesz.

.