Anyone who’s come across any Asians taking photos will notice something: they often hold up the peace (or victory sign) while posing. W rzeczywistości, może nawet sam jesteś Azjatą i nie wiesz, dlaczego to robisz. Więc jaka historia kryje się za tym wszystkim?
Zanim przejdziemy do samego trendu, wróćmy do tego, gdzie znak „V” zaczął być używany. Podczas II wojny światowej, Victor de Laveleye, były belgijski minister sprawiedliwości, zaproponował ten znak w programie informacyjnym BBC jako sposób na zebranie poparcia dla wojny. Rozpowszechnił się on w całej Europie i używali go tacy światowi przywódcy jak Winston Churchill. Jednak znak oznaczał „zwycięstwo”, a nie „pokój”.
Kiedy prezydent Richard Nixon użył go do ogłoszenia zwycięstwa w wojnie w Wietnamie, protestujący, którzy byli przeciwko wojnie, zmienili znaczenie na „pokój” jako subtelny sposób protestowania przeciwko wojnie. Ale jak ten gest stał się tak duży w Azji?
Trend wydaje się być najbardziej popularny w Chinach, Japonii i na Tajwanie, a jego najwcześniejsze początki sięgają późnych lat 60-tych, według Time. Jednak to nie stało się trendem do późnych 1980s.
Jedna teoria sugeruje, że zaczęło się od Janet Lynn, amerykańska łyżwiarka figurowa faworyzowane wygrać złoty medal w 1972 Olimpiady w Japonii. Jednak jej marzenia zostały zmiażdżone, gdy 18-letni wówczas upadek podczas jej występu. Zamiast wyglądać smutno, po prostu się uśmiechnęła, co zszokowało tłum, ponieważ było to sprzeczne z japońską normą „zachowania twarzy”.
„Nie mogli zrozumieć, jak mogłam się uśmiechać, wiedząc, że nie mogę nic wygrać”
Lynn powiedziała Time’owi. „Nie mogłam nigdzie pójść następnego dnia bez tłumów ludzi. To było tak, jakbym była gwiazdą rocka, ludzie dawali mi rzeczy, próbowali uścisnąć moje dłonie.”
Lynn stała się z dnia na dzień celebrytką w całej Japonii i rozpoczęła trasy medialne po całym kraju. W tym czasie, często migała znakiem pokoju podczas robienia zdjęć. Gest pojawił się również w baseballowej mandze Kyojin no Hoshi (Star of the Giants) z 1968 roku, gdzie główny bohater dostaje bardzo potrzebną aprobatę od swojego ojca, kiedy rzuca w górę znak „V” podczas krytycznej części historii.
Niezależnie od jego pochodzenia, reklama prawdopodobnie miała największy wpływ na jego popularność. W tym czasie japońska celebrytka Jun Inoue rzekomo błysnęła tym znakiem podczas swoich reklam aparatów Konica. To, wraz z masową produkcją aparatów i trendem wyglądania kawaii (cute) wśród japońskiej młodzieży żeńskiej stworzyło trend „V-sign”. Nie różni się to od popularności „kaczej twarzy” podczas robienia selfies w bardziej nowoczesnej erze.
Choć istnieją wybitne znaczenia za tym gestem, stał się on zwyczajem w kulturze popularnej, gdzie wielu nie może znaleźć jasnego powodu, dlaczego to robią. Imma Liu, dziecko z Hong Kongu, powiedziała Time’owi, że nie wie, dlaczego lubi wykonywać ten gest, ale po prostu czuje się „szczęśliwa”, kiedy to robi.
Kuangwei Huang, użytkownik Quora, który dorastał na Tajwanie, mówi, że trend istnieje od ponad 40 lat i nie jest interpretowany jako znak pokoju, ale jako „Y” w „Yeah!”.
„Tajwan był japońską kolonią przez dłuższy czas, więc wiele japońskiej kultury zostało przywiezionych na Tajwan i nadal podążają za nią do dziś” pisze.
„Wiele tajwańskich dziewczyn (i chłopców) robi 'znak pokoju’, kiedy pozują do zdjęć też, a kiedy to robią, naprawdę mają na myśli 'Yeah!’, a nie znak pokoju, do którego Amerykanie są przyzwyczajeni. Więc skoro tak interpretują Tajwańczycy, wierzę, że można bezpiecznie założyć, że japońskie dziewczyny (i chłopcy) interpretują to w ten sam sposób.”