Powszechnie uważa się, że wdowy należące do wysokiej kasty Hindusów w Indiach nie wychodzą ponownie za mąż z powodu różnych ograniczeń społecznych nałożonych na ich ponowne małżeństwo. Chociaż dostępne są pewne informacje na temat wdowieństwa i ponownych małżeństw wdów, istnieje potrzeba uzyskania bardziej szczegółowych informacji. Badanie, przeprowadzone przez autora, 1 procent wiejskich gospodarstw domowych w Mathura i Saharanpur powiatów w Uttar Pradesh i w Rohtak powiatu w Panjab przyniosły, że prawie SO procent kiedykolwiek owdowiałe są ponownie żonaty. Badanie objęło 6,211 gospodarstw domowych, z których 887 było muzułmańskich, a pozostałe były Hindu.of the ever-widowed kobiet, 84 procent w Saharanpur, 25 procent w Rohtak, a 19 procent w Mathura stwierdzono, że ponownie wyszła za mąż. Mając na uwadze ustalenie, czy różnice w procentach powtórnego małżeństwa wdów przez okręgi były rzeczywiste, czy też wynikały z różnic w dystrybucji wiecznie owdowiałych samic według wieku, zawodu, kasty i liczby żyjących dzieci, uzyskano standaryzowane wskaźniki powtórnego małżeństwa wdów. Populacja dystryktu Saharanpur została wzięta jako populacja standardowa. W wyniku standaryzacji dla wieku, liczby żyjących dzieci i kasty, różnica znacznie się zmniejszyła; i podczas gdy odsetek wdów ponownie zawierających małżeństwo wynosił 34.2 w Saharanpur. okazało się, że wynosił on 334 w Rohtak i 31.1 w Mathura. 3 procent niższa liczba dla powiatu Mathura może być wynikiem wpływu Brahminic.Widow remarriages okazały się być bardzo powszechne wśród młodszych wdów, ponieważ prawie 90 procent tych poniżej 16 roku życia i 80 procent tych w grupie wiekowej 15-19 były ponownie żonaty. Również około 80 procent tych, które nie miały dziecka w momencie owdowienia, ponownie wychodziło za mąż. Odsetek wdów, które ponownie wyszły za mąż zmniejszał się wraz ze wzrostem wieku i liczby żyjących dzieci. Procent ponownych małżeństw wdów był najwyższy wśród muzułmanów – pomiędzy 35 a 37 rokiem życia – ponieważ nie nakładali oni żadnych ograniczeń na takie ponowne małżeństwa. Wśród hindusów, niższe kasty, takie jak Chamars, Bhangis i kasty rzemieślnicze, miały najwyższy odsetek ponownych małżeństw wdów – około 30 – z powodu braku ograniczeń społecznych dla takich ponownych małżeństw. Wśród wysokich kast Hindusów, Jats (jedna z kast wojowników) miała najwyższy odsetek wdów ponownie zamężnych. Powodem tego jest fakt, że społecznie zezwalali oni na takie ponowne małżeństwa. Ponowne małżeństwa wdów, choć na mniejszą skalę, były również powszechne wśród innych wojowniczych kast, takich jak Gudźarowie, Ahirowie i Radźputowie. Wśród innych wysokich kast hinduskich, takich jak bramini, Banias, Khatris i Aroras, przypadki powtórnych małżeństw wdów były bardzo rzadkie – zaledwie około 7 procent. Na podstawie naszych danych, jesteśmy skłonni powiedzieć, że na obszarach wiejskich północnych Indii nie zauważa się wyraźnej zmiany w pozycji społecznej dotyczącej ponownych małżeństw wdów.