Rural Free Delivery (RFD) została utworzona na zasadzie eksperymentu w 1896 roku. W 1902 roku stała się oficjalną częścią usług Departamentu Poczty. Inspektorzy pocztowi byli kluczowi dla sukcesu tej usługi. Departament przydzielił inspektorom czasową służbę jako „agentom specjalnym”, termin, który w połowie XIX wieku był synonimem inspektora pocztowego, odpowiedzialnym za określenie praktyczności, a nawet projektu tras RFD na obszarach, które rozważano objąć nową usługą. Na decyzję inspektora składało się wiele czynników, takich jak tworzenie tras w taki sposób, aby przewoźnicy nie korzystali z tej samej drogi dwa razy tego samego dnia, każda trasa musiała docierać do co najmniej 100 rodzin, a drogi musiały być przejezdne przez cały rok.
Kiedy agenci dokonywali swoich ustaleń, wysyłali swoje notatki i mapy tras z powrotem do centrali Departamentu w Waszyngtonie, gdzie podejmowano ostateczną decyzję o przyznaniu trasy. Uruchomienie trasy nie kończyło obowiązków inspektora. Dwa razy w roku dokonywali oni inspekcji tras, aby upewnić się, że wszystko (przewoźnicy, skrzynki pocztowe i drogi) spełnia wymogi Departamentu. Jak zauważono w 1915 roku w Postal Laws and Regulations Applicable to the Rural Mail Service, „Postmasters, clerks, employees, contractors, and others associated with the postal service are subordinate to post-office inspectors.”(1)
Przez drugą połowę XIX wieku i długo w XX, Departament Poczty był czymś więcej niż tylko głównym medium komunikacyjnym narodu. Był także polityczną maszyną patronacką. Partie sprawujące władzę w kraju często wykorzystywały rozległość i głębię działania Departamentu Poczty, aby mianować politycznych przyjaciół na stanowiska pocztowe. Manewrowanie przez przydziały tras RFD było trudnym zadaniem, utrudnianym przez przełożonych w Waszyngtonie, naciskających na jedną trasę zamiast innej, jako „podziękowanie” dla lokalnych zwolenników politycznych.
Miejscowi, którzy pragnęli zostać dodani do trasy RFD, byli podekscytowani przybyciem inspektorów do swoich miast. Gazety często odnotowywały takie przyjazdy. Po przybyciu na miejsce, inspektorzy mogli zostać zalani przez liderów z sąsiednich społeczności, którzy chcieli być włączeni do nowych tras.
- United States Post Office Department, Postal Laws and Regulations Applicable to the Rural Mail Service (Washington, DC: Government Printing Office, 1915) s. 2.
.