Do obecnego przeglądu integracyjnego włączono 90 prac (tabele 1 i 2). Spośród nich 7 stanowiły przeglądy literatury (z czego 4 wykorzystały metodologię systematyczną – Tabela 2), 62 wykorzystały projekt obserwacyjny (4 były quasi-eksperymentalne, a 4 prospektywne badania kohortowe), 1 było raportem wykorzystującym metaanalizę dla wielu badań, a 20 zgłosiło badania eksperymentalne. Wszystkie badania z wyjątkiem jednego wykorzystywały metody ilościowe. W sumie badania objęły 1 331 771 uczestników. Chociaż wiele z nich wykorzystywało ogólne próby „dorosłych” (tj. w wieku ≥16 lub 18 lat), niektóre badania koncentrowały się na grupach specyficznych dla wieku, pobierając próbki łącznie od 15 060 nastolatków, 1 176 młodych dorosłych, 15 266 osób w średnim wieku i 5 173 starszych dorosłych.
Dla celów obecnego badania zmienne zależne zostały sklasyfikowane jako cztery główne konstrukty TPB: przekonania behawioralne („pozytywne stany psychologiczne”, „redukcja stresu”, „przekonania instrumentalne”), przekonania normatywne i kontrolne (w tym wsparcie społeczne oraz bariery indywidualne i środowiskowe), intencje (w tym jawne preferencje środowiskowe i motywy odwiedzania NE) oraz zachowania PA (tab. 3). Jako przekonania behawioralne zaklasyfikowaliśmy pozytywne stany psychiczne, które były mierzone głównie jako „nastrój” lub „pozytywny afekt”. Inne mierzone wyniki to „radość”, „ogólne szczęście” i „poczucie własnej wartości”. W jednym badaniu obserwacyjnym wykorzystano również wskaźniki zdrowia psychicznego. Ulgę w stresie mierzono za pomocą zarówno samozgłaszanych, jak i biologicznych wskaźników stresu. Pierwsze z nich obejmowały głównie postrzegany stres lub postrzegany potencjał środowiska do jego przywrócenia, podczas gdy drugie obejmowały głównie pomiary hormonów stresu i parametrów sercowo-naczyniowych. Inne biologiczne pomiary stresu obejmowały wydajność w zadaniach uwagi, fale mózgowe na przenośnym EEG i amylazę ślinową. Wreszcie, przekonania instrumentalne, takie jak postrzegane korzyści i uczucia związane z naturą, zostały użyte albo jako zmienne zależne lub niezależne, albo włączone do modeli mediacyjnych. Ponadto, zidentyfikowaliśmy szereg przekonań normatywnych i przekonań dotyczących kontroli, które były również szeroko stosowane jako zmienne kontrolujące/moderujące.
W ramach konstruktu intencji, sklasyfikowaliśmy wyniki, które obejmowały intencję chodzenia lub angażowania się w rekreację na świeżym powietrzu oraz „sympatię/preferencję” (tj. czy uczestnicy woleli angażować się w PA w NE czy w środowisku kontrolnym). Motywy/ powody odwiedzania NE były również rozpatrywane w odniesieniu do zamiaru. W przypadku zachowań PA, sklasyfikowano wyniki odnoszące się do pomiarów PA jako zmiennej zależnej w odniesieniu do NE, badanych tylko w badaniach obserwacyjnych, podczas gdy w badaniach eksperymentalnych PA była określana jako interwencja. W kilku badaniach wynik behawioralny dotyczył ogólnego poziomu PA, PA w czasie wolnym lub PA o umiarkowanym lub energicznym wysiłku. Szereg badań mierzyło specyficzne rodzaje PA, które mają miejsce w NE, takie jak chodzenie, jazda na rowerze, ogrodnictwo i NE-based PA . W większości badań wykorzystano pomiary PA dokonane przez samych respondentów, podczas gdy tylko kilka badań wykorzystało obiektywne pomiary, takie jak aktygrafia lub bezpośrednia obserwacja .
W przeglądanych badaniach, różne NE zostały zbadane, w tym lasy i parki narodowe, a także miejskie tereny zielone lub obecność elementów natury w sąsiedztwie. NE składały się głównie z roślinności (np. drzew, ogrodów lub parków), choć w kilku badaniach uwzględniono również wodę (np. jeziora, plaże i widoki na morze). Cztery badania eksperymentalne wykorzystywały „wirtualne” NE, wyświetlając ich obrazy. Większość badań wykorzystywała obiektywną ocenę NE. Jednak niektóre badania wykorzystywały samoocenę lub postrzeganie NE, a inne kombinację postrzeganych i obiektywnych pomiarów. W kilku badaniach, NE zostały zdefiniowane jako „parki” bez wyraźnego odniesienia do ilości lub rodzaju przyrody w nich zawartej . Można zatem założyć, że w tych badaniach NE były mieszane z różnymi rodzajami środowisk zabudowanych, takich jak place zabaw i boiska sportowe. W dwóch badaniach eksperymentalnych, NE odnosiły się do przestrzeni zewnętrznej otaczającej kampus uniwersytecki .
W odniesieniu do konkretnych rodzajów PA (w tym badań, w których PA nie było zmienną zależną), z przeglądanych badań, ogólne poziomy PA i chodzenie były typami najliczniej reprezentowanymi . Inne rodzaje PA obejmowały bieganie/jogging, PA oparte na NE i rekreację na świeżym powietrzu. W dwóch badaniach, ogrodnictwo było również wykorzystywane jako zmienna zależna lub interwencja.
Podstawowe przekonania TPB
Przekonania behawioralne
Pozytywne stany psychologiczne
Zgodnie z istniejącymi przeglądami, stwierdziliśmy, że PA w kontakcie z naturą była dość konsekwentnie związana z większymi korzyściami w zakresie pozytywnych emocji i stanów psychologicznych, w porównaniu z PA w pomieszczeniach i/lub środowisku miejskim. Poprawa nastroju i pozytywnego afektu została wykazana w studiach przypadków, jak również w kontrolowanych badaniach, w których doświadczenia w NE były porównywane z tymi w środowisku miejskim lub w pomieszczeniach, a także w badaniach laboratoryjnych, w których uczestnicy ćwiczyli na bieżni, podczas gdy obrazy NE lub środowiska zabudowanego były wyświetlane na ekranie. Stwierdzono również pozytywny wpływ na samoocenę, szczęście i wskaźniki zdrowia psychicznego uczestników, ponownie z pozytywnymi efektami wykazanymi dla doświadczeń w NE. Ponadto stwierdzono, że przekonania afektywne, takie jak radość, wpływają na związek pomiędzy postrzeganą dostępnością NE a liczbą osób angażujących się w PA w czasie wolnym. W szczególności, pozytywny wpływ na stany psychologiczne stwierdzono, gdy uczestnicy byli zaangażowani w „lekką” PA, taką jak chodzenie .
Czy intensywność PA może wpływać na pozytywne stany psychologiczne związane z ekspozycją na naturę wydaje się być nieco kontrowersyjna. W metaanalizie badającej dawkę-odpowiedź psychologicznych reakcji na PA w NE stwierdzono, że poprawa samooceny zmniejsza się wraz ze wzrostem intensywności PA, podczas gdy wpływ na nastrój był lepiej przedstawiony jako krzywa dawka-odpowiedź w kształcie litery „U”, z większą poprawą dla lekkiej lub umiarkowanej do energicznej intensywności PA. Zaobserwowano zależność dawka-odpowiedź dla czasu trwania ekspozycji na PA w NE, przy czym krótsza ekspozycja (5 minut) wykazywała największe efekty. Niektóre badania dotyczące biegania nie wykazały pozytywnego wpływu NE na nastrój uczestników. Zauważono jednak, że percepcja braku bezpieczeństwa mogła wpływać na nastrój podczas biegania w NE, a pewne ograniczenia wynikały z małej liczebności próby. Z drugiej strony, jedno badanie dotyczące biegania i badania wykorzystujące inne rodzaje rekreacji na świeżym powietrzu, które są bardziej intensywne lub złożone niż chodzenie, wykazały pozytywny wpływ na stany psychologiczne.
Uwolnienie od stresu
Osoby, które miały wyższe wskaźniki stresu, zgłosiły odwiedzanie NE w celu „zrelaksowania się”, „szukania spokojnych miejsc” i „ucieczki od zwykłych wymagań życia”; miały tendencję do pozostawania dłużej, gdy odwiedzały NE. NE jest postrzegana jako miejsce zapewniające większy potencjał odnowy w porównaniu z krytymi obiektami do ćwiczeń i środowiskiem miejskim, a najwyraźniej angażowanie się w energiczną PA nie zmniejsza takiego postrzegania środowiska. W rzeczywistości, NE przypisywano większy potencjał odnowy niż innym środowiskom, niezależnie od tego, czy uczestnicy spacerowali w komfortowym tempie, biegali lub angażowali się w inne formy PA i rekreacji. W niedawnym badaniu z wykorzystaniem przenośnego EEG, podczas gdy uczestnicy spacerowali w NE po wywołanym stresorze, badacze byli w stanie wykazać, że aktywność fal mózgowych wskazywała na efekty uwalniające od stresu zgodnie z ART Kaplansa. Co więcej, dostęp do NE i PA był związany z obniżonym stresem i biologicznymi wskaźnikami stresu, chociaż wzajemne powiązania NE, PA i stresu nie zostały w pełni wyjaśnione. Sugeruje się, że PA może odgrywać pośrednią rolę, pośrednio wywołując rozładowanie stresu poprzez wsparcie społeczne. Jednak w badaniu eksploracyjnym zaobserwowano bezpośredni wpływ PA na stres, równoległy do NE, ale niezależny od niego. Ponadto, kilka badań eksperymentalnych wykazało pozytywny wpływ na różne wskaźniki stresu psychosomatycznego, gdy PA była w NE w porównaniu z PA w innych środowiskach (tj. w pomieszczeniach lub w środowisku miejskim), chociaż systematyczna synteza wskazała, że ogólnie rzecz biorąc, wpływ PA w NE na hormony stresu pozostaje nieco niejednoznaczny. Mieszane wyniki odnotowano w odniesieniu do ciśnienia krwi, ponieważ niektóre badania wykazały pozytywne efekty po doświadczeniach PA w NE, podczas gdy inne nie wykazały żadnych efektów lub nawet negatywne efekty, gdy PA była związana z nieprzyjemnymi obrazami NE .
Przekonania instrumentalne
Przekonania instrumentalne, takie jak oczekiwane korzyści zdrowotne PA, prawdopodobnie wpływają na uczestnictwo w PA, niezależnie od warunków środowiskowych. Stwierdzono, że przekonania instrumentalne pośredniczą w relacji środowisko – chodzenie. Stwierdzono, że posiadanie celów zdrowotnych, wraz z korzystaniem z otoczenia, które wspiera chodzenie, podtrzymuje rutynę chodzenia. Jednakże postawy wobec zdrowia wydają się mieć niewielki wpływ na pośredniczenie w relacji między dostępnością NE a zachowaniami PA w sąsiedztwie. Z drugiej strony, niektóre badania sugerują, że NE może wpływać na postawy ludzi wobec PA poprzez przekonania instrumentalne. Na przykład, wśród osób mieszkających w pobliżu parków istniała silna zgodność co do tego, że dostępność NE w sąsiedztwie jest korzystna, a takie przekonanie wiązało się z wyższym ogólnym i opartym na NE PA. Zdrowie psychiczne i fizyczne” okazało się być ważną korzyścią zgłaszaną przez osoby odwiedzające NE, a bliskość terenów zielonych była pozytywnie związana z odwiedzaniem NE w celu „ćwiczenia i utrzymania formy”. Ponadto, interwencje oparte na NE mają pozytywny wpływ na zwiększenie świadomości korzyści płynących z PA dla zdrowia.
Uczucia związane z naturą
Niektóre tradycyjne/filozoficzne podejścia do aktywności na świeżym powietrzu odnoszą się do uczuć „przywiązania do natury”, które są związane z postrzeganą potrzebą bycia w kontakcie z naturą i dziką przyrodą. Wzrost poczucia więzi z naturą (miara indywidualnego poziomu poczucia emocjonalnej więzi ze światem przyrody) okazał się pośredniczyć w pozytywnych stanach psychologicznych w odpowiedzi na doświadczenia w przyrodzie. Zgodność (postrzegana jakość regeneracyjna opisana w sztuce Kaplansa, która określa, w jakim stopniu środowisko jest zgodne z indywidualnymi skłonnościami lub preferencjami) przewidywała częstotliwość ćwiczeń w NE. Odpowiednio, „cieszyć się naturą” było ważną korzyścią zgłaszaną przez odwiedzających NE, podczas gdy brak zainteresowania zaangażowaniem w rekreację opartą na NE (np. „realizować rekreację w innych obszarach” i „nie lubię uczestniczyć w przyrodzie lub rekreacji na świeżym powietrzu”) został zgłoszony jako powtarzający się powód przez osoby, które nie odwiedzają NE . Chociaż zidentyfikowaliśmy niewiele badań uwzględniających wpływ uczuć jednostki związanych z naturą na związek między zachowaniami PA a pozytywnymi psychologicznymi reakcjami na doświadczenia w przyrodzie, ogólne wyniki wskazują, że osoby o silniejszych uczuciach związanych z naturą mogą być bardziej predysponowane do odwiedzania dostępnych NE. Uczucia związane z naturą mogą stanowić czynnik motywujący do angażowania się w rekreację na świeżym powietrzu, która pozwala osobie na bliski kontakt z naturą. Z drugiej strony, w przypadku aktywności takich jak spacery po okolicy czy jogging, relacja jednostka – NE jest bardziej „powierzchowna”, z NE zapewniającym ciche i estetycznie przyjemne środowisko dla jednostki. Tutaj ważną rolę mogą odgrywać przekonania instrumentalne, takie jak cele zdrowotne i estetyczne. Co ciekawe, niektóre badania donoszą, że doświadczenia w przyrodzie mogą zwiększać poczucie więzi z naturą. Niestety, implikacje tego efektu dla zachowań PA, tj. czy interwencje mające na celu zwiększenie odczuć ludzi związanych z naturą zwiększają ich predyspozycje do korzystania z dostępnych NE w celach PA, nie zostały zbadane.
Przekonania normatywne
Do jakiego stopnia przekonania normatywne wpływają na zachowania PA w NE ujawniły mieszane wyniki. Na przykład, norma subiektywna pośredniczyła w związku między postrzeganą dostępnością NE w sąsiedztwie a spacerami, natomiast nie miała wpływu na uczestnictwo w rekreacji na świeżym powietrzu. PA jest okazją do spotkania z przyjaciółmi i spędzenia z nimi czasu, więc wybór jednostki do zaangażowania się w PA, jak również jego lokalizacja, mogą podlegać wpływom postrzeganych oczekiwań przyjaciół. Towarzystwo lub posiadanie przyjaciół, z którymi można się zaangażować w PA, zostało zidentyfikowane jako czynnik wpływający na uczestnictwo w PA w czasie wolnym, jak również na wykorzystanie NE do celów PA. Na przykład, osoby, które decydują się na korzystanie z NE jako areny PA, zgłaszają mniej oczekiwanych korzyści społecznych, podczas gdy ich wybór jest ważony bardziej przez indywidualną kompatybilność środowiskową (patrz „Poczucie przynależności do natury” powyżej) . Stwierdzono, że studenci college’u spędzali większość czasu wolnego PA w centrach fitness i klubach tanecznych, które są miejscami spotkań kolegów ze szkoły i przyjaciół, podczas gdy PA oparta na NE była mniej wspierana. Podobnie, osoby, które przewidują towarzystwo jako strategię motywacyjną, angażowały się w mniejszą ilość PA opartego na sąsiedztwie, takiego jak chodzenie, chociaż angażowały się bardziej w inne formy PA.
Przekonania dotyczące kontroli
Postrzegana kontrola zachowania i poczucie własnej skuteczności (koncepcyjnie podobne do postrzeganej kontroli zachowania) są znane jako czynniki wpływające na uczestnictwo w PA, niezależnie od warunków środowiskowych. Nie stwierdzono jednak, aby w istotny sposób pośredniczyły one w relacji między dostępnością NE w sąsiedztwie a PA. Sugeruje się, że środowisko może mieć bardziej „bezpośredni” wpływ na zachowania poprzez nieznane mechanizmy, które wzmacniają konwersję intencji na zachowanie. Na przykład, na zamiar zaangażowania się w umiarkowaną aktywność fizyczną, taką jak chodzenie, może wpływać bardziej postawa niż postrzegana kontrola zachowania. Chociaż silniejszy efekt postawy był widoczny tylko w przypadku PA opartego na sąsiedztwie (takiego jak chodzenie lub jogging), postrzegana kontrola zachowania miała silniejszy efekt w przewidywaniu uczestnictwa w rekreacji na świeżym powietrzu w takich działaniach, jak kajakarstwo/kajakarstwo, biegi na orientację i łucznictwo. Postrzegana możliwość dojścia pieszo do lokalnych NE okazała się również predyktorem PA wśród starszych dorosłych mieszkających na obszarach wiejskich .
Ale postrzegana kontrola behawioralna może nie pośredniczyć w związku między dostępnością NE a niektórymi rodzajami PA , rzeczywista kontrola behawioralna, jako wyraz barier indywidualnych lub środowiskowych, mogłaby mieć bezpośredni wpływ na ten związek. W rzeczywistości, jak już wcześniej wspomniano, w kilku badaniach stwierdzono, że cechy jednostki lub środowiska mają wpływ na związek między NE a PA. W szczególności cechy indywidualne, takie jak płeć, wiek i status rodzinny mogą wpływać na postrzeganą kontrolę zachowania lub odzwierciedlać subiektywne normy. Na przykład, niektóre dziewczęta i kobiety postrzegają chodzenie lub bieganie samotnie w NE jako niebezpieczne i / lub niewygodne społecznie
Bariery indywidualne
Najczęściej zgłaszanym powodem nie odwiedzania NE był „brak czasu”, a następnie bariery osobiste (np. zły stan zdrowia) . W różnych badaniach stwierdzono jednak, że wiek i płeć również wpływają na sposób, w jaki NE oddziałują na zachowania PA, choć wyniki były niejednoznaczne. Na przykład, niektóre badania sugerują, że NE mogą zachęcać do PA, zwłaszcza wśród dziewcząt i kobiet, podczas gdy inne donoszą, że kobiety dostrzegają więcej barier w NE niż mężczyźni, zwłaszcza w odniesieniu do postrzeganego bezpieczeństwa. Większy wpływ obecności NE na stany psychologiczne i zachowania PA stwierdzono u osób młodszych i starszych, w porównaniu z grupami w średnim wieku. Jednak wyniki te nie zawsze były potwierdzone, prawdopodobnie ze względu na inne czynniki, takie jak poczucie bezpieczeństwa. Różnice między grupami wiekowymi były również związane z rodzajem PA. Wpływ statusu społeczno-ekonomicznego i rasy/pochodzenia etnicznego na sposób, w jaki NE promują PA, wydaje się być bardziej spójny, przy czym niższy status społeczno-ekonomiczny i przynależność do mniejszości etnicznej postrzegane są jako bariery w korzystaniu z NE dla celów PA. Perceived safety is also consistently found to be an important factor influencing PA and visits to NEs , although not in all studies .
Bariery środowiskowe
Environmental barriers such as traffic , gradient of the pavement , poor lighting , lack of safety and noise/air pollution were found to have negative influences on PA behaviours and possibly to hinder visits to NEs. Wręcz przeciwnie, łączność ulic, mieszane zagospodarowanie terenu i cele podróży dostępne w odległości spaceru są cechami środowiskowymi, które promowały PA, niezależnie od obecności/braku NE. Środowisko społeczne (np. spójność społeczna w obrębie dzielnicy) również konsekwentnie wpływało na zachowania PA, prawdopodobnie w większym stopniu niż dostępność NE. Z drugiej strony, wyniki badań sugerują, że NE mogą odgrywać również rolę odwrotną, zapewniając jednostkom korzyści społeczne i możliwości angażowania się w działania społeczne. Różnice między środowiskiem wiejskim i miejskim zostały zidentyfikowane, przy czym związek NE-PA jest silniejszy dla osób mieszkających na obszarach miejskich niż wiejskich, prawdopodobnie ze względu na różnice w strukturze użytkowania gruntów i łączności.
Subiektywne postrzeganie środowiska działa również jako bariera i wydaje się być silniejszym predyktorem PA . Na przykład, odległość do NE od miejsca zamieszkania ludzi była barierą dla wizyt w NE i ich wykorzystania do celów PA. Jednak postrzegana i obiektywna odległość piesza od NE słabo ze sobą korelowała, a poczucie własnej skuteczności nie wyjaśniało tej rozbieżności. Nieprawidłowe” postrzeganie odległości do NE może wynikać z braku informacji; w rzeczywistości „brak informacji/wiedzy” okazał się być ważnym powodem nie odwiedzania NE, podczas gdy lepsza informacja została uznana za strategię, która zachęciłaby ludzi do odwiedzania NE i angażowania się w PA .
Although there is overwhelming agreement about environmental barriers hampering the use of NEs for PA purposes , to date little has been said about the specific characteristics of NEs that promote active living . Niektóre badania sugerują, że te, które zapewniają większe zróżnicowanie pomiędzy naturą a elementami budowlanymi, mają większy wpływ na promocję PA. Na przykład, rozległe zadrzewienie zniechęcało do aktywności fizycznej. Przeciwnie, naturalistyczne parki miejskie wyposażone w utwardzone ścieżki i elementy wspierające PA okazały się być silnym predyktorem wizyt w parku i PA. Sąsiedztwa z dobrze utrzymanymi chodnikami, które oferują atrakcyjne widoki na naturę, okazały się ważnym elementem zachęcającym do PA opartego na sąsiedztwie, takiego jak chodzenie. W szczególności, widoki na parki/ogrody i wybrzeże, jak również obecność drzew, konsekwentnie zachęcały do PA, nawet z praktycznych powodów, takich jak zapewnienie schronienia przed słońcem.
Zamierzenie
Wykryto, że „obecność atrakcyjnych widoków natury” w sąsiedztwie przewidywała chodzenie poprzez normę subiektywną, postawy i intencje, przy czym przekonania afektywne („dobre samopoczucie” i „rozładowanie stresu”) zapewniały silniejsze przewidywania niż przekonania instrumentalne (np. korzyści zdrowotne). Intencja przewidywała również uczestnictwo w rekreacji na świeżym powietrzu, takiej jak kajakarstwo, biegi na orientację i łucznictwo. Niestety, znaleźliśmy tylko dwa badania badające, czy intencja przewiduje zachowania PA w NE, podczas gdy inne badania badały wyraźne powody i motywy odwiedzania NE i jak te motywy wspierały PA. Cieszenie się naturą/otrzymanie świeżego powietrza” i „redukcja stresu” zostały zgłoszone jako najczęstsze powody odwiedzania NE, szczególnie wśród osób, które zgłosiły wyższy poziom stresu. Ćwiczenie i utrzymanie formy” zostało również zgłoszone jako ważny powód do odwiedzenia NE, zwłaszcza wśród osób mieszkających bliżej nich. Badania eksperymentalne wykazały, że NE były postrzegane jako bardziej „lubiane/preferowane” przez biegaczy w porównaniu z terenami zamkniętymi lub miejskimi, a „sąsiedztwo natury” zostało zgłoszone jako ważny czynnik środowiskowy pomagający ludziom podtrzymać rutynowe spacery. Moreover, respondents have reported that they would visit NEs if available near their homes .
Physical activity behaviour
In attempt to answer the question of whether NEs can encourage active living, a large number of cross-sectional studies tried to define the relationship between access to green areas and PA rates. Większość badań wskazuje, że dostępność NE w środowisku zamieszkania jest generalnie związana z większą ilością PA, choć niektóre z nich wykazały częściowe związki lub małe rozmiary efektu. Istnieją jednak badania, które nie wykazały żadnego związku między NE a PA lub nawet wykazały związek negatywny. Inne badania wykazały mieszane efekty, z różnicami związanymi z rodzajem NE, rodzajem PA i płcią uczestników. Jednak wiele badań nie uwzględniło tego, czy respondenci z większą dostępnością do NE faktycznie angażowali się w większą liczbę PA w nich, podczas gdy mierzono całkowity poziom PA jako zmienną zależną. W dążeniu do lepszego ujawnienia relacji NE-PA, niektóre badania specjalnie zbadały możliwe związki między dostępnością NE a PA opartym na NE, a większość z tych badań znalazła pozytywne związki . Yet some studies reported unclear or mixed results , especially with respect to the specific type of PA studied.
A question was raised about the possibility of a self-selection phenomenon: Czy osoby, które są już aktywne fizycznie, wybierają miejsce zamieszkania, w którym jest więcej możliwości PA? Tylko dwa badania podjęły tę kwestię i wykluczyły efekt autoselekcji, stwierdzając, że NE może faktycznie zachęcać ludzi do prowadzenia aktywnego stylu życia. Ponieważ dostępność NE w środowisku zamieszkania wydaje się promować PA oparte na sąsiedztwie, postawiono kolejne pytanie: Czy wizyty w NE, takie jak parki i tereny zielone, wnoszą istotny wkład do ogólnego poziomu PA? Chociaż wizyty w NE niekoniecznie implikują zaangażowanie w PA, wizyty w NE nawet w celach „siedzących” mogą prowadzić do zwiększenia PA, ponieważ ludzie, którzy częściej odwiedzali NE, częściej spełniali minimalne zalecane poziomy PA .
Integracja
Zgodnie z recenzowanymi badaniami i w świetle TPB, dowody wspierają teorię, że dostępność NE może zwiększyć motywację do zaangażowania w PA poprzez intencje i przekonania afektywne, takie jak pozytywne emocje i redukcja stresu. Pozytywne doświadczenia związane z PA mogą wzmacniać postawy wobec PA i postrzeganą kontrolę zachowania, co prowadzi do silniejszych intencji zaangażowania się w PA. Bariery indywidualne i środowiskowe, jako wyraz rzeczywistej kontroli zachowania i wsparcia społecznego, wpływają na proces poprzez postrzeganą kontrolę zachowania i subiektywną normę. Przekonania instrumentalne, takie jak oczekiwane korzyści zdrowotne i chęć cieszenia się naturą, również wpływają na proces poprzez postawy behawioralne. Powstały model konceptualny (Ryc. 2) został przedstawiony jako podwójne koło, aby zobrazować dwie różne role, jakie pełnią NE jako areny PA.
Z jednej strony, elementy przyrody zintegrowane ze środowiskiem życia ludzi, takie jak atrakcyjne naturalne widoki w sąsiedztwie, mogą zachęcać do aktywnego życia poprzez środki transportu i rekreacji, takie jak chodzenie, jazda na rowerze czy jogging. Z drugiej strony, NE są miejscem rekreacji na świeżym powietrzu, która zakłada bliższą relację pomiędzy jednostką a samą NE, jak np. wędrówki, ogrodnictwo, wędkarstwo, itp. W obu przypadkach, doświadczenia z NE wpływają na indywidualne postawy wobec PA i wzmacniają motywację do prowadzenia aktywnego stylu życia, podczas gdy czynniki osobiste i środowiskowe pozytywnie lub negatywnie wpływają na ten proces. W obu kręgach, wizyty w NE i ich wykorzystanie do celów PA są zapośredniczone przez intencję. Oba kręgi różnią się nie tylko rodzajem relacji PA i PA-NE, ale także sposobem, w jaki inne czynniki wpływają na zamiar wykorzystania NE do celów PA. Na przykład, na postawy wobec rekreacji na świeżym powietrzu prawdopodobnie wpływają odczucia związane z naturą, a na intencję uczestnictwa w rekreacji na świeżym powietrzu większy wpływ ma postrzegana kontrola zachowania. Jednakże, postawy wobec PA opartego o sąsiedztwo, takie jak chodzenie lub jogging wydają się być pod większym wpływem przekonań instrumentalnych, takich jak oczekiwane korzyści zdrowotne i estetyczne, a zamiar zaangażowania się w takie działania jest w mniejszym stopniu uzależniony od postrzeganej kontroli behawioralnej, podczas gdy wydaje się być bardziej napędzany przez postawy.
.