W zeszłym miesiącu Magna Carta z 1297 r., cenny artefakt w Archiwach Narodowych w Waszyngtonie, D.C., powróciła do oglądania po dziesięciu miesiącach prac konserwatorskich. Dzięki funduszom uzyskanym od właściciela dokumentu, Davida M. Rubensteina, konserwatorzy w archiwach użyli fotografii ultrafioletowej, aby ujawnić tekst, który został utracony gołym okiem z powodu uszkodzeń spowodowanych przez wodę. Usunęli również stare naprawy i kleje, które powodowały kurczenie się dokumentu, nawilżyli i spłaszczyli pergamin oraz umieścili go w nowoczesnej skrzyni wypełnionej obojętnym gazem argonem – wszystko po to, by zapewnić mu długą żywotność. „Mamy wszelkie powody, by wierzyć, że za 800 lat będzie on w doskonałym stanie,” powiedziała Kitty Nicholson, zastępca dyrektora Narodowego Laboratorium Konserwacji Archiwów.
To było prawie 800 lat temu, w końcu, 15 czerwca 1215 roku, grupa szlachciców przedstawiła pierwszą wersję Magna Carta królowi Janowi w Runnymede, nieco ponad 20 mil na zachód od Londynu nad Tamizą. W Karcie baronowie angielskiego systemu feudalnego zawarli listę żądań, które miały chronić ich prawa i zapobiegać tyranii. Król Jan, który nadużywał swojej władzy, początkowo zgodził się na postanowienia zawarte w dokumencie. Jednak kilka tygodni później, gdy porozumienie zostało unieważnione, wybuchła wojna domowa, która ostatecznie pochłonęła życie króla.
Podczas panowania króla Jana, jego syna Henryka III i wnuka Edwarda I, karta była kilkakrotnie zmieniana. Do dziś przetrwało 17 oryginalnych wersji Magna Carta, napisanych w latach 1215-1297. Rubenstein, współzałożyciel Carlyle Group, kupił jeden z czterech istniejących oryginałów Magna Carta z 1297 r. na aukcji w 2007 r. za 21,3 mln dolarów.
„To jest ten, który jest naprawdę prawem ziemi w Anglii” – powiedział Rubenstein w lutym tego roku w Archiwum Narodowym w Waszyngtonie. Podczas gdy Magna Carta z 1215 roku została unieważniona, król Edward I zaakceptował wersję z 1297 roku i uczynił ją prawem, dodając do Statute Rolls of England. Ten szczególny dokument ma również tę zaletę, że jest jedyną Magna Carta, która jest własnością prywatną i która znajduje się w Stanach Zjednoczonych. Rubenstein wypożyczył go na stałe do Archiwum Narodowego. Poprzedni właściciel, teksański miliarder Ross Perot, kupił ją w 1984 roku od Brudenellów, angielskiej rodziny, która posiadała ją od wieków.
Nowo obudowana Magna Carta jest prezentowana w sposób, który czyni ją bardziej dostępną dla publiczności. Po raz pierwszy odwiedzający Archiwum Narodowe mogą przeczytać Kartę w języku angielskim na monitorach dotykowych zainstalowanych po obu jej stronach. (Mogą poruszać się po dokumencie i przeczytać o tym, co działo się w tamtym czasie w Anglii, co skłoniło szlachtę do złożenia petycji. Narzędzie to podkreśla również, w jaki sposób Magna Carta wpłynęła na Deklarację Niepodległości, Konstytucję i Bill of Rights, wyświetlane w sąsiedniej rotundzie.