Alai

Anxiety, een gevoel van angst, vrees of vrees, vaak zonder duidelijke rechtvaardiging. Angst wordt onderscheiden van angst omdat de laatste ontstaat als reactie op een duidelijk en reëel gevaar, zoals een gevaar dat de fysieke veiligheid van een persoon in gevaar brengt. Angst daarentegen ontstaat als reactie op schijnbaar onschuldige situaties of is het product van subjectieve, interne emotionele conflicten waarvan de oorzaken voor de persoon zelf misschien niet duidelijk zijn. Sommige angsten ontstaan onvermijdelijk in het dagelijkse leven en worden als normaal beschouwd. Maar aanhoudende, intense, chronische of steeds terugkerende angst die niet gerechtvaardigd is als reactie op spanningen in het echte leven, wordt gewoonlijk beschouwd als een teken van een emotionele stoornis. Wanneer een dergelijke angst op onredelijke wijze wordt opgeroepen door een specifieke situatie of een specifiek voorwerp, staat zij bekend als een fobie. Een diffuse of aanhoudende angst die verband houdt met geen specifieke oorzaak of mentale zorg wordt algemene, of free-floating, angst genoemd.

Lees meer over dit onderwerp

mentale stoornis: Angststoornissen

Angst is gedefinieerd als een gevoel van angst, vrees of vrees dat opkomt zonder een duidelijke of passende rechtvaardiging….

Er zijn vele oorzaken (en psychiatrische verklaringen) voor angst. De Oostenrijkse neuroloog Sigmund Freud beschouwde angst als de symptomatische uitdrukking van het innerlijke emotionele conflict dat wordt veroorzaakt wanneer een persoon (uit het bewustzijn) ervaringen, gevoelens of impulsen onderdrukt die te bedreigend of verontrustend zijn om mee te leven. Angst wordt ook gezien als het gevolg van bedreigingen voor iemands ego of gevoel van eigenwaarde, zoals in het geval van ontoereikende seksuele of beroepsprestaties. Gedragspsychologen zien angst als een aangeleerde reactie op beangstigende gebeurtenissen in het echte leven; de veroorzaakte angst raakt gehecht aan de omringende omstandigheden die met die gebeurtenis worden geassocieerd, zodat die omstandigheden de angst bij de persoon gaan opwekken, onafhankelijk van de beangstigende gebeurtenis. Persoonlijkheids- en sociaal-psychologen hebben opgemerkt dat alleen al het beoordelen van stimuli als bedreigend of gevaarlijk angst kan veroorzaken of in stand kan houden.

Een angststoornis kan zich ontwikkelen wanneer de angst onvoldoende wordt beheerst, gekenmerkt door een voortdurende of periodieke toestand van angst of diffuse angst die niet beperkt is tot bepaalde situaties of voorwerpen. De spanning uit zich vaak in de vorm van slapeloosheid, uitbarstingen van prikkelbaarheid, gejaagdheid, hartkloppingen, en angst voor de dood of krankzinnigheid. Vermoeidheid wordt vaak ervaren als gevolg van buitensporige inspanning om de verontrustende angst te beheersen. Soms uit de angst zich in een meer acute vorm en resulteert in fysiologische symptomen zoals misselijkheid, diarree, urinefrequentie, verstikkend gevoel, verwijde pupillen, transpiratie, of snelle ademhaling. Soortgelijke indicaties komen voor bij diverse fysiologische stoornissen en in normale situaties van stress of angst, maar ze kunnen als neurotisch worden beschouwd wanneer ze optreden in afwezigheid van enig organisch defect of pathologie en in situaties die de meeste mensen met gemak aankunnen.

Andere angststoornissen zijn paniekstoornis, agorafobie, stress- en posttraumatische stressstoornissen, obsessieve-compulsieve stoornis en gegeneraliseerde angst.