Dylemat Obawiam się, że bycie w związku z (wspaniałym) chłopakiem wydobyło ze mnie to, co najgorsze. On jest bezinteresowny i bezgranicznie oddany, ale ja czuję, że zmieniam się w dużo brzydszą i mniej rozważną wersję siebie, kiedy jesteśmy razem. Jestem niecierpliwa i hiper-emocjonalna, płaczę i czuję złość o wiele bardziej, kiedy jestem z nim, niż kiedy jestem z przyjaciółmi lub sama. Poznaliśmy się dwa lata temu, kiedy oboje mieliśmy po 14 lat, a w moim życiu zachodziło wiele zmian. Moi rodzice niespodziewanie mieli drugie dziecko rok wcześniej, a wkrótce po spotkaniu z nim przeszłam na antykoncepcję hormonalną. Obawiam się, że przypisałam mu swój niestabilny stan emocjonalny z tamtego okresu, zmuszając go do bycia gąbką dla moich drobnych młodzieńczych zmartwień. Martwię się też, że moje wahania nastroju i niecierpliwe zachowanie ranią go, a on jest zbyt uprzejmy, żeby to powiedzieć. Chociaż dobrze się bawimy i jest fantastycznym towarzyszem, mam tendencję do skupiania się na jego wadach i dużo myślę o naszym rozstaniu. Czy powinnam go zostawić, żeby chronić jego i siebie przed tą paskudną wersją siebie, którą prezentuję w jego towarzystwie? Czy jest to tylko leniwy sposób, aby wydostać się z mojego złego zachowania?
Mariella odpowiada W najmilszy możliwy sposób, on jest nieistotny. Brzmi jak porządny facet i jeśli masz ochotę kontynuować ten związek, powinnaś. Z drugiej strony, jeśli naprawdę czujesz się szczęśliwsza, gdy nie ma go w pobliżu, możesz spróbować spędzić trochę czasu osobno. Tak czy inaczej najważniejszą rzeczą, na której należy się skupić w tej chwili, nie jest on, ale Twój własny stan umysłu. On nie inspiruje cię do takiego zachowania, ale z pewnością brzmi to tak, jakby pozwalał ci się z tym obnosić. To nie zawsze jest najmilsza rzecz do zrobienia.
Zbliżasz się do końcowej fazy jednego z dwóch najbardziej burzliwych etapów hormonalnych w naszym kobiecym życiu i jest to czas, w którym racjonalność jest znana z tego, że zostaje pokonana przez dużo silniejsze siły. Jako ludzie wydajemy się być zaprogramowani do przesuwania granic do punktu krytycznego, co jest pozytywne, jeśli chodzi o nasze ambicje, a często mniej, gdy dotyczy to naszych psychologicznych impulsów.
Jestem pod wielkim wrażeniem listu, który napisałaś. Pokazuje on emocjonalną dojrzałość i zrozumienie daleko poza twoimi latami. Wyraziłeś bardzo jasno, co czujesz, a nawet próbowałeś dotrzeć do sedna tego, co może skłaniać cię do takiego zachowania. To jest absolutnie najlepsze podejście, jakie możesz przyjąć. Twój list jest szczęśliwie pozbawiony użalania się nad sobą, co nie jest czymś, co często mi się zdarza. Instead, I think you might actually be giving yourself too hard a time.
The people we choose to share our lives with get to bask in the warm glow of our love, but they are also the ones who tend to bear the burden of our moods and miseries. Jest to o wiele łatwiejsze do hang out z przyjacielem, rozpraszać się z ich firmy, a następnie uruchomić domu i krzyczeć na swojego partnera. Tak więc, w istocie, sposób, w jaki zachowujesz się w tej chwili jest całkiem normalny, jeśli być może zaostrzony przez okoliczności poza twoją kontrolą.
Wiemy, że istnieją czynniki przyczyniające się tutaj i to jest dobry początek. Twoi rodzice mający niespodziankę w postaci drugiego dziecka, kiedy jesteś szczególnie wrażliwa, z pewnością się do tego przyczynili i, podczas gdy ty możesz czuć się nieswojo w kwestii karania dziecka, twój chłopak jest rozkosznie łatwym celem zastępczym. Ilekroć czujesz się sfrustrowany i zły i chcesz uderzyć, tam jest, krocząc wygodnie do linii ognia. Dobrzy ludzie niekoniecznie robią doskonałym partnerom i jest możliwe, że twoja frustracja i gniew wobec tego chłopaka jest dlatego, że nie jesteście kompatybilni. Z drugiej strony, być może po prostu wyładowujesz się na najbliższych ramionach wystarczająco szerokich, by udźwignąć ten ciężar. Jeśli tak jest, musisz zrestartować swoje zachowanie lub stracisz porządnego faceta.
Twoje wahania nastroju są częściowo hormonalne i zdecydowanie polecam wizytę u lekarza rodzinnego, aby omówić próbę innej pigułki antykoncepcyjnej. Dla mnie była tylko jedna, ze wszystkich wielu dostępnych marek, która nie sprawiała, że czułam się osobliwie. Radzenie sobie z tym jest dobrym praktycznym początkiem i może doprowadzić do tego, że poczujesz się lepiej ogólnie.
Na koniec, jest ten upstart sibling nagle w miejscu zamieszkania. Ale warto pamiętać, jaki to może być dar. Ten nowy przybysz nie zmniejszy twojej pozycji, ponieważ, jak każdy rodzic wie, miłość nie jest skończona, ale nieskończenie rozszerzająca się.
Jesteś młoda i może to nie jest pocieszająca wiadomość, ale ty i twój chłopak prawdopodobnie nie będziecie razem na zawsze. To nie jest powód, aby rozdzielić się teraz, ale jest to powód, aby nie pozwolić obecnej sytuacji utrzymywać się, jeśli to czyni cię nieszczęśliwym. Nie jesteś winny, ani w błędzie. Należy ci się pochwała za samoświadomość i pragnienie bycia sprawiedliwym. Może być po prostu tak, że potrzebujesz trochę przestrzeni i czasu, aby zrozumieć swoje własne emocje, zanim staniesz się zbyt uwikłany w czyjeś.
Jesteś dobrze wyposażony, aby przezwyciężyć swój dylemat, ale bądź łagodniejszy dla siebie. Zastanów się dokładnie, co uczyniłoby cię szczęśliwszym, a następnie działaj zgodnie z tymi instynktami, zamiast próbować zgadywać, co jest najlepsze dla kogoś innego.
Jeśli masz dylemat, wyślij krótką wiadomość e-mail na adres [email protected]. Śledź ją na Twitterze @mariellaf1
- Komentarze do tego artykułu będą wstępnie moderowane
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{{highlightedText}}
- Share on Facebook
- Share on Twitter
- Share via Email
- Share on LinkedIn
- Share on Pinterest
- Share on WhatsApp
- Share on Messenger
.