The Poor People’s Campaign (PPC) została utworzona 4 grudnia 1967 roku przez Southern Christian Leadership Conference (SCLC), aby zająć się problemami bezrobocia, braków mieszkaniowych dla ubogich i wpływu ubóstwa na życie milionów Amerykanów. W przeciwieństwie do wcześniejszych wysiłków skierowanych na pomoc Afroamerykanom w uzyskaniu praw obywatelskich i prawa głosu, SCLC i jej lider, dr Martin Luther King, Jr, zajęli się teraz kwestiami, które miały wpływ na wszystkich ubogich, niezależnie od pochodzenia rasowego. Ich bezpośrednim celem było zabezpieczenie federalnego ustawodawstwa zapewniającego pełne zatrudnienie i promującego budowę mieszkań o niskich dochodach, aby podnieść jakość życia zubożałych obywateli kraju.
SCLC zaplanowała ogólnokrajowy marsz na Waszyngton 22 kwietnia 1968 r., aby skupić uwagę na tej kwestii, a w szczególności, aby wywrzeć nacisk na Kongres w celu uchwalenia ustawodawstwa dotyczącego zatrudnienia i kwestii mieszkaniowych. Przywódcy SCLC zaplanowali utworzenie Resurrection City, gigantycznego miasteczka namiotowego na Mall w Waszyngtonie, D.C., gdzie demonstranci mieli pozostać do czasu spełnienia ich żądań. Kiedy Dr King został zamordowany w Memphis, Tennessee, 4 kwietnia 1968 roku, liderzy ruchu dyskutowali, czy kontynuować planowaną demonstrację. Zdecydowali się kontynuować marsz z porucznikiem Kinga, księdzem Ralphem Abernathym, jako nowym przywódcą. Data marszu została przesunięta na 12 maja 1968 r., choć w pierwotnym terminie do Waszyngtonu przybyło kilkaset osób. Pierwszy tydzień, 12-29 maja, przyniósł falę blisko 5 tys. demonstrantów. W drugim tygodniu Miasto Zmartwychwstania zostało ukończone.
Protestujący, którzy pochodzili z szerokiej gamy rasowych, etnicznych i społeczno-ekonomicznych środowisk – rdzenni Amerykanie z rezerwatów, Latynosi z Południowego Zachodu, zubożali biali z Zachodniej Wirginii, a także wiejscy i miejscy czarni – zebrali się razem i rozprzestrzenili przesłanie kampanii do różnych agencji federalnych. Zakłócali też życie w Waszyngtonie, próbując zmusić rząd do reakcji. W szczytowym momencie, liczba protestujących osiągnęła prawie 7000, ale wciąż daleko od oczekiwań 50,000 people.
Marsz został również zmarnowany przez pogodę i podziały przywódcze. Niezwykła ulewa sprawiła, że ziemia zamieniła się w błoto, powodując osłabienie namiotów i ostatecznie zmusiła ludzi do opuszczenia miasta. Napięcie wśród samych demonstrantów spowodowało gwałtowne wybuchy i podważyło skuteczność przywództwa PPC. Zabójstwo senatora Roberta Kennedy’ego, aspiranta na prezydenta i jednego z głównych zwolenników PPC w Kongresie, 5 czerwca 1968 roku, przypieczętowało los kampanii. Resurrection City zamknięto dwa tygodnie później, 19 czerwca 1968 roku.
.