Forma sprawcza
Ta forma czasownika wyraża, że jedna osoba powoduje, że inna osoba coś robi.
Jak wyprowadzić formę sprawczą:
- Grupa 1: Zmień końcowe る na させる
- Grupa 2: Zmień końcową samogłoskę u na a i dodaj せる
- Grupa 3: くる→こさせる、する→させる
Rozważ pojedynczą samogłoskę u （う） na końcu niektórych czasowników, takich jak kau （かう） jako posiadające ukrytą spółgłoskę w przed samogłoską u. Innymi słowy, oryginalna forma kau （かう） to ka(w)u. jest ka(w)u. Na przykład, forma sprawcza czasownika かう to かわせる, a nie かあせる.
Jak używać tej formy:
Forma sprawcza jest używana w zdaniu, aby wyrazić, że Temat sprawia, zmusza lub pozwala drugiemu coś zrobić.
Następujące zdanie wyraża, że Temat zmusza Obiekt do zrobienia czegoś:
|
せんせい
|
がくせい
|
に
|
ほん
|
ご
|
つか
|
||||||
| 先生 | は | 学生 | に | 日 | 本 | 語 | を | 使 | わせます。 |
W poniższym zdaniu, Temat zmusza drugą osobę do zrobienia czegoś (użycie cząstki を zamiast に po rzeczowniku wskazującym na drugą osobę, w tym przypadku, nadaje sens „zmuszania”).
|
ちち
|
わたし
|
にほん
|
い
|
|||||
| 父 | は | 私 | を | 日本 | に | 行 | かせました。 |
W języku japońskim, kiedy ktoś wyświadcza komuś przysługę, jeden z czasowników podających musi następować po czasowniku sprawczym:
|
はは
|
わたし
|
にほん
|
りゅうがく
|
||||
| 母 | は | 私 | に | 日本 | に | 留学 | させてくれました。 |
Nie ma formy przyczynowej dla czasowników honoryfikatywnych: np. いらっしゃる („be/go/come”), おっしゃる („say”)、くださる („give me”). Nie ma też formy przyczynowej dla czasowników statywnych: np. ある („potrzebować”), いる („istnieć”). Również niektóre czasowniki mają morfologicznie pokrewne czasowniki, które mają już znaczenie przyczynowe (np. 起（お）きる „obudzić się”) ma 起（お）こす „obudzić kogoś”).