Alai

Margaret Ann Bulkley, onder het mannelijke pseudoniem James Barry, was een van de eerste vrouwelijke verloskundigen in het begin van het negentiende-eeuwse Britse Rijk. Zij was de eerste die in Zuid-Afrika een keizersnede verrichtte. Een keizersnede is een procedure waarbij een arts bij een gecompliceerde bevalling in de baarmoeder van een zwangere vrouw snijdt om de foetus eruit te halen. Bulkley verborg haar geslacht en leefde als Sheale Barry om geneeskunde te beoefenen, een kans die vrouwen in die tijd niet kregen. Barry’s positie als medisch inspecteur bij het Britse leger stelde haar in staat als arts de wereld rond te reizen en chirurgische technieken uit te oefenen, waaronder het verwijderen van foetussen bij gecompliceerde geboorten.

Bulkley werd in 1789 in Cork, Ierland, geboren als dochter van Mary Ann Barry en Jeremiah Bulkley. Bulkley had een broer, John, en een zus waarvan de naam onbekend is. Bulkley’s vader was kruidenier en bekleedde een overheidsfunctie in de Waag van Cork, maar nadat hij veel geld had verloren door het gearrangeerde huwelijk van zijn zoon, liet hij zijn gezin in de steek en verhuisde naar Dublin, Ierland.

Bulkley en haar moeder riepen de hulp in van de moederskant van de familie en dienden een verzoekschrift in bij Bulkley’s oom, James Barry, een kunstschilder die in Londen, Engeland woonde. Bulkley schreef een brief aan haar oom over de ongelukkige omstandigheden van haar familie en na veel correspondentie verhuisden zij en haar moeder naar Londen, waar ze vele jaren woonden. In Londen stelde de oom van Bulkley haar voor aan enkele van zijn collega’s, waaronder de arts Edward Fryer en FranciscoMiranda, een generaal uit Venezuela. Fryer en Miranda werden haar mentors en zij hielpen haar om toegelaten te worden tot de medische faculteit.

Nadat Bulkley aan Fryer en Miranda was voorgesteld, overleed zij aan een onopgehelderde oorzaak. De volgende twee jaar bleven Fryer en Miranda Bulkley helpen met haar algemene opleiding. Wegens haar studiesucces stelde Miranda haar voor een medische opleiding te volgen, hoewel in die tijd alleen mannen toegang hadden tot medisch onderwijs. Bulkley stemde ermee in zich als man voor te doen om in Schotland medicijnen te gaan studeren en met Miranda naar Venezuela te gaan als ze haar bul had behaald. In 1809 nam Bulkley (hierna haar pseudoniem genoemd) de naam aan van haar overleden oom, James Barry, en begon ze te studeren aan de Universiteit van Edinburgh in Edinburgh, Schotland. In 1812, toen Barry haar eindexamen geneeskunde had afgelegd, namen de Spanjaarden Miranda gevangen en stierf hij in gevangenschap aan tyfus. Na de dood van Miranda verdween de mogelijkheid om in Venezuela als vrouw geneeskunde te beoefenen, en Barry behield haar mannelijke pseudoniem om in Engeland geneeskunde te kunnen beoefenen.

Na het behalen van haar medische graad ging Barry bij het Britse leger om te dienen als hospitaalassistente, en later als assistent-chirurg. Ze behield die positie tot de Slag bij Waterloo in 1815, waarna ze verhuisde naar Kaapstad, Zuid-Afrika. Tijdens haar verblijf in Kaapstad voerde Barry een van de eerste keizersnedes uit in Zuid-Afrika, hoewel de inheemse bevolking al een variant van de techniek had toegepast voor haar komst. Bovendien bestudeerde ze lokale planten om een behandeling te vinden voor de symptomen van syfilis, en bekeek ze het Zuid-Afrikaanse watersysteem om corrosie van de waterleidingen te voorkomen.

Tijdens haar medische praktijk in Kaapstad voerde Barry op 26 juli 1826 een keizersnede uit, waarbij ze met succes een gezond mannelijk kind ter wereld bracht, dat later James naar haar werd genoemd. Barry had op de medische faculteit geleerd hoe ze een keizersnede moest uitvoeren, maar ze had slechts twee keizersnedes zien uitvoeren en beide waren fataal gebleken voor de moeder en de foetus. In die tijd waren antisepsis en anesthesie nog niet beschikbaar en een keizersnede veroorzaakte veel pijn en een hoog infectierisico. Terwijl Barry de baby operatief verwijderde, hechtte ze de baarmoeder niet dicht. Chirurgen dachten dat als de baarmoeder wel werd dichtgenaaid, de tijdens de ingreep achtergebleven hechtingen zouden leiden tot infectie en mogelijk tot een baarmoederbreuk. Hoewel er zonder het dichtnaaien van de baarmoeder een grote kans was op moedersterfte, overleefden zowel de moeder als het kind de keizersnede. Het hechten van het baarmoederslijmvlies kwam pas bijna drie decennia later, toen James Marion Sims in de VS in 1852 technieken ontwikkelde om de baarmoeder met zilverdraad dicht te hechten.

Na haar vertrek uit Kaapstad in 1828 werd Barry overgeplaatst naar Malta, waar ze hielp een cholera-uitbraak in te dammen. Als gevolg van haar inspanningen bedankte de hertog van Wellington haar persoonlijk. Kort daarna werd Barry bevorderd tot de meer prestigieuze functie van medisch inspecteur voor het Britse leger, waarvoor ze vaak moest verhuizen. In 1857 verhuisde ze naar Canada waar ze werkte aan de verbetering van het dieet en de leefomstandigheden van de soldaten. Door de koude temperaturen in Canada kreeg Barry in 1859 griep, die zich uiteindelijk ontwikkelde tot bronchitis.

Barry keerde in 1859 terug naar Londen en werd vanwege haar ademhalingsziekte uit het leger ontslagen. Op 25 juli 1865 kreeg Barry dysenterie en overleed in Engeland. Na haar dood ontdekte Sophia Bishop, die voor haar lichaam zorgde, dat Barry een vrouw was. Kranten in Groot-Brittannië meldden het nieuws en merkten op dat een vrouw een medische graad had behaald, een vermaard chirurg was geworden en veertig jaar als officier in het leger had gediend, dit alles onder het mom van een man te zijn. Het Britse leger ontkende het feit en verzegelde meer dan 100 jaar lang alle dossiers over Barry, totdat historica Isobel Rae in 1950 toestemming kreeg om de dossiers te onderzoeken.