także Hell, staroangielski hel, helle, „świat podziemny, mieszkanie zmarłych, piekielne regiony, miejsce męki dla złych po śmierci”, od proto-germańskiego *haljō „świat podziemny” (źródło także starofryzyjskiego helle, starosaksońskiego hellia, holenderskiego hel, staronorweskiego hel, niemieckiego Hölle, gockiego halja „piekło”). Dosłownie „ukryte miejsce” (porównaj Old Norse hellir „jaskinia, pieczara”), z PIE korzeń *kel- (1) „do pokrycia, ukryć, zapisać.”
The angielski słowo może być w części z Old Norse mitologicznych Hel (z Proto-Germański *halija „jeden, który zakrywa lub ukrywa coś”), w mitologii norweskiej nazwę córki Loki, który rządzi nad złym zmarłych w Niflheim, najniższy ze wszystkich światów (nifl „mgła”). Pogańskie pojęcie i słowo dopasowane do chrześcijańskiego idiomu. W Middle English, także z Limbus Patrum, miejsca, gdzie Patriarchowie, Prorocy, itd. oczekiwali na Pojednanie. Używane w KJV dla starotestamentowego hebrajskiego Szeolu i nowotestamentowego greckiego Hadesu, Gehenny. Używane w przenośni dla „stanu nieszczęścia, jakiegokolwiek złego doświadczenia” co najmniej od końca 14 wieku. Jako wyraz obrzydzenia, itp., po raz pierwszy zarejestrowany 1670s.
Mieć piekło rozpętać jest od c. 1600. Wyrażenie hell in a handbasket jest poświadczone przez 1867, w kontekście sugerującym użycie kilka lat wcześniej, a pojęcie pójścia do nieba w koszu jest z 1853, sugerując „łatwe przejście” do miejsca przeznaczenia. Hell or high water (1874) jest najwyraźniej odmianą between the devil and the deep blue sea. Życzenie, żeby ktoś poszedł do piekła jest u Szekspira („Kupiec Wenecki”). Snowball’s chance in hell „no chance” jest z 1931 roku; till hell freezes over „never” jest z 1832.
To do something for the hell of it „just for fun” jest z 1921 roku. To ride hell for leather is from 1889, originally with reference to riding on horseback. Hell on wheels jest od 1843 jako nazwa parowca; jego ogólna popularność datuje się od 1869 w odniesieniu do tymczasowych robotniczych miasteczek oblężonych wzdłuż amerykańskiej kolei transkontynentalnej. Szkocki miał hell-wain (1580s) „upiorny wagon widziany na niebie w nocy.”
.