Physical description
Kałamarnice są zróżnicowaną grupą bezkręgowców (zwierząt bez kręgosłupa). Występują w różnych rozmiarach. Niektóre gatunki dojrzewają przy zaledwie 1 cm, podczas gdy największe mogą dorastać do całkowitej długości zbliżającej się do 27 m.
Największym bezkręgowcem na świecie jest kałamarnica olbrzymia (Architeuthis dux). Największa potwierdzona długość kałamarnicy olbrzymiej wynosi 18 m. Jednak znalezione części ciała wskazują, że mogą one dorastać do 27 m długości.
Kałamarnica olbrzymia ma największe oko w królestwie zwierząt. Jego oko jest mniej więcej wielkości piłki siatkowej.
Kwadraty kolosalne (Mesonychoteuthis hamiltoni) są nieco krótsze niż ich gigantyczni kuzyni. Ale są zwykle cięższe, osiągając prawie 500 kg i około 6 m długości.
Kwadraty należą do grupy mięczaków zwanych głowonogami. Grupa ta obejmuje również ośmiornice i mątwy.
W Oceanie Południowym występuje około 70 gatunków głowonogów.
Rozród
Większość kałamarnic kończy swój cykl życiowy – od maleńkich planktonicznych osobników młodocianych do dojrzałych osobników dorosłych – w ciągu około jednego lub dwóch lat.
W rozmnażaniu kałamarnicy brodatej samica wytwarza ogromny jajnik wielkości piłki nożnej. Proces ten powoduje rozpad wszystkich mięśni z jej ściany ciała. Po tarle, umierają. Ich ciała wypływają na powierzchnię, gdzie stają się ważnym pokarmem dla ptaków morskich, takich jak albatrosy.
Dieta i żywienie
Kałamarnice żywią się głównie rybami i skorupiakami. Są one również znane jako kanibalistyczne i mogą karmić się nawzajem, zwłaszcza gdy są złowione w sieci. Uważa się, że kałamarnice mogą rutynowo jeść 30% lub więcej ich masy ciała w ciągu dnia. W pierwszej połowie cyklu życia ich biomasa może wzrastać o 10 do 15% dziennie. Ta liczba spada do około 5% jak zbliżają się do dojrzałości.
Badanie diety kałamarnicy jest trudne. Ich przełyk przechodzi przez ich mózg i jest bardzo wąski. Oznacza to, że cząstki żywności muszą być żute bardzo drobno, co czyni je trudnymi do zidentyfikowania. Zarówno analiza diety, jak i analiza kwasów tłuszczowych kałamarnicy są wykorzystywane do określania gatunków ofiar kałamarnicy.
Predakcja
Wielu drapieżników kręgowych zależy od kałamarnicy. Kałamarnica jest drugim tylko do kryla źródłem pożywienia w Oceanie Południowym. Zwierzęta takie jak albatros szarogłowy i wieloryb spermowy (największy z wielorybów zębatych) żywią się prawie wyłącznie kałamarnicą. Są one również spożywane przez duże ryby, takie jak zębacz.
Nauka
Obecne badania obejmują wykorzystanie statolitów (narządów równowagi w tylnej części głowy kałamarnicy) w celu określenia wieku osobników. Statolity składają się z przyrostów odkładanych codziennie (podobnie jak roczne słoje drzew). To czyni je potężnymi narzędziami do oceny wieku, tempa wzrostu i dat wylęgu kluczowych gatunków.
.