Alai

Sarkazm jest wszechobecny w organizacjach. Pomimo jego powszechności, zaskakująco mało wiemy o doświadczeniach poznawczych osób wyrażających i odbierających sarkazm oraz ich implikacjach behawioralnych. Obecne badania proponują i testują nowy model teoretyczny, w którym zarówno konstruowanie, jak i interpretacja sarkazmu prowadzą do większej kreatywności, ponieważ aktywizują myślenie abstrakcyjne. Badania 1 i 2 wykazały, że zarówno osoby wyrażające sarkazm, jak i jego odbiorcy zgłaszali więcej konfliktów, ale także wykazywali większą kreatywność po symulowanej sarkastycznej rozmowie lub po przypomnieniu sobie sarkastycznej wymiany zdań. Badanie 3 wykazało, że wpływ sarkazmu na kreatywność obu stron jest zapośredniczony przez myślenie abstrakcyjne i generalizuje się w zależności od różnych form sarkazmu. Wreszcie, badanie 4 wykazało, że kiedy uczestnicy wyrażali sarkazm wobec zaufanej osoby lub otrzymywali go od niej, kreatywność wzrastała, ale konflikt nie. Omawiamy sarkazm jako miecz obosieczny: pomimo jego roli w podżeganiu do konfliktu, może on być również katalizatorem kreatywności.