Wat is Attention Deficit-Hyperactivity Disorder?
Attention Deficit-Hyperactivity Disorder (ADHD) is de meest voorkomende ontwikkelingsstoornis bij kinderen, die 3-7% van de kinderen treft en vaak doorgaat tot in de volwassenheid. ADHD heeft veel nadelige gevolgen op lange termijn, zoals een verhoogd risico op antisociale stoornissen, drugsmisbruik, auto-ongelukken, en tienerzwangerschappen. De meeste onderzoekers en clinici gaan ervan uit dat ADHD een neurobiologische etiologie heeft. Deze aanname is grotendeels gebaseerd op meerdere bewijzen, waaronder de omvangrijke neuropsychologische studies die wijzen op neuro-anatomische disfunctie, de reactie van ADHD patiënten op psychostimulerende medicatie, en de vele familie-, tweeling- en adoptiestudies die wijzen op een genetische basis voor deze stoornis. Nieuwe onderzoekstechnologieën (b.v. fMRI) stellen onderzoekers in staat om meer specifiek neuro-anatomische afwijkingen te onderzoeken die verband kunnen houden met ADHD. Tot op heden is de omvang van het onderzoek dat gebruik maakt van deze geavanceerde onderzoeksprocedures minimaal.
SPNL Studie van ADHD
In de SPNL, zijn onze doelen om neuroanatomische en neurofysiologische afwijkingen bij ADHD patiënten te onderzoeken EN om de relaties tussen deze afwijkingen en medicatie respons te onderzoeken. De unieke sterke punten van de voorgestelde studie zijn de volgende: 1) Het gebruik van concordant ADHD getroffen ouder-kind dyades; 2) Het gebruik van de reeds bestaande Multimodal Treatment Study of ADHD Children (MTA) steekproef voor het werven van ouder-kind dyades; en 3) Het gebruik van meerdere geografische locaties voor het werven van proefpersonen en het verzamelen van gegevens. Door gebruik te maken van ouder-kind interacties zou de steekproef moeten vertekenen in de richting van ADHD patiënten met een biologische etiologie, waardoor neuropsychologische en neuro-anatomische afwijkingen gemakkelijker kunnen worden opgespoord. Door gebruik te maken van de MTA steekproef is er een direct beschikbare steekproef met reeds bestaande gegevens waarop ouder-kind dyades geselecteerd kunnen worden. Tenslotte bevordert het gebruik van meerdere geografische locaties een grotere steekproefomvang en een betere generalisatie van de bevindingen van de studie. Specifiek, onze doelen zijn:
- Map ADHD neuropsychologische prestaties tekorten aan hersenstructuur en hersenfunctie met behulp van MRI-technologie.
- Onderzoek functionele neuro-anatomische veranderingen in reactie op stimulerende medicatie.
- Beschrijf familiaire aggregatie van neuropsychologische prestatie tekorten, neuro-anatomische afwijkingen, en neurofunctionele respons op stimulerende medicatie in ADHD ouder-kind dyads.
De voorgestelde studie is belangrijk om de volgende redenen:
- De voorgestelde studie voldoet aan een primaire doelstelling die in het “NIMH Strategisch Plan” is afgebakend. Doelstelling 1 van dit plan roept op tot het vergroten van ons begrip van de bijdrage van ontwikkelingsprocessen aan hersenen en gedrag en psychische stoornissen en het begrijpen van de hersenfunctie en hoe deze misgaan bij psychische aandoeningen. Dit voorgestelde onderzoek is een belangrijke stap in het bereiken van deze doelstelling met betrekking tot ADHD.
- Het voorgestelde onderzoek gaat direct in op een oproep voor toekomstig onderzoek in de NIH Consensus Development Conference on Diagnosis and Treatment of ADHD. Specifiek, de definitieve Consensus Statement begint met te stellen dat er een duidelijke behoefte is aan meer fundamenteel onderzoek om ADHD beter te definiëren en dat er een specifieke behoefte is aan verdere brain imaging studies die ADHD tekorten gedurende de hele levensduur onderzoeken.
- De voorgestelde studie is in overeenstemming met een onlangs uitgegeven NIMH programma-aankondiging getiteld “Basic and Applied Research Related to ADHD” (PA-01-083). Een van de verklaarde doelen van deze programma-aankondiging is het “aanmoedigen van fundamenteel gedrags- en neurowetenschappelijk onderzoek in dimensies van aandacht en remmende controle” bij ADHD-patiënten.