Alai

Nieuwe aanpak die als model kan dienen voor de ontwikkeling van niet-toxische vaccins tegen het gif van Loxosceles-spinnen, zeggen onderzoekers in het tijdschrift Vaccine.

Door Sacha Boucherie Gepost op 9 mei 2013

Verduidelijking: het oorspronkelijke artikel bevatte abusievelijk een verwijzing naar “bestaande vaccins”. Er bestaan echter geen vaccins voor beten van giftige dieren. Zoals corresponderende auteur Dr. Carlos Chávez-Olórtegu uitlegt: “Wat bestaat zijn therapeutische antivenomen, ‘sera’ genaamd, die bij paarden worden gemaakt. Gewoonlijk hebben deze sera het vermogen om de toxische effecten van het gif te neutraliseren. Het gebruik van paardensera voor de behandeling van bijtincidenten kan leiden tot andere problemen bij mensen die lijden aan allergische reacties.”

De Loxosceles spin is algemeen bekend als de reaper, recluse en fiddleback spin. Zijn giftige beet doet de huid rond de beet afsterven en kan leiden tot nierfalen en bloedingen. (Foto door Kmes Gerholdt/Photolibrary/Getty Images)

Onderzoekers hebben een spinneneiwit ontwikkeld dat kan leiden tot antigifvaccins met het potentieel om wereldwijd duizenden levens te redden, concludeert een studie die vandaag in Vaccine is gepubliceerd.

“In Brazilië zien we duizenden gevallen van mensen die door spinnen worden gebeten, en de beten kunnen zeer ernstige bijwerkingen hebben,” zei Dr. Carlos Chávez-Olórtegui van de Federale Universiteit Minas Gerais in Brazilië, de corresponderende auteur van de studie.

“Bestaande anti-venoms zijn gemaakt van de pure toxines en kunnen schadelijk zijn voor mensen die ze innemen,” zei hij. “We wilden een nieuwe manier ontwikkelen om mensen te beschermen tegen de effecten van Reaper spinnenbeten, zonder dat ze last hebben van bijwerkingen.”

Loxosceles spinnen, algemeen bekend als reaper of recluse spinnen, komen over de hele wereld voor en produceren schadelijk gif. De giftige beet van deze spinnen doet de huid rond de beet afsterven en kan leiden tot ernstiger effecten als nierfalen en bloedingen. Deze Loxosceles-spinnen komen het meest voor in Brazilië, waar ze jaarlijks bijna 7.000 gevallen van spinnenbeten veroorzaken.

Huidige tegengiffen zijn problematisch

Volgens een rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie blijkt uit een overzicht van de huidige productiemethoden van tegengiffen dat het merendeel van de tegengiffen nog steeds wordt geproduceerd met behulp van traditionele technologie waarbij dieren worden gebruikt. De productiemethode houdt in dat het gif in dieren wordt geïnjecteerd en dat de daaruit voortkomende antilichamen worden verwijderd voor gebruik in het antigifserum voor de mens. Deze antilichamen stellen het menselijke immuunsysteem in staat zich voor te bereiden op het neutraliseren van het gif van beten. Hoewel deze methode enigszins effectief is, is zij problematisch omdat de dieren die nodig zijn om de antilichamen te produceren, lijden onder de effecten van het gif.

Verbetering van de omstandigheden – de nieuwe methode

In een poging om deze omstandigheden te verbeteren, hebben Dr. Chávez-Olortegui en zijn team van onderzoekers een eiwit geïdentificeerd dat in het laboratorium kan worden gemanipuleerd, waardoor het niet nodig is echt spinnengif te gebruiken. Het bestaat uit drie eiwitten in plaats van het volledige gif-toxine, zodat het niet schadelijk is voor het geïmmuniseerde dier dat de antilichamen produceert voor gebruik in het menselijk serum. Het is ook effectiever dan bestaande benaderingen en gemakkelijker te produceren dan het bereiden van ruw gif van spinnen.

De onderzoekers testten het lab-engineered eiwit op konijnen en toonden een immuunrespons vergelijkbaar met de manier waarop ze reageren op het hele toxine, eerder ervaren in de oude methode. Het eiwit was effectief tegen het gif van twee ondersoorten van Loxosceles-spinnen, die soortgelijke toxinen hebben. De konijnen werden beschermd tegen huidbeschadiging op de plaats van de gifinjectie en tegen bloedingen.

De auteurs concludeerden dat dit gemanipuleerde eiwit een veelbelovende kandidaat kan zijn voor inenting tegen Loxosceles spinnenbeten in de toekomst.

De Loxosceles spin

Loxosceles is het geslacht van spinnen dat de beruchte bruine kluisspin omvat: Loxosceles reclusa. De meeste Loxosceles spinnen zijn bruin of geelachtig en variëren van 6mm tot 12mm in lengte. Ze hebben zes ogen in drie paren en elke voet heeft twee klauwen. De spinnen zijn ook nachtdieren en daarom het meest waarschijnlijk om ’s nachts tegen te komen, wanneer ze voedsel aan het zoeken zijn. Overdag verbergen ze zich op afgelegen plaatsen.

Lees het artikel

Het volledige artikel is gedurende een maand, tot 8 juni 2013, vrij beschikbaar op ScienceDirect:

“Generation and characterization 1 of a recombinant chimeric protein (rCpLi) consisting of B-cell epitopes of a dermonecrotic protein from Loxosceles intermedia spider venom,” door T. M. Mendes, D. Oliveira, L. Minozzo, R. Machado de Avila, C. Duarte, C. Dias-Lopes, G. Guimarães, L. Felicori, J. C. Minozzo, C. Chávez-Olortegui Vaccine, uitgegeven door Elsevier.

Het tijdschrift

Uitgegeven door Elsevier, Vaccine is het tijdschrift bij uitstek voor degenen die geïnteresseerd zijn in vaccins en vaccinatie. Het is het officiële tijdschrift van de Edward Jenner Society, de International Society for Vaccines en de Japanese Society for Vaccinology.

Reporting for Elsevier Connect

Elsevier Press Officer Sacha Boucherie werkt nauw samen met Elsevier’s tijdschriftuitgevers, redacteuren en auteurs aan de ene kant en met wetenschapsjournalisten en verslaggevers aan de andere kant met als doel interessante, actuele onderzoeksartikelen onder de aandacht te brengen en te promoten. Zij werkt vanuit het hoofdkantoor van Elsevier in Amsterdam en behaalde een masterdiploma sociale psychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen in Nederland.