New approach to act as model for the development of non-toxic vaccines against Loxosceles spider venoms, say researchers in the journal Vaccine.

By Sacha Boucherie Posted on 9 May 2013

Clarification: the original article wrongly contained a reference to „existing vaccines”. Nie ma jednak szczepionek na ukąszenia jadowitych zwierząt. Jak wyjaśnia autor korespondujący dr Carlos Chávez-Olórtegu: „To, co istnieje, to terapeutyczne antygeny zwane 'surowicami’, które są wytwarzane u koni. Zazwyczaj surowice te mają zdolność neutralizowania toksycznych efektów jadu. Stosowanie surowic końskich do leczenia wypadków ukąszeń może prowadzić do innych problemów u ludzi cierpiących na reakcje alergiczne.”

Pająk Loxosceles (fot. Kmes Gerholdt/Photolibrary/Getty Images)Pająk Loxosceles jest powszechnie znany jako pająk żniwiarz, pustelnik i pająk skrzypek. Jego toksyczne ukąszenie powoduje, że skóra wokół ukąszenia obumiera i może prowadzić do niewydolności nerek i krwotoków. (Fot. Kmes Gerholdt/Photolibrary/Getty Images)

Badacze stworzyli białko pająka, które może prowadzić do szczepionek przeciw jadowi z możliwością uratowania tysięcy istnień ludzkich na całym świecie, wynika z badań opublikowanych dziś w Vaccine.

„W Brazylii obserwujemy tysiące przypadków ukąszeń ludzi przez pająki, a ukąszenia te mogą mieć bardzo poważne skutki uboczne”, powiedział dr Carlos Chávez-Olórtegui z Federalnego Uniwersytetu Minas Gerais w Brazylii, autor badania.

„Istniejące środki przeciwwymiotne są wykonane z czystych toksyn i mogą być szkodliwe dla ludzi, którzy je przyjmują”, powiedział. „Chcieliśmy opracować nowy sposób ochrony ludzi przed skutkami ukąszeń pająków Reaper, bez konieczności odczuwania przez nich skutków ubocznych.”

Pająki Loxosceles, powszechnie znane jako pająki reaper lub recluse, występują na całym świecie i wytwarzają szkodliwe jady. Toksyczne ukąszenie tych pająków powoduje obumieranie skóry wokół ukąszenia i może prowadzić do poważniejszych skutków, takich jak niewydolność nerek i krwotok. Pająki z rodzaju Loxosceles występują najczęściej w Brazylii, gdzie powodują prawie 7000 przypadków ukąszeń pająków rocznie.

Obecne środki przeciwwymiotne są problematyczne

Według raportu Światowej Organizacji Zdrowia, przegląd aktualnych metod produkcji środków przeciwwymiotnych wskazuje, że większość środków przeciwwymiotnych jest nadal produkowana za pomocą tradycyjnej technologii z wykorzystaniem zwierząt. Metoda produkcji polega na wstrzykiwaniu jadu zwierzętom i usuwaniu powstałych przeciwciał w celu wykorzystania ich w surowicy przeciwjadowej dla ludzi. Przeciwciała te umożliwiają układowi odpornościowemu człowieka przygotowanie się do neutralizacji jadu po ukąszeniu. Chociaż metoda ta jest w pewnym stopniu skuteczna, jest problematyczna, ponieważ zwierzęta wymagane do produkcji przeciwciał cierpią z powodu skutków działania jadu.

Poprawa warunków – nowa metoda

Próbując poprawić te warunki, dr Chávez-Olortegui i jego zespół badaczy zidentyfikowali białko, które może być stworzone w laboratorium, pomijając potrzebę użycia prawdziwego jadu pająka. Składa się ono z trzech białek, a nie z całej toksyny jadowej, więc nie jest szkodliwe dla immunizowanego zwierzęcia, które wytwarza przeciwciała do wykorzystania w surowicy ludzkiej. Jest to również bardziej skuteczne niż istniejące podejścia i łatwiejsze do wytworzenia niż przygotowanie surowego jadu z pająków.

Badacze przetestowali białko stworzone w laboratorium na królikach i wykazali odpowiedź immunologiczną podobną do sposobu, w jaki reagują na całą toksynę, poprzednio doświadczoną w starej metodzie. Białko było skuteczne w przypadku jadu dwóch podgatunków pająków Loxosceles, które mają podobne toksyny. Króliki były chronione przed uszkodzeniem skóry w miejscu wstrzyknięcia jadu oraz przed krwotokiem.

Autorzy doszli do wniosku, że to zmodyfikowane białko może być obiecującym kandydatem do szczepień przeciwko ukąszeniom pająków Loxosceles w przyszłości.

Pająk Loxosceles

Loxosceles to rodzaj pająków, który obejmuje niesławnego brązowego pająka pustelnika: Loxosceles reclusa. Większość pająków Loxosceles jest brązowa lub żółtawa i ma od 6 mm do 12 mm długości. Mają sześć oczu w trzech parach, a każda stopa ma dwa pazury. Pająki te są zwierzętami nocnymi, dlatego też najczęściej można je spotkać w nocy, kiedy poszukują pożywienia. W ciągu dnia ukrywają się w ustronnych miejscach.Vaccine

Czytaj artykuł

Pełny artykuł jest dostępny bezpłatnie na ScienceDirect przez miesiąc, do 8 czerwca 2013:

„Generation and characterization 1 of a recombinant chimeric protein (rCpLi) consisting of B-cell epitopes of a dermonecrotic protein from Loxosceles intermedia spider venom,” by T. M. Mendes, D. Oliveira, L. Minozzo, R. Machado de Avila, C. Duarte, C. Dias-Lopes, G. Guimarães, L. Felicori, J. C. Minozzo, C. Chávez-Olortegui Vaccine, wydawane przez Elsevier.

Dziennik

Wydawany przez Elsevier, Vaccineis jest wiodącym czasopismem dla osób zainteresowanych szczepionkami i szczepieniami. Jest to oficjalne czasopismo Towarzystwa Edwarda Jennera, Międzynarodowego Towarzystwa Szczepionek i Japońskiego Towarzystwa Wakcynologii. Sacha Boucherie

Reporting dla Elsevier Connect

Przedstawiciel prasowy Elsevier Sacha Boucherie ściśle współpracuje z wydawcami czasopism, redaktorami i autorami z jednej strony, a z dziennikarzami naukowymi i reporterami z drugiej, mając na celu zwrócenie uwagi i promowanie interesujących, aktualnych artykułów naukowych. Pracuje w siedzibie Elsevier w Amsterdamie, a tytuł magistra psychologii społecznej uzyskała na Uniwersytecie w Groningen w Holandii.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.