Alai

Nieuwe benzodiazepinegebruikers met een slechte slaapkwaliteit hadden meer kans om deze middelen langdurig te blijven gebruiken, meldden onderzoekers.

De analyse, die bijna 580 oudere volwassenen (gemiddelde leeftijd 78) bekeek die begonnen met het gebruik van benzodiazepinen, ontdekte dat degenen met een zeer slechte slaapkwaliteit bij aanvang meer dan vier keer zoveel kans hadden om langdurige gebruikers te worden in vergelijking met mensen met een zeer goede slaap (aangepaste OR 4.05, 95% CI 1,44-11,43, P=0,008), Lauren Gerlach, DO, van de Universiteit van Michigan in Ann Arbor, en collega’s schreven in een onderzoeksbrief die verschijnt in JAMA Internal Medicine.

Een andere risicofactor voor conversie naar langdurig gebruik was een groter aantal verstrekte dagen bij de eerste verstrekking (aOR 1,94, 95% CI 1,52-2,47, P<0,001). Tijdens de follow-up periode leek dit verband alleen maar duidelijker te worden: patiënten die overgingen tot langdurig gebruik kregen gemiddeld 233 dagen aan pillen voorgeschreven, vergeleken met een gemiddelde voorraad van 89 dagen voor degenen bij wie het gebruik kort bleef.

Andere factoren die verband hielden met een verhoogde kans op langdurig benzodiazepinegebruik waren onder meer blank zijn (aOR 4,19, 95% CI 1,51-11,59, P=0,006).

Anderzijds ontdekte de groep van Gerlach dat noch hoge angstniveaus noch een diagnose van zware depressie verband hielden met een verhoogd risico op langdurig benzodiazepinegebruik. Het gebruik van andere psychotrope medicijnen, zoals cognitieve versterkers zoals cholinesteraseremmers of memantine, of het voorgeschreven krijgen van opioïden waren ook niet gekoppeld aan een verhoogde kans op langdurig versus kortdurend benzodiazepinegebruik. Evenzo verhoogde het aanvankelijk voorschrijven van een langwerkend benzodiazepine de kans op langdurig gebruik niet.

De meeste richtlijnen voor klinische praktijk raden af om benzodiazepines langer dan 4 weken voor te schrijven aan nieuwe gebruikers, merkten Gerlach en collega’s instemmend op.

“voorschrijvers moeten ‘beginnen met het einde voor ogen'”, schreven ze, eraan toevoegend dat artsen “patiënten onmiddellijk moeten betrekken in een gesprek over de verwachte (korte) duur van de behandeling, vooral wanneer deze wordt voorgeschreven voor slapeloosheid.”

Patiënten in het onderzoek kregen allemaal een benzodiazepine voorgeschreven van een niet-psychiatrische arts zonder gebruik in het voorgaande jaar. Het meest voorgeschreven geneesmiddel was lorazepam (Ativan), dat 51% van de benzodiazepinevoorschriften uitmaakte, gevolgd door alprazolam (Xanax) (36,1%), en temazepam (Restoril) (7,6%). Telefonische enquêtes werden gebruikt op baseline om te screenen op angst, depressie en pijn, en om de slaapkwaliteit te beoordelen.

Eén jaar na de datum van het indexrecept werden 26,4% van deze patiënten beschouwd als langdurige gebruikers, gedefinieerd als een medicatiebezitratio van meer dan 30% gedurende het jaar na het eerste recept.

“In het licht van de voortdurende groei van het voorschrijven van psychofarmaca aan oudere volwassenen door niet-psychiatrische clinici, is het van cruciaal belang om de toegang tot en de voorlichting over niet-farmacologische behandelingen te verbeteren, zodat clinici het gevoel hebben dat ze behandelingsalternatieven kunnen aanbieden,” concludeerde de onderzoeksgroep uiteindelijk.