Abstract
W tym artykule badam wybory tożsamościowe etiopskich i erytrejskich imigrantów o etniczności Amhara, Tigrayan i Tigrinya w kontekście większej debaty na temat tego, jak nie-biali imigranci są włączani do amerykańskiego społeczeństwa. Twierdzę, że imigranci ci opierają się rasizacji, nawet jeśli ich działania i postawy potencjalnie wzmacniają podziały rasowe w Ameryce. Pośrednio kwestionują amerykańskie kategorie rasowe, myśląc o sobie jako o Habaszach, których postrzegają jako odrębną, nieczarną kategorię etniczno-rasową, podkreślającą ich semickie pochodzenie. Jednocześnie, często dystansują się od amerykańskich czarnych poprzez nawiązywanie transnarodowych kontaktów, tworzenie przestrzeni Habaszy, wykazywanie cech „modelowej mniejszości” i zachowywanie piękna Habaszy poprzez endogamię. Pozostając względnie odizolowanymi w obrębie swoich społeczności etnicznych w Waszyngtonie, który jest przedmiotem tego badania, mogą odnieść sukces w odróżnianiu się od amerykańskich czarnych, ale nie jest prawdopodobne, że dołączą do amerykańskiego mainstreamu na równi z białymi.