Objectives: Ciągła nebulizacja albuterolem w większości ośrodków jest podawana w dawce 2,5-20 mg/godzinę. Zbadano wpływ wysokodawkowanego (75 lub 150 mg/godz.) albuterolu na zmienne kliniczne u dzieci z astmą oskrzelową.
Projekt: Retrospektywna analiza stacjonarnej dokumentacji medycznej i prospektywnie gromadzonej komputerowej bazy danych terapii oddechowej PICU.
Setting: Dwudziestopięciołóżkowy wielodyscyplinarny oddział intensywnej terapii w szpitalu dziecięcym.
Pacjenci: Dzieci przyjęte na OIOM w okresie od stycznia 2006 do grudnia 2007 roku z astmą oskrzelową otrzymujące ciągłą nebulizację albuterolem w dużej dawce. (Wykluczono dzieci z porażeniem mózgowym, patologią serca i uzależnione od respiratora).
Interwencje: : Przegląd karty pod kątem długości pobytu w PICU, dawki albuterolu, czasu trwania nebulizacji, występowania bólu w klatce piersiowej, wymiotów, drżenia, hipokaliemii (stężenie potasu w surowicy < 3,0 mEq/L) i zaburzeń rytmu serca. Maksymalną częstość akcji serca, najniższe rozkurczowe ciśnienie krwi i średnie ciśnienie tętnicze porównano ze zmiennymi w momencie rozpoczęcia leczenia i przy wypisie ze szpitala.
Pomiary i główne wyniki: Czterdziestu dwóch pacjentów (22 chłopców i 20 dziewcząt) otrzymało wysokodawkową ciągłą nebulizację albuterolu. Dwadzieścia trzy osoby otrzymały 75 mg/godz. i 19 osób otrzymało 150 mg/godz. (3,7 mg/kg/godz.) przez okres 22,3 godziny (zakres międzykwartylowy, 6,6-31,7 godz.). Częstość akcji serca wzrosła, a rozkurczowe ciśnienie krwi i średnie ciśnienie tętnicze były istotnie niższe podczas nebulizacji w porównaniu z rozpoczęciem terapii lub przy wypisie ze szpitala (p < 0,05). Żaden pacjent nie wymagał resuscytacji płynami ani wsparcia inotropowego, a u jednego wystąpiły samoograniczające się przedwczesne skurcze komorowe. Hipokaliemia wystąpiła u pięciu z 33 pacjentów, u których zmierzono stężenie elektrolitów w surowicy, ale nie wymagała suplementacji. Jeden pacjent wymagał intubacji dotchawiczej po rozpoczęciu nebulizacji, a siedmiu pacjentów (16,7%) otrzymało wentylację nieinwazyjną. Czas pobytu na OIOM-ie wynosił 2,3 ± 1,7 dnia; nie odnotowano zgonów.
Wnioski: Ciągła nebulizacja albuterolem w dużej dawce wiąże się z niskim odsetkiem późniejszej wentylacji mechanicznej i dość krótkim czasem pobytu na OIOM-ie bez istotnej toksyczności. Konieczne są prospektywne badania porównujące konwencjonalną i wysokodawkowaną nebulizację albuterolem w celu ustalenia optymalnej dawki zapewniającej maksymalną skuteczność przy najmniejszych działaniach niepożądanych.