Alai

Starzenie się jest głównym czynnikiem ryzyka dla dużej liczby zaburzeń i upośledzeń funkcjonalnych. Terapeutyczne ukierunkowanie procesu starzenia się może zatem stanowić innowacyjną strategię w poszukiwaniu nowych i szeroko skutecznych metod leczenia chorób związanych z wiekiem. Niedawne doniesienie o wydłużeniu życia u myszy, którym podawano zatwierdzony przez FDA inhibitor mTOR rapamycynę, stanowiło pierwszą demonstrację farmakologicznego wydłużenia maksymalnego czasu życia u ssaków. Efekty długowieczności rapamycyny mogą jednak wynikać z jej wpływu na specyficzne patologie ograniczające życie, takie jak nowotwory, i pozostaje niejasne, czy związek ten rzeczywiście spowalnia tempo starzenia się u ssaków. Tutaj przedstawiamy wyniki kompleksowej, zakrojonej na szeroką skalę oceny szerokiego zakresu strukturalnych i funkcjonalnych fenotypów starzenia się, którą przeprowadziliśmy w celu ustalenia, czy rapamycyna spowalnia tempo starzenia się u samców myszy C57BL/6J. Podczas gdy rapamycyna wydłużyła życie, poprawiła niewiele badanych fenotypów starzenia się. Pewien podzbiór cech starzenia się okazał się być ratowany przez rapamycynę. Rapamycyna miała jednak podobny wpływ na wiele z tych cech u młodych zwierząt, co wskazuje, że efekty te nie wynikały z modulacji starzenia się, ale raczej były związane z niezależnymi od starzenia się efektami działania leku. Dlatego nasze dane w dużym stopniu oddzielają efekty długowieczności rapamycyny od wpływu na samo starzenie.