Velen weten niet wat leraren doen op bijscholings- en planningsdagen. Ze vragen zich af wat deze dagen inhouden, waarom leraren ze nodig hebben en hoe ze leerlingen ten goede komen. Er komt heel wat bij kijken om deze dagen op de academische kalender te zetten. Het is de moeite waard om erachter te komen wat er werkelijk op scholen gebeurt als leraren zonder leerlingen aan het werk gaan.
Wat zijn bijscholingsdagen voor leraren? Bijscholingsdagen voor leraren zijn dagen die door schooldistricten worden gereserveerd, zodat leraren nieuwe strategieën kunnen leren om hun lesplanning, inhoudslevering, gegevensanalyse en verwante beroepspraktijken te verbeteren. Soms wordt de term door elkaar gebruikt met lerarenplanning, maar dat is niet de bedoeling.
Het verschil tussen bijscholingsdagen en planningsdagen voor leraren is duidelijk. Met bijscholing wordt de tijd bedoeld die wordt uitgetrokken voor de opleiding van leraren, ook wel professionele ontwikkeling genoemd. Lerarenplanning verwijst naar de tijd die wordt gereserveerd voor het plannen van lessen, het in kaart brengen van curricula en strategische programma-ontwikkeling.
Het klinkt vrij eenvoudig, maar er komt veel meer bij kijken om deze sessies nuttig te maken dan men op het eerste gezicht zou denken.
Teacher In-Service Days
Teacher In-Service days zijn dagen ingebouwd in de academische kalender die leraren de kans geven om professioneel te groeien door tijd uit hun schema te halen om nieuwe dingen te leren. Docenten krijgen informatie over opkomende trends, beste praktijken en gegevensgestuurde strategieën om de resultaten van studenten te verbeteren. Bijscholingsdagen voor leraren zijn ook bekend als opleidingsdagen voor leraren, dagen voor professionele ontwikkeling van leraren, insetdagen of ontwikkelingsdagen voor leraren.
Wat doen leraren op bijscholingsdagen?
Op de beste bijscholingsdagen voor leraren wordt de training verzorgd door leraren voor leraren. Ze zijn gestructureerd als kleine groep sessies waar de presentator is een leraar van de school die het adres van een uitdaging die wordt geconfronteerd op de school. De leerkrachten kiezen ervoor die sessie bij te wonen omdat het over een uitdaging gaat die zij willen aangaan. Aan het eind van de sessie wordt een actieplan opgesteld om het probleem aan te pakken en is elke leerkracht verantwoordelijk voor de follow-up van zijn deel van het project. De groep komt in de loop van het jaar verscheidene malen bijeen om ervoor te zorgen dat vooruitgang wordt geboekt bij de aanpak van het probleem. Aan het eind van het jaar evalueren de groepen hun successen en tekortkomingen en bepalen ze of het project het volgende jaar moet worden voortgezet.
Een andere effectieve, op onderzoek gebaseerde aanpak bestaat uit dynamische en boeiende sessies voor professionele ontwikkeling die leerkrachten informeren en inspireren om beter werk te maken. De sessies presenteren nieuwe informatie aan leraren en geven hen de tijd om te verwerken wat ze leren, zodat ze kunnen overwegen hoe ze het in hun klas kunnen gebruiken.
De tijd wordt verdeeld tussen samenwerkingsperioden om in groepen met collega’s te werken en individuele perioden om na te denken over hoe ze zullen gebruiken wat ze in hun klas leren. De sessie is niet repetitief en presenteert geen informatie die de meeste leraren in de zaal al kennen.
Aan het einde van de sessie krijgen leraren de kans om het geleerde in hun lesplannen in te bouwen, zodat ze de kans krijgen om de strategieën die ze nuttig vonden in de praktijk te brengen. Er wordt een follow-up gepland met hun samenwerkingsgroep, zodat ze hun vorderingen op schoolniveau kunnen delen.
De follow-upsessie geeft leraren de kans om met collega’s te delen hoe ze het geleerde hebben toegepast, zodat de groep kan profiteren door van elkaar te leren. Vervolgens kunnen de leerkrachten in de groep de strategieën die hun collega’s hebben toegepast, uitproberen en met hen overleggen als ze vragen hebben.
Helaas wordt professionele ontwikkeling van leerkrachten niet vaak op hoog niveau aangeboden. Dit is voornamelijk te wijten aan budgettaire en tijdsbeperkingen.
Op de slechtste lerareninstructiedagen wordt dezelfde oude informatie gepresenteerd die keer op keer is gerecycled. De kernwoorden krijgen voorrang boven de inhoud. Leraren brengen de dag door met het leren over een “nieuw concept” dat in de praktijk niet echt verschilt van een oud concept. Bijvoorbeeld, professionele leergemeenschappen (PLC’s) werden ergens in de loop der tijd praktijkgemeenschappen (CoP’s). In wezen zijn ze niet anders wanneer ze op schoolniveau worden toegepast.
Door de dag heen nemen leraren de tijd om bij hun collega’s te checken of ze niets hebben gemist. Zij krijgen van degenen die zij vertrouwen de verzekering dat dit niet het geval is, en dat het verschil tussen de oude en de nieuwe term vooral semantisch is, zonder noemenswaardig onderscheid dat voor hen in hun klas iets zal veranderen.
Zij gaan weg met het gevoel dat er op hen is neergekletst omdat zij niet op de hoogte waren van het laatste “onderzoek”. Ze gaan naar huis in de wetenschap dat hun dag productiever zou zijn geweest als ze alleen waren gelaten om strategieën en plannen te maken met hun collega’s of in hun eentje.
Vaak ligt de realiteit ergens daartussenin. Docenten doen hun best om positief te blijven over de trainingssessie, wetende dat ze veel van hetzelfde onderzoek zullen horen dat ze gedurende hun hele loopbaan hebben gehoord. Uit respect voor hun leerlingen, collega’s, hun directeur en zichzelf doen ze hun best om minstens één of twee dingen uit de dag te halen die ze in hun klas kunnen gebruiken.
De presentator doet zijn best om de informatie die hij moet presenteren op een respectvolle manier te delen, terwijl hij heel goed weet dat de meeste leraren in de zaal met de inhoud bekend zijn. Ze nemen de tijd om de leerkrachten in de zaal te leren kennen en naar hen te luisteren, zodat de leerkrachten het gevoel hebben dat hun stem ertoe doet en de presentator een poging doet om het materiaal te verbinden met hun professionele behoeften.
Onderwijsonderzoekers, beleidsmakers en leiders weten van de kloof die bestaat tussen wat er zou moeten gebeuren in PD en wat er gebeurt. Zij zijn er echter niet in geslaagd een geldige oplossing voor het probleem te bedenken. Maar al te vaak is het antwoord meer nieuw onderzoek, zonder de bevindingen van eerdere studies te repliceren. Voorspelbaar leidt dit tot een lagere kwaliteit van professionele ontwikkeling en een lager moreel bij de leraren die dezelfde informatie krijgen voorgeschoteld die ze al eerder hebben gehoord.
Voordelen van leraren-instructiedagen
Er zijn voordelen aan leraren-instructiedagen als ze goed worden gedaan. Laten we ze eens bekijken door de lens van de belangrijkste begunstigden:
Voor studenten
Studenten profiteren van bijscholingsdagen voor leraren door verbeterde instructie. Als hun leraar echt iets nieuws geleerd dat hielp hen groeien, zullen ze waarschijnlijk brengen het in hun klas met opwinding en daadkracht. De meeste leerkrachten doen hun beroep omdat ze er echt van genieten kinderen te helpen. Wanneer ze worden blootgesteld aan een hulpmiddel dat hen helpt om dat doel beter te bereiken, aarzelen ze meestal niet om er meteen hun voordeel mee te doen.
Voor leraren
Docenten profiteren van nascholingsdagen voor leraren door de professionele groei die ze ervaren door de nieuwe informatie die ze hebben geleerd. Maar hoe langer iemand in het onderwijs werkt, hoe minder vaak hij aan nieuwe informatie wordt blootgesteld. Daarom wil ik dit gedeelte opsplitsen in onervaren leerkrachten en ervaren leerkrachten.
Laten we onervaren leerkrachten degenen noemen die minder dan vijf jaar in het vak zitten. De werkgelegenheidstrends bij deze groep zijn duidelijk. Er is een zeer grote kans dat een onervaren leraar het beroep binnen minder dan vijf jaar zal verlaten. Voor deze groep begrijp ik de wens om dezelfde oude inhoud te presenteren. De nieuwe leerkrachten in de zaal moeten de basis horen zodat ze kunnen groeien. Bovendien is de kans groot dat er veel leraren in de zaal zitten die onervaren zijn.
Wanneer een ervaren leraar iets nieuws leert, zijn ze absoluut opgewonden om het uit te proberen en te zien of het resultaten oplevert. Helaas komt dit zelden voor, omdat zij in dezelfde PD-sessie worden geplaatst als hun onervaren collega’s. Er is geen differentiatie voor leerkrachten. Als één persoon het moet horen, moet iedereen het horen. Dus, de veteranen zitten vast in de kamer om dezelfde oude ideeën te horen die ze hun hele carrière hebben gehoord, verpakt met nieuw vocabulaire.
Dit komt omdat onderwijsonderzoek de afgelopen 30 jaar helemaal niet veel is veranderd (behalve voor instrumenten voor gegevensanalyse die door technologie worden aangedreven). Innovatie in onderwijsonderzoek is laag en de ideeën van gisteren worden vaak vandaag gerecycleerd met nieuwe termen eraan vastgemaakt zodat ze fris lijken.
De oplossing hiervoor is vrij eenvoudig. Laat de veteranen niet deelnemen aan professionele ontwikkeling die is ontworpen voor nieuwelingen en novices.
Wanneer PD meer op samenwerking en minder op training lijkt, is het effectiever. Het wordt duidelijk dat de beste manier om PD te benaderen is om meer ervan over te dragen aan de beste leraren op schoolniveau, zoveel mogelijk. Een dergelijke aanpak zou financiering vereisen die ambtenaren in veel staten niet bereid zijn te verstrekken.
Teacher Planning Days
Teacher planning days zijn dagen ingebouwd in de academische kalender die leraren de kans geven om hun expertise toe te passen, hun ervaring in de klas te verbeteren, en plannen te maken die de resultaten voor hun leerlingen zullen verbeteren.
What Do Teachers Do on Planning Days?
Op de beste planningsdagen voor leraren werken leraren aan het creëren van dynamische en boeiende lessen. Ze ontwikkelen en wijzigen doordachte curriculum kaarten die nieuwe informatie onthullen aan studenten op precies het juiste moment. Ze plannen hun programma strategisch en schetsen een sterke visie op wat leerlingen het hele jaar door zullen bereiken en hoe ze de behoeften van het hele kind zullen aanpakken.
Elke van deze taken wordt ondersteund door intensieve gegevensanalyse die bewijs levert voor de richting die ze kiezen te gaan, en die rechtvaardigt wat ze meestal al weten. Op de momenten dat de gegevens hen in een andere richting wijzen dan hun instinct vermoedt, staan zij open voor die informatie en zullen zij werken aan een verdere evaluatie ervan. Indien nodig, brengen ze de nodige veranderingen aan op basis van de gegevens.
De meeste leraren zijn zeer goed in staat om op dit niveau te presteren als ze voldoende middelen en ondersteuning krijgen.
De slechtste planningsdagen van leraren worden verspild aan het afhandelen van administratieve taken die de resultaten van de leerlingen niet zullen verbeteren. Er wordt meer tijd besteed aan het maken van kopieën dan aan het zorgvuldig nadenken over wat er in de klas zal gebeuren. De leerkracht voelt zich overweldigd door alles wat hij moet doen, wetende dat er niet genoeg tijd is om zijn doelen doordacht te bereiken. Ze nemen een minuut van hun dag om met een collega te praten, en het wordt al snel een half uur. De leraar vertrekt voor de dag zonder te volbrengen wat hij van plan was te doen, en zijn praktijk in de klas is niet veranderd wanneer de leerlingen terugkomen.
De werkelijkheid ligt meestal ergens daartussenin. Net als in elk ander beroep hebben leraren goede en slechte dagen. Een leraar kan een klein deel van zijn dag iets te veel praten met een collega. Daarna komen ze weer in de juiste versnelling en volbrengen ze wat ze die dag van plan waren te doen. Hoewel er eigenlijk nooit genoeg tijd is omdat leraren notoir te weinig middelen en steun krijgen, doen ze hun best met wat ze hebben om een kwaliteitsproduct voor hun leerlingen te maken.
Voordelen van planningsdagen voor leraren
Er zijn veel voordelen aan planningsdagen voor leraren als ze goed worden uitgevoerd. Om ze te begrijpen, helpt het om te begrijpen hoe ze zowel de leerling als de leraar beïnvloeden:
Voor leerlingen
Wanneer leraren de tijd hebben om effectief te plannen, profiteren de leerlingen door meer boeiende lessen. Bij het plannen van een les komt veel meer kijken dan alleen de inhoud zelf. Leerkrachten moeten strategisch plannen wat ze in de loop van het jaar willen bereiken, het curriculum in kaart brengen dat ze willen implementeren zodat het aansluit bij hun jaarlijkse doelen, en vervolgens dynamische lessen plannen die de nieuwsgierigheid en creativiteit van hun leerlingen prikkelen.
Dit proces is niet netjes, en het is niet lineair. Maar het is productief. Wanneer leerkrachten de tijd hebben om dit proces met trouw te doorlopen, wordt de ervaring van de leerling in alle opzichten verbeterd. Leerkrachten hebben een beter inzicht in het kind als geheel, in zijn belangrijkste gegevens, in de manier waarop elke les aan zijn behoeften kan worden voldaan, en in de manier waarop elk kind in het leerplan van het jaar past.
Voor leerkrachten
De planningsdagen voor leerkrachten geven leerkrachten de tijd om na te denken. Deze tijd hebben ze vaak niet tijdens hun normale werkdag, omdat er meestal 20-25 andere mensen in hun klas zitten die om hun aandacht vragen. Het professionele voordeel voor hen is aanzienlijk. Door vooraf bepaalde dagen te reserveren om te werken aan alle factoren achter de schermen die bijdragen aan effectieve instructie, kunnen leraren hun perspectief opnieuw instellen en zichzelf herinneren aan het grote geheel.
Wanneer ze dat doen, zetten ze de weg vrij voor het opnieuw aanwakkeren van hun eigen nieuwsgierigheid en creativiteit. Dit proces onthult de belangrijke kwesties die zij kunnen hebben vermeden omdat zij in plaats daarvan hun tijd moesten besteden aan de behandeling van meer dringende kwesties. Deze onderstromen worden zowel door leerlingen als leraren gevoeld. De meesten voelen ze al voordat ze ooit woorden toegewezen krijgen. Met de tijd opzij om helder na te denken, kunnen docenten beginnen deze kwesties aan te pakken met de aandacht die ze verdienen.
Wanneer de leerlingen terugkeren, hopen we dat ze de veranderingen zullen opmerken en waarderen.