Astronauci nie rodzą się oni chodzą do szkoły i uczą się o nauce tak jak wszyscy inni! Ciekawość i energia dr Mae Jemison doprowadziły ją do poznania wielu rzeczy. Chodziła do biblioteki i szkoły tańca. Występowała nawet w szkolnych przedstawieniach i została wybrana do samorządu szkolnego. I choć astronauci są odważni, dr Jemison musiała przezwyciężyć własne uczucia strachu w okresie dorastania, tak jak wszystkie dzieci.
Mae Jemison: The First Black Woman Astronaut
To był pierwszy dzień szkoły, 1961. Pięcioletnia Mae Carol Jemison była pewnym siebie przedszkolakiem, który potrafił już czytać. Kiedy nauczycielka zapytała ją: „Kim chcesz zostać, gdy dorośniesz?” Mae odpowiedziała: „Naukowcem”. Jej nauczycielka wyglądała na zaskoczoną: Niewiele kobiet zostawało wtedy naukowcami, a już na pewno niewiele czarnych kobiet. Ale to był pierwszy i jedyny wybór Mae.
Zamiłowanie Mae do nauki zaprowadziło ją do biblioteki. Czytała książki o wszechświecie. Lubiła też książki science fiction. W szóstej klasie przeczytała książki Madeline L’Engle „A Wrinkle in Time” i „The Arm of the Starfish”. „Te książki wyróżniały się tym, że były w nich kobiety naukowcy i dziewczęce bohaterki” – wspomina Mae.
Książki nie były jedynym sposobem, w jaki Mae się uczyła. Była aktywna w samorządzie studenckim, występowała w sztukach teatralnych i uczyła się tańca. „Na zajęciach tanecznych stałam się silniejsza i zyskałam uznanie dla ciężkiej pracy, siły fizycznej i gracji” – mówi.
Kiedy Mae miała 12 lat, w pobliżu jej dzielnicy w Chicago odbywały się demonstracje na rzecz praw obywatelskich. Aby zapobiec protestom przed ważnym spotkaniem politycznym, burmistrz Chicago wezwał Gwardię Narodową, która z karabinami przemaszerowała przez w większości afroamerykańską dzielnicę Mae. Mae patrzyła na to przerażona, zdezorientowana i wściekła. Obiecała sobie, że już nigdy nie będzie się tak bała. „Przypomniałam sobie, że jestem taką samą częścią Stanów Zjednoczonych jak ci Gwardziści” – wspomina.
W college’u, Mae studiowała nauki fizyczne i społeczne, nauczyła się mówić po rosyjsku i w afrykańskim języku suahili. Zdobyła dyplom z inżynierii chemicznej i afrykanistyki. Po studiach przez cztery lata studiowała medycynę i została lekarzem.
W 1987 roku Mae została przyjęta do programu astronautycznego NASA. Trenowała w Teksasie, ucząc się o eksploracji kosmosu. Pracowała dla NASA i czekała na przydział do wahadłowca.
Gdy prom kosmiczny Endeavour wystartował na orbitę w 1992 roku, Mae stała się pierwszą Afroamerykanką na orbicie okołoziemskiej. Mae spojrzała w dół z wahadłowca i zobaczyła Chicago. Pamiętała wizyty w bibliotece, projekty naukowe i taniec. „Czułam, że moje miejsce jest właśnie tam, w kosmosie” – wspomina. „Zdałam sobie sprawę, że czułabym się dobrze w każdym miejscu we wszechświecie, ponieważ należałam do niego i byłam jego częścią, tak samo jak każda gwiazda, planeta, asteroida, kometa czy mgławica.”
.