Long-term and short-term relationships are obviously different of each other. Sommige mensen zijn het type met wie je zou willen trouwen; anderen zijn vooral goed voor de seks.

Althans, zo luidt de gangbare wijsheid. Maar nieuw onderzoek van de Universiteit van Californië, Davis, suggereert dat – in eerste instantie – lange termijn en korte termijn relaties min of meer identiek kunnen lijken.

Wanneer je het volledige tijdsverloop van een kortetermijn- en langetermijnrelatie overziet – vanaf het moment dat je iemand ontmoet tot het moment dat de relatie voorgoed voorbij is – duurt het even voordat de verschillen tussen kortetermijn- en langetermijnrelaties naar voren komen.

“Langetermijn- en kortetermijntrajecten trekken meestal uit elkaar nadat je iemand weken of maanden hebt gekend,” zei Paul Eastwick, een universitair hoofddocent psychologie aan de UC Davis die de hoofdauteur is van een nieuwe studie gepubliceerd in het Journal of Experimental Psychology: General.

“In het begin is er geen sterk bewijs dat mensen kunnen vertellen of een bepaalde relatie langdurig en serieus zal zijn of van korte duur en terloops.”

Meer dan 800 ondervraagde mensen

Eastwick en zijn co-auteurs ondervroegen meer dan 800 mensen van zeer uiteenlopende leeftijden. Zij maakten gebruik van een state-of-the-art “relatie-reconstructie”-enquête waarin mensen de gebeurtenissen en ervaringen die zij in hun eerdere real-life korte- en langetermijnrelaties hadden, reproduceren.

Belangrijk is dat Eastwick en zijn collega’s de deelnemers vroegen om deze relaties vanaf het allereerste begin te reconstrueren. Deze procedure verschilt van de standaard “relatiewetenschappelijke” benadering, die begint met het bestuderen van mensen zodra ze al in een datingrelatie zitten.

“Sommige van de meest interessante momenten in deze relaties gebeuren nadat je de persoon face-to-face hebt ontmoet, maar voordat er iets seksueels is gebeurd,” voegde Eastwick eraan toe. “Je vraagt je af ‘gaat dit ergens heen?’ of ‘Hoeveel hou ik van deze persoon?’ Het is ergens rond dit punt dat kortetermijn- en langetermijnrelaties beginnen te divergeren, en historisch gezien hebben we heel weinig gegevens over deze specifieke periode van tijd.”

De onderzoekers ontdekten dat romantische interesse in hetzelfde tempo toeneemt in zowel korte- als langetermijnrelaties. Maar op een gegeven moment heeft romantische interesse de neiging om te plateau en te dalen in kortetermijnrelaties, terwijl het in langetermijnrelaties blijft stijgen en een hogere piek bereikt.

Wat is het moment waarop de twee trajecten beginnen te divergeren? Gemiddeld genomen gebeurt dat ongeveer op het moment dat de relatie seksueel begint te worden.

“Mensen zouden voor het eerst met sommige partners aan de haak slaan en denken ‘wow, dit is best goed.’ Mensen probeerden die ervaringen om te zetten in langdurige relaties,” zei Eastwick. “Anderen wekten meer een ‘meh’-reactie op. Dat waren de kortdurende.”

De studie biedt een nieuwe draai aan het onderscheid tussen de stabiele, langdurige partner en de opwindende, kortdurende partner. In het echte leven kunnen mensen in kortetermijnrelaties terechtkomen wanneer ze zich “maar een beetje” aangetrokken voelen tot de andere persoon – genoeg om seks te blijven hebben, maar misschien niet voor heel lang. Langdurige relaties kunnen degenen zijn die vooral opwindend en sexy beginnen en uitgroeien tot iets stabiels en blijvends.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.