Waar is het verhaal van The Lion King eigenlijk op gebaseerd? Het antwoord is waarschijnlijk niets, maar veel mensen zullen je vertellen dat het een klein toneelstuk genaamd Hamlet is. Het punt is, ze hebben het mis. Als je zegt dat The Lion King alleen gebaseerd is op William Shakespeare’s toneelstuk Hamlet, begrijp je totaal niet wat Hamlet tot Hamlet maakt. Dit is waarom. De meeste ouders hebben een vreemde relatie met de verhalen waar we als kind van hielden. Of we nu bang zijn voor prinsessenverhalen of ons afvragen wat de verborgen boodschappen zijn in klassieke verhalenboeken, veel ouders hebben de neiging om boeken, TV en films die we als kind verslonden hebben te ondervragen als onze eigen kleintjes er eenmaal zijn. Dit kan leiden tot onschuldige vragen als Was die X-Men tekenfilm net zo goed als ik hem me herinner? (Ja) Of, is Mary Poppins racistisch? (Een beetje.) Maar al dit rommelen in kinderverhalen kan er ook toe leiden dat je je afvraagt waar die verhalen überhaupt vandaan komen. Dat brengt ons terug bij The Lion King.
Na een reeks hits die begon met De kleine zeemeermin in 1989, was The Lion King in 1994 de eerste grote Disney-animatiefilm die niet gebaseerd was – zelfs niet losjes – op een bestaand sprookje, mythe of verhaal. In plaats daarvan was Simba’s zoektocht om zijn dierenrijk terug te veroveren op zijn kwaadaardige oom Scar, schijnbaar afgeleid van het essentiële conflict van Shakespeare’s Hamlet. In feite, als je googelt op “Waar is de Lion King op gebaseerd?” zal het antwoord, overwegend, “Hamlet” zijn. Maar dit is een groot misverstand over Hamlet om twee redenen. Ten eerste, zeggen dat The Lion King gebaseerd is op Hamlet is een oppervlakkige observatie. Hier zijn de belangrijkste manieren waarop The Lion King op Hamlet lijkt. Klaar?
- Een prins, die in theorie koning zou kunnen worden, laat zijn koninkrijk afpakken door een oom die de koning, de vader van de prins, heeft vermoord.
- Die prins verlaat op een gegeven moment het koninkrijk.
- Sidekick personages zorgen voor komische opluchting.
- De geest van de gedode vader van de koning spreekt tot de jonge prins.
- Iedereen sterft op het einde.
Je ziet nu al de problemen. Het feit dat Scar Mufasa doodt op dezelfde manier als Claudias Koning Hamlet doodt, maakt het verhaal niet thematisch analoog, het betekent alleen dat er soortgelijke plotdingen gebeuren. Ja, Timon en Pumbaa lijken sterk op de Hamlet-personages Rosencrantz en Guildenstern, maar dat geldt ook voor R2-D2 en C-3PO in Star Wars. (Als je echte Shakespeare en Tom Stoppard shout-outs wilt, kijk dan naar de langvergeten 2004 direct-to-video Lion King 1 & 1/2, die openlijk doet alsof het een Shakespeare-ding is. De vroege jaren aughts waren wild!) Het punt is dat dit oppervlakkige overeenkomsten zijn die betrekking hebben op de opzet van het plot, maar niets te maken hebben met het doel van het verhaal. Het verhaal van Hamlet gaat niet echt over een wijd-ogende zwerver die zijn koninkrijk terugwint: Het gaat over een tamelijk arrogante kerel die de tering naar de nering zet.
In Hamlet lijkt de jonge prins helemaal niet op Simba, in die zin dat hij niet sympathiek is en geen held. Hij sterft trouwens ook op het einde, en zijn soms vriendin, Ophelia, verdrinkt zichzelf. Herinner je je die scène in beide versies van The Lion King waar Nala zichzelf verdrinkt omdat Simba zijn shit niet voor elkaar krijgt? Ja, dat weet je niet.
Dat brengt ons bij de tweede manier waarop The Lion King in niets lijkt op Hamlet. Laten we het eens hebben over die kleine scène waarin Timon, Pumbaa, en Simba op die boomstammen lopen? In minder dan 15 seconden verandert Simba van een leeuwenwelpje in een echte leeuwenkoning. Nou, die 15 seconden, dat moment van een klein onstuimig welpje tot een onstuimige jonge volwassene, die 15 seconden, dat is Hamlet. Het stuk gaat over introspectie en, misschien verloren gaan in introspectie. In The Lion King wordt de geest van Hamlets vader niet alleen door Hamlet, maar ook door Horatio aan zijn geloofsbrieven getwijfeld. In The Lion King, is de geest van Mufasa gewoon de geest van Mufasa. Dus, als je je ogen dichtknijpt, zou Black Panther een beetje van zijn plot aan The Lion King te danken kunnen hebben, wat helemaal niet slecht is, maar zeggen dat dode vaders die levende zonen vragen om hun koninkrijk te wreken altijd gelijk staat aan Hamlet is gewoon niet waar. Het spook in Hamlet is meer verschoven dan het spook in The Lion King, net zoals Hamlets reis meer verschoven is dan gewoon over een boomstam lopen en plotseling volwassen zijn.
Als er iets is, gaat Hamlet over “het onontdekte land,” wat in het stuk vrij duidelijk een metafoor is voor de dood. Hamlets beroemdste toespraak “To be, or not to be” gaat ook over het nadenken over de dood en over de vraag of het leven zin heeft als je ermee geconfronteerd wordt. In The Lion King, houdt Simba niet de schedel van Pumbaa vast en zegt: “Arme Pumbaa, ik kende hem Rafiki!” Want als hij zoiets zou doen, dan zou The Lion King veel meer op Hamlet lijken dan het is. Als The Lion King de dood zou omarmen, dan zou het Hamlet zijn. Maar het is het tegenovergestelde.
Het grootste en beste lied in The Lion King is “The Circle of Life.” Dit is waar die film over gaat. Als Disney super donker gaat en er een nieuwe remix in stopt genaamd “The Circle of Death,” dan zal ik geloven dat The Lion King Hamlet naspeelt. Maar tot dat gebeurt, is het veilig om te zeggen dat The Lion King een bekend verhaal vertelt dat gewoon werkt. En het werkt het beste als je Shakespeare’s geest ver buiten de jungle laat.
