Great timing na swoim artykule. Spędziłem ostatnie dwa tygodnie próbując dostać moją głowę wokół nie jedzenia, kiedy nie jestem głodny, ale moim prawdziwym odkryciem jest to, że używam przerywanego postu bez bycia świadomym tego.
Zacząłem LCHF z powrotem w czerwcu z dwutygodniowym wyzwaniem i straciłem 9kgs. Z trudem udało mi się stracić więcej kilogramów, ale nadal stosowałam się do zasad: jedz, kiedy jesteś głodna, przestań, kiedy jesteś pełna i przyjmij tłuszcz. Na początku jadłam za dużo nabiału (śmietanka do kawy!) i za dużo owoców. Wciąż czytałam informacje „Zacznij od nowa” i zwracałam uwagę na sygnały głodu. Jako pierwsze odeszło śniadanie, na rzecz dwóch łyżeczek śmietanki w izolowanym kubku do kawy. Postawiłam go na biurku w pracy i czekałam, aż poczuję głód. Prawie dwie godziny później, poczułam maleńki głód. Niesamowite, zwykle zmusiłbym się do zjedzenia śniadania na jawie.
Zanotowałem czasy, w których czuję się głodny i czasy, w których nie czuję. Jest to około 16 godzin bez głodu. Czyli 16/8 jak to nazywasz. Nawet wtedy, kiedy jem, potrzeba mniej, żeby poczuć się sytym. Zrezygnowałem z dużej ilości mięsa, które jadłem, ponieważ moje numery nadciśnienia wynosiły 150 na 117 (bez leków), a dzisiaj wynosi 134 na 79 zanim wezmę leki – mój lekarz pierwszego kontaktu ma mnie na Ramiprilu, Amlodipinie i Indapamidzie, które teraz mam nadzieję będą stopniowo zmniejszane, a następnie wkrótce odstawione!
Mam tyle energii po tym, jak poszczę, że może mnie to nie obudzić w nocy? Teraz idę na długi spacer po pracy, przed wieczornym posiłkiem, lub jeśli czas pozwala, ćwiczę delikatnie na siłowni. Po walce z depresją, zmęczeniem, super chorobliwą otyłością, niedoczynnością tarczycy (teraz wyleczona!) anemią (wyleczona) niedoborem wit D (wyleczona) myślę, że IF i LCHF uratowały mi życie. Mój lekarz rodzinny wciąż próbuje dać mi jeszcze więcej leków i wspomniał o beta-blokerach, kiedy w czerwcu przedstawiłam super wysokie odczyty. Już nie. Tak szczęśliwa, że podjęłam się członkostwa.
Dziękuję wam wszystkim w DD.